Parafia św. Jakuba Apostoła w Ostrowite

1.Przeżywamy czas Wielkiego Postu. Trwajmy w naszych osobistych wielkopostnych postanowieniach.

2.Corocznie, w dzisiejszą 2. Niedzielę Wielkiego Postu obchodzimy Dzień Modlitwy, Postu i Solidarności z Misjonarzami – „ad Gentes”. Są oni posłani przez Kościół i jako świadkowie wiary głoszą Ewangelię daleko poza granicami naszej Ojczyzny, budując jednocześnie Kościół w Polsce. Do międzynarodowej grupy misjonarzy należy 1743 Polaków, wśród których są kapłani, osoby życia konsekrowanego oraz wierni świeccy.

3.Dzisiejsza składka na tacę przeznaczona jest na WSD, a do puszek na misje ad gentes. Za tydzień II niedziela miesiąca – składka na tacę przeznaczona jest na potrzeby naszej Parafii. Tydzień temu do puszek na pomoc dla Ukrainy zostało zebrane i przekazane 507 zł.

4.W środę (8.03), obchodzimy Międzynarodowy Dzień Kobiet. Choć to świecka uroczystość, z tej okazji w Ostrowitem o godz. 17.00, podczas Mszy św. a zwłaszcza nabożeństw, będzie miała miejsce szczególna modlitwa w intencji wszystkich pań. Wszystkim paniom życzę obfitości Bożego błogosławieństwa, doświadczenia miłości i szacunku oraz opieki Matki Najświętszej.

5.W Wielkim Poście serdecznie zapraszamy na: Drogę krzyżową w najbliższy piątek o godz. 15:30 w Ciechocinie, 16:30 w Ostrowitem i o 18:15 w Nowym Ostrowitem; Gorzkie Żale po każdej Niedzielnej Mszy św.

6.Od 17 marca Drogi Krzyżowe odprawiamy kolejno ulicami w miejscowościach naszej Parafii. 17.03 – Ciechocin, 24.03 – Nowe Ostrowite, 31.03 – Ostrowite. W czasie nabożeństw Drogi Krzyżowej zbieramy ofiary, które będą naszą wielkopostną jałmużną zaś do przźroczystych skarbonek wrzucamy ofiary na utrzymanie cmentarzy.

7.W sobotę(11.03)przypada Dzień Sołtysa. Z tej okazji składam serdeczne życzenia, Bożego błogosławieństwa, pomyślności w życiu osobistym oraz sukcesów i wytrwałości w pracy na rzecz mieszkańców. Tego dnia o wszystkich sołtysach, będziemy pamiętać podczas Mszy św.

8.Wzorem lat ubiegłych otrzymaliśmy skarbonki wielkopostne tzw. „Czas miłosierdzia”. Zachęcamy, dzieci, młodzież i dorosłych do zrezygnowania z części przyjemności i nawyków w Wielkim Poście na rzecz osób starszych, potrzebujących pomocy. Prosimy o zabranie skarbonek.

9.Osoby, które planują zawrzeć sakramentalny związek małżeński, a nie przyjęły sakramentu bierzmowania zapraszamy na weekendowe rekolekcje „Pełnia Życia” w dniach 17-19 marca br. w Bysławku k. Tucholi. Zapisy do 10 marca, więcej informacji można znaleźć na stronie facebookowej naszej parafii.

10.W piątek, 31 marca 2023 r., Mszą św. o godz. 20.00 w naszym kościele rozpocznie się Tucholska Ekstremalna Droga Krzyżowa. Organizatorzy przygotowali szlak Św. Małgorzaty liczący 27 kilometrów. Pakiety zawierające mapkę z rozważaniami można od 10.marca nabywać w biurach tucholskich parafii w godzinach urzędowania oraz w sklepie Hosanna przy ul. Nowodworskiego 33 w Tucholi. Więcej informacji o wydarzeniu na Facebooku oraz na stronie EkstremalnaTuchola.pl Serdecznie zapraszamy do udziału w tym wydarzeniu.

11.Diecezjalny Caritas zachęca do przekazania 1,5% podatku. Numer KRS-u podany jest w gazetce parafialnej. Włączmy się jak najliczniej w to wielkie dzieło pomocy drugiemu człowiekowi. Caritas pomaga dzieciom, codziennie wspiera niepełnosprawnych, chorych i ubogich, otacza opieką osoby poszkodowane przez wojnę w Ukrainie. Okażmy serce, tym którzy potrzebują naszej pomocy. Za każde wsparcie serdecznie dziękujemy.

12.„Collegium Marianum Liceum Katolickie im. Jana Pawła II w Pelplinie zaprasza tegorocznych absolwentów szkół podstawowych oraz inne osoby zainteresowane działalnością szkoły na Dni Otwarte. Odbędą się one w soboty 11 marca i 22 kwietnia 2023 r. w godz. od 10.00 do 13.00. Collegium Marianum od trzech lat jest szkołą koedukacyjną z męskim internatem. Od lat cieszy się nie tylko bogatą historią, ale  wysokim poziomem nauczania i troską o życie duchowe swoich wychowanków. Bliższe informacje na temat jej działalności można znaleźć na stronie: www.collegiummarianum.pl”

13.W Niedzielę Palmową, 2 kwietnia br. w Kościerzynie będzie miała miejsce diecezjalna  celebracja Dnia Młodych. Spotkaniu przewodniczyć będzie biskup diecezjalny Ryszard Kasyna. Zgłoszenia do 26 marca 2023 roku.

14.Wszystkim jubilatom i solenizantom tego tygodnia życzę obfitości Bożych łask. Szczęść Bożych!

KATECHEZA EUCZARYSTYCZNA

#24 Znak pokoju czy sam pokój

Jednym z najpiękniejszych momentów podczas Mszy świętej, w którym możemy doświadczyć jedności Ciała Chrystusa jest „znak pokoju”. Zanim przyjmiemy Komunię świętą i zjednoczymy się z Bogiem, a także z naszymi braćmi i siostrami przyjmującymi ten sam chleb eucharystyczny, chcemy przygotować na to nasze serca, poprzez przekazanie sobie znaku pokoju.

Ten gest ma o wiele więcej znaczeń, niż nam się wydaje. Nie jest to tylko przekazanie sobie wzajemnej życzliwości, ani nawet symboliczny znak pokoju. Jest to prawdziwe przekazanie sobie pokoju, który hojnie wylewa się z serca Boga, jako odpowiedź na ofiarę Jezusa Chrystusa. Żeby to lepiej zrozumieć, cofnijmy się do Starego Testamentu.

Kiedy Izraelita, który miał świadomość swojego grzechu, chciał pojednać się z Bogiem, przychodził do świątyni i składał ofiarę przebłagalną. Była to najczęściej ofiara całopalna z jakiegoś zwierzęcia, np. baranka. Jeśli tę ofiarę złożył z prawdziwą wiarą, skruchą i miłością do Boga, którego obraził, Izraelita liczył na to, że Bóg przyjmując jego ofiarę, jako odpowiedź na nią, udzieli pokoju jemu i jego domownikom, bądź osobom w intencji których składał ofiarę.

Ten rytuał był zapowiedzią prawdziwej ofiary Jezusa Chrystusa, którą Kościół składa Bogu w naszym imieniu, aż do ponownego przyjścia Pana. My już nie tylko mamy nadzieję, że Bóg przyjmie ofiarę i udzieli swojego pokoju, lecz mamy pewność, że ofiara Jezusa została przyjęta, a pokój udzielony. Dlatego pokój, który płynie do nas podczas Mszy świętej, to nie jedynie gest naszej wzajemnej życzliwości, lecz w pierwszej kolejności dar, który otrzymujemy od Boga dzięki ofierze Jezusa. Jest to coś tak realnego, że łacińska wzorcowa wersja posoborowego Mszału rzymskiego nakazuje wypowiedzieć księdzu nie tyle słowa „Przekażcie sobie znak pokoju”, ile „Przekażcie sobie pokój”. Bóg w tym momencie Mszy świętej chce nam więc przypomnieć: „Nie jestem zagniewany na ciebie! Nie jesteś mi nic winien z powodu twoich grzechów! Wszystko ci wybaczyłem i możesz śmiało zbliżyć się do mnie, bo mój Syn złożył za Ciebie ofiarę ze swojego życia”.

To, co Bóg nam wtedy mówi poprzez usta kapłana celebrującego Mszę świętą, to nie tylko sama informacja, że jest dla nas życzliwy. Nie są to nawet życzenia pokoju, lecz realne i konkretne przekazanie w nasze życie Bożego pokoju. Tego pokoju nie można znaleźć na tym świecie. Jest on pierwszym darem Zmartwychwstałego Pana.

Abyśmy zrozumieli, jak wielkie rzeczy dzieją się w tym momencie Mszy świętej, musimy wyjaśnić sobie, że słowo „pokój” ma w Biblii o wiele więcej znaczeń, niż w potocznym rozumieniu. Słowo to pochodzi od czasownika, który z hebrajskiego można przetłumaczyć jako „być pełnym, bezpiecznym, zdrowym, w harmonii, bez lęku, bez stresu, zaspokojonym, w odpoczynku”. Ten dar pokoju od Boga jest tak naprawdę spełnieniem naszych najgłębszych marzeń, tęsknot i potrzeb. I co ważne, mamy go za darmo, bo za ten dar zapłacił Jezus swoją ofiarą na krzyżu.

Dlaczego więc tak często nie doświadczamy w naszym życiu tego nadprzyrodzonego, Bożego pokoju? Być może nie zdajemy sobie sprawy z tego, co On nam oferuje i może po prostu nie do końca wierzymy, że Bóg chce i może nam dawać takie dary. Inną przyczyną może być to, że sami jesteśmy zablokowani na ten pokój, kiedy nosimy w sercu nienawiść do innych.

Zgodnie z tym, czego uczy Jezus w Ewangelii, jeżeli my nie przebaczymy naszym winowajcom, nie będziemy mogli doświadczyć owoców przebaczenia przez Boga naszych grzechów. Mówiąc prościej, nie doświadczymy pokoju, jeśli nie przebaczymy innym. Choć ten pokój i inne dary przelewają się obficie z przebitego serca Jezusa, kurek otwierający lub zamykający nas na te dary znajduje się po naszej stronie. Dlatego zanim przyjmiemy Komunię świętą, a wraz z nią wszystkie dary Boskiego Serca, patrzymy najpierw w nasze serca i sprawdzamy, czy nie są one zamknięte na innych poprzez nienawiść, noszenie urazy lub brak przebaczenia. Podejmujemy też decyzję, że chcemy pojednać się z innymi i przez to w pełni otworzyć serca na przychodzącego Pana. Tę decyzję serca potwierdzamy zewnętrznym znakiem, towarzyszącym przekazaniu sobie pokoju, zależnym od miejscowych zwyczajów. W jednych parafiach jest to życzliwy skłon głowy w stronę najbliższych osób, w innych podanie sobie dłoni, w jeszcze innych wspólnotach pocałunek pokoju.

Sposób przekazania sobie znaku pokoju, dla naszego kraju uściślają wskazania Konferencji Episkopatu Polski. Posłuchajmy, co mówią bieżące wytyczne (Wskazania Episkopatu Polski po ogłoszeniu nowego wydania Ogólnego wprowadzenia do Mszału Rzymskiego, przyjęte na 331. Zebraniu Plenarnym Konferencji Episkopatu Polski 9 marca 2005 r., pkt. 33.):

Znakiem pokoju jest ukłon w stronę najbliżej stojących uczestników Mszy świętej lub podanie im ręki. Ten gest wykonuje się w milczeniu lub wypowiada słowa: „Pokój Pański niech zawsze będzie z tobą”, albo: „Pokój z tobą”, na co przyjmujący odpowiada: Amen.

Należy jednak zachować jednolitość znaku w danym zgromadzeniu (zob. OWMR 42). Nie wolno używać formuły: Pokój nam wszystkim. (...) Wypada, aby każdy z umiarem przekazywał znak pokoju osobom najbliżej stojącym (zob. OWMR 82 i 154).

Jeśli zatem chcesz, aby Msza święta była dla ciebie owocna i chcesz przyjąć wszystkie dary, zawierające się w biblijnym słowie „pokój”, nawet jeśli jest ci ciężko, podejmuj za każdym razem decyzje przebaczenia tym, którzy cię skrzywdzili. Polega ona na tym, że nie chcesz się mścić, życzysz tym osobom dobrze, nie trzymasz w sercu urazy. Już za chwilę będziesz mógł to zrobić po raz kolejny i uczyć się przez to prawdziwej, chrześcijańskiej i ofiarnej miłości wobec nieprzyjaciół. W zamian za to otrzymasz pokój serca – prawdziwy, skuteczny, bo pochodzący nie z tego świata, lecz od Chrystusa.

Na temat wpływu mikroorganizmów (nie tylko w rolnictwie ekologicznym) można znaleźć sporo artykułów. Mogliśmy się dowiedzieć na żywo o ich wpływie na środowisko, które nas otacza dzięki rozmowie do jakiej doszło podczas naszego co dwutygodniowego spotkania z Seniorami. Odwiedzili nas Pan Marek Brunka szef Regionalnego Centrum Mikroorganizmów Brunka Natural wraz z żoną Renatą. Pan Marek mówił, że Mikroorganizmy górują u nas na wielu płaszczyznach naszego życia. Można je u nas spotkać przy hodowlach zwierząt, przy pielęgnacji sadów lub pól ale również w ogrodzie przydomowym. Moja żona, nie wyobraża sobie prowadzenia gospodarstwa domowego bez naturalnych środków czystości. Na pierwszym miejscu jest oczywiście kuchnia. Nie tylko przy sprzątaniu, ale również detoksykacji żywności mikroorganizmami, aby zapewnić więcej zdrowia wszystkim domownikom. Aby wywiązać się z obowiązku czynienia innym dobra, takiego, jakie sobie zapewniamy.

Dziękujemy Państwu Renacie i Markowi Brunka nie tylko za przekazaną wiedzę, ale również świadectwo wiary i miłości wzajemnej. 

Odwiedzający nekropolię przy kościele św.  Marcina w Ciechocinie bardzo sobie chwalą odnowioną bramę i furtki przy wejściach. Drewniana wejścia były już w bardzo złym stanie. Po bramie, która została zamontowana w listopadzie minionego roku na cmentarzu w Ciechocinie nadszedł czas, by zamontować dwie nowe furtki.

Myślę, że efekt jest zadowalający, zresztą takie opinie docierają do Proboszcza od Parafian. Brama i furtki wyglądają teraz estetycznie. Koszt furtek to prawie 5.000 złotych. Dziękujemy sołectwu Ciechocin za podjęcie inicjatywy, by pokryć połowę kosztów.

1.Przeżywamy pierwszą niedzielę Wielkiego Postu, czasu nawrócenia, pokuty, przemiany myślenia i życia.   Włączmy się w głębokie przeżycie tego czasu przez intensywniejszą modlitwę osobistą i wspólnotową. Na prośbę Episkopatu dziś przeprowadzana jest zbiórka do puszek na pomoc ofiarom wojny na Ukrainie. Za złożone ofiary składam serdeczne Bóg zapłać!

2.W minioną środę 22 lutego – rozpoczął się 40-dniowy okres Wielkiego Postu, w którym mamy się przygotować do godnego przeżycia największych świąt chrześcijaństwa – Zmartwychwstania Pańskiego (9.04.). Abyśmy odkrywali życie w Kościele Chrystusowym trzeba w tym czasie, jak nas poucza nasz Zbawiciel, jeszcze lepiej nawracać się i wierzyć w Ewangelię.

To Wezwanie Chrystusa wypełnimy m.in. przez:

•      Pełny udział we Mszy św. – również w dni powszednie.

•      Udział w Gorzkich Żalach – od dziś w niedzielę po każdej Mszy św.

•      Udział w nabożeństwach Drogi Krzyżowej w piątki w tym tygodniu z racji Pierwszego piątku 15 minut przed Mszą św. według stałego porządku. Za udział w Gorzkich Żalach lub Drodze Krzyżowej można uzyskać odpust zupełny pod zwykłymi warunkami. 

•      Okazja do spowiedzi codziennie przed każdą Mszą św.

2.Dodatkowo w poniedziałek wystawienie Najświętszego Sakramentu o godz. 17:30 i do 18:15 możliwość skorzystania z sakramentu pokuty i pojednania. W środę Nowenna do Matki Bożej Nieustającej Pomocy i modlitwy do św. Józefa o godz. 17:30, a w Pierwszy Czwartek od 16:00 Godzina Święta i modlitwy o powołania kapłańskie i zakonne.

3.W środę zapraszam Seniorów do Plebanii na godz. 14:00. Będziemy mieli spotkanie z Panem Marekiem Brunka, rolnikiem z Pawłowa, który od ponad 15 lat w swoim gospodarstwie i w domu stosuje mikroorganizmy. Probiotyki są dodawane do pralki, zmywarki czy używane do sprzątania. Generalnie chodzi o to, by ograniczyć używanie chemicznych środków, co szczególnie istotne jest w rolnictwie. Chcemy byś silni Kosznajderią a ona to rolnictwo i katolicyzm. Serdecznie zapraszam.

4.W środę Narodowy Dzień Pamięci „Żołnierzy Wyklętych”, módlmy się za tych, którzy mimo oficjalnego zakończenia wojny, nie złożyli broni i dalej walczyli z sowieckim okupantem.

5.Wizyta chorych w parafii z racji pierwszego piątku w piątek od godz. 11:00. Wszystkich chorych proszę zgłosić dzisiaj w zakrystii.

6.W sobotę (4 marca) przypada liturgiczne święto św. Kazimierza. Pamiętajmy w modlitwie o Ks. Kazimierzu wypraszając mu łaskę nieba.

7.Najbliższa niedziela, 5 marca, będzie Niedzielą Ad Gentes – Dniem Modlitwy, Postu i Solidarności z Misjonarzami. Zapraszamy do modlitwy indywidualnej i wspólnotowej w intencji wszystkich pracujących na misjach. Ofiary składane do puszek przeznaczone są na potrzeby misjonarzy. O przeprowadzenie tej zbiórki proszę Radnych Parafii.

8.W wielkim poście w czasie nabożeństw Drogi Krzyżowej zbieramy ofiary, które będą naszą wielkopostną jałmużną zaś do przźroczystych skarbonek wrzucamy ofiary na utrzymanie cmentarzy.

9.Wszystkim jubilatom i solenizantom tego tygodnia życzę obfitości Bożych łask. Szczęść Bożych!

KATECHEZA EUCHARYSTYCZNA

#23 Embolizm

Rozwinięciem modlitwy „Ojcze nasz”, którą wprowadza nas w obrzędy komunii świętej nie jest słowo „Amen” lecz tzw. embolizm. Jest to krótka, lecz ważna modlitwa, w której jako Kościół prosimy o wybawienie od wszelkiego zła. Prowadzi nas ona do przyjęcia i przekazania sobie pokoju, a potem do przyjęcia Eucharystii. Spróbujmy dziś odkryć bogactwo, które kryje się w tej modlitwie.

Sama nazwa „embolizm” pochodzi z języka greckiego i oznacza coś, co jest wrzucone lub wstawione. To starożytna modlitwa Kościoła, będąca rozwinięciem ostatniego wezwania z modlitwy „Ojcze nasz”, gdzie prosimy o wybawienie nas od złego i dopowiadamy: „Bo twoje jest królestwo i potęga i chwała na wieki”. Ciekawostką jest to, że autorstwo tego zdania niektóre starożytne rękopisy Ewangelii przypisują samemu Jezusowi, jako zakończenie Jego modlitwy „Ojcze nasz”. Stąd to krótkie zdanie zostało dodane również do liturgii i do dziś cały Kościół modli się tą modlitwą.

Warto zwrócić uwagę na to, że poza „Ojcze nasz”, jest to tak naprawdę jedyne miejsce w Mszy świętej, gdzie modlimy się o uchronienie nas od złego. Liturgia uczy nas modlitwy i ukazuje właściwe proporcje tego, ile mamy skupiać się na złu w naszym życiu. Jest to dosyć duży problem w Kościele. Zainteresowanie złem, egzorcyzmami i wszelkimi dewocjonaliami przybiera nieraz chorobliwą postać i może zepchnąć Eucharystię – najważniejszą i najskuteczniejszą modlitwę jaką mamy na ziemi, na dalszy plan. W bardzo wymowny sposób pisze o tym jezuita, ojciec Dariusz Piórkowski, który na co dzień zajmuje się sprawami rozeznawania duchowego w świetle duchowości św. Ignacego z Loyoli:

„Przede wszystkim, podczas Eucharystii nie ma bezpośredniej wzmianki o szatanie i demonach. Eucharystia nie zajmuje się bezpośrednio złem i szatanem. Świętuje Zmartwychwstanie. Owszem, modlimy się w "Ojcze nasz", aby Bóg zachował nas od złego i nie dopuścił, abyśmy ulegli pokusie. Najpierw jednak jest prośba o odpuszczenie win, za które my ponosimy odpowiedzialność, a nie szatan. Potem na przedłużeniu ostatniego wezwania modlitwy "Ojcze nasz" pojawia się błaganie "Wybaw nas Panie od wszelkiego zła". To wszelkie "zło" to nie tylko szatan. To także nasze grzechy i zamęt. Zło bierze się także z ludzkiego serca, z ludzkiej pożądliwości, z ludzkich żądz. Niepotrzebny już do tego szatan. I takie miejsce liturgia przypisuje złu w tekstach liturgicznych.

Co więcej, kilka razy prosimy Boga o pokój, który jest przeciwieństwem lęku i mocą Ducha. Ten pokój jest przekazywany tuż przed Komunią świętą i otrzymujemy go także wraz z Komunią świętą. A na koniec celebrans mówi: "Idźcie w pokoju Chrystusa" i to do świata, który nie jest doskonały, pełen zagubienia i ciemności.

Skupianie uwagi wiernych na demonach i szatanie jest działaniem przeciwnym temu, co świętujemy i przyjmujemy na Eucharystii. Ona mówi o przemianie wewnętrznej serca. A jeśli to szatany i demony są jedynie źródłem zła i chaosu w świecie, a człowiek już nic nie musi zmieniać ani poddać się przemianie, bo wszystko jest "na zewnątrz", to w ten sposób podtrzymuje się wiarę w magię.

To, co przed chwilą przeczytaliśmy, przypomina nam, że Eucharystia to świętowanie obecności i zwycięstwa Boga ponad złem, wszelkim złem. Owszem, doświadczamy wciąż na sobie skutków zła, ale nie boimy się go. Do tych, którzy są dziećmi Boga i w których mieszka Duch Święty, żaden zły duch nie ma dostępu, o ile sami nie ulegniemy pokusie i go nie zaprosimy. Dlatego w modlitwie radośnie ogłaszamy panowanie Boga nad całym światem i piekłem. Przez udział w Eucharystii mamy dostęp do tego zwycięstwa w naszym życiu, a jednocześnie przypominamy sobie, że nadejdzie dzień, gdy nasz Pan zatriumfuje w całej swoje potędze i modlimy się o przyspieszenie tego dnia, a także o to, byśmy nigdy nie stracili nadziei i nie zapomnieli, że Bóg jest większy od wszelkiego zła.

Treści zawarte w „embolizmie” prowadzą nas do zjednoczenia z Jezusem w Komunii, a wcześniej do „znaku pokoju”, w którym wyrażamy, że nie chcemy być przyczyną czegoś złego dla innych, lecz narzędziami dobra, miłości i pokoju.

Zastanów się dziś, jakie miejsce w twojej duchowości ma skupianie się na złu, a jakie miejsce ma Jezus, Jego królestwo, potęga i chwała. Nawet jeśli doświadczasz w swoim życiu różnych konsekwencji działania złego, z ufnością przystąp dziś do Komunii świętej i świętuj zwycięstwo Boga, którego jeszcze nie widzisz wprost, ale dzięki Komunii świętej masz w sobie większą nadzieję i tęsknotę za tym, by Go ujrzeć.

W dniach 22 – 24 lutego 2022 r. jako cała Parafialna wspólnota przeżywaliśmy Rekolekcje Wielkopostne. Nauki rekolekcyjne głosił ks. Maciej Gizela, wikariusz Parafii p.w. św. Wojciecha w Starogardzie Gdańskim. Dziękujemy Księdzu rekolekcjoniście za świadectwo wiary, pouczające Słowo Boże i wprowadzenie nas w święty czas Wielkiego Postu.

Modlitwa Benedykta XVI

Panie Jezu Chryste, dla nas przyjąłeś los ziarna pszenicy, które pada w ziemię i obumiera by wydać plon obfity (J 12, 24).
Zapraszasz nas byśmy kroczyli za Tobą tą drogą, gdy mówisz: «Ten, kto kocha swoje życie, traci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne» (J 12, 25).
[…] Pomóż nam [w tym Wielkim Poście] towarzyszyć Ci nie tylko szlachetnymi myślami, lecz przejść Twoją drogę sercem, nawet więcej: konkretnymi uczynkami codziennego życia. Dopomóż nam wejść na drogę krzyża całymi sobą i na zawsze pozostać na Twej drodze. Uwolnij nas od lęku przed krzyżem, ze strachu przed wyśmianiem przez innych, z obawy,
że nasze życie może się nam wymknąć, jeśli nie chwycimy wszystkiego, co niesie.
Pomóż nam demaskować pokusy,
które obiecują życie, lecz których ułudy zostawiają w nas ostatecznie pustkę i zawód. Pomóż nam nie chcieć zawładnąć życiem, ale je dawać. Dopomóż, abyśmy towarzysząc Ci na drodze pszenicznego ziarna, znaleźli w «traceniu życia» drogę miłości, drogę, która prawdziwie daje życie, życie w obfitości” (J 10, 10).

19 lutego br. obchodziliśmy niecodzienny jubileusz małżeński - diamentowe gody. Państwo Barbara i Bolesław Cybulscy z Ostrowitego, świętowali 60-tą rocznicę zawarcia związku małżeńskiego. Taka uroczystość nie zdarza się codzienni. Obchody jubileuszu „Diamentowych Godów” to wyjątkowa uroczystość. To symbol wierności i miłości rodzinnej, to dowód wzajemnego zrozumienia i istoty związku małżeńskiego, jak i również wzór i piękny przykład dla młodych pokoleń wstępujących w związki małżeńskie.
60-lecie trwałego, szczęśliwego pożycia małżeńskiego to czas, w którym z pewnością nie brakowało szczęścia, sukcesów, radosnych wzruszeń……ale również kłopotów, rozczarowań, a nawet łez. Idąc razem okazali się silniejsi od wszystkich życiowych przeciwności.
Szanowni Jubilaci, niech w Waszej wspólnej drodze nie opuszcza Was zdrowie, szczęście i wszelka pomyślność. Niech jesień Waszego życia trwa w zdrowiu i szczęściu, niech przyniesie kolejne wspaniałe rocznice.

Apel Przewodniczącego KEP

w związku z pierwsza rocznicą agresji rosyjskiej na Ukrainę.

W piątek 24 lutego br. minie rok od zbrodniczej napaści Rosji na Ukrainę. Do tej pory wojna pochłonęła setki tysięcy osób, nie tylko żołnierzy, ale również cywilów, w tym kobiety, dzieci i osoby starsze. Miliony osób straciły domy i zostały zmuszone do ucieczki w poszukiwaniu pomocy i bezpiecznego schronienia.

W ewangelicznym geście miłosiernego samarytanina, otworzyliśmy z hojnością nasze domy i serca. Granice Polski przekroczyło 8,5 mln uchodźców wojennych, a duża część z nich znalazła w naszej ojczyźnie pomoc i schronienie. Osoby prywatne oraz instytucje przystąpiły do niesienia pomocy potrzebującym.

Kościół w Polsce, za pośrednictwem Caritas Polska i Caritas diecezjalnych udzielił wsparcia w różnej formie ponad 2 mln uchodźców. Wartość pomocy w postaci udzielenia schronienia, posiłków, paczek żywnościowych i darów rzeczowych oraz wsparcia integracyjnego wyniosła ok. 337 mln zł. Od pierwszych dni wojny Caritas udziela wsparcia rzeczowego w Ukrainie, wysyłając transporty pomocy humanitarnej o wartości ok. 260 mln zł.

Po roku bohaterskiej obrony Ukrainy wojna trwa nadal, przynosząc kolejne ofiary i dalsze zniszczenia. Ukraińcy wciąż potrzebują naszej pomocy. Z tego powodu, zwracam się z apelem do księży biskupów, kapłanów, osób życia konsekrowanego i wszystkich wiernych świeckich, aby w piątek 24 lutego br. we wszystkich kościołach w Polsce wznieść modlitwy w intencji sprawiedliwego pokoju w Ukrainie, a w niedzielę 26 lutego br., po każdej Mszy Świętej, zorganizować zbiórkę środków finansowych, które za pośrednictwem Caritas Polska, zostaną przeznaczone na pomoc ofiarom wojny.

Ufam, że dzięki modlitwie – już wkrótce – będziemy cieszyć się sprawiedliwym pokojem w Ukrainie, a dzięki naszemu wsparciu materialnemu, żaden z naszych braci i sióstr Ukraińców nie pozostanie bez pomocy.

1.Dzisiejsza VII niedziela zwykła rozpoczyna 56 Tydzień Modlitw o Trzeźwość Narodu. Dziękuję za ofiary na Wyższe Seminarium Duchowne w Pelplinie.

2.W poniedziałek wystawienie Najświętszego Sakramentu o godz. 17:30 i do 18:15 możliwość skorzystania z sakramentu pokuty i pojednania. Niech ten czas naszej modlitwy będzie połączony z intencją wynagradzającą Panu Bogu za grzechy popełnione w okresie karnawału a także za trwającą już rok wojnę w Ukrainie. W środę Nowenna do Matki Bożej Nieustającej Pomocy i modlitwy do św. Józefa o godz. 17:30.

3. Najbliższa środa – to Środa Popielcowa, rozpoczynająca okres Wielkiego Postu. Msze święte będą w środę o godzinie 16:30 w Ciechocinie; o 18:00 W Ostrowitem i o 19:30 w Nowym Ostrowitem. Zewnętrznym znakiem naszego wejścia na drogę pokuty i nawrócenia jest posypanie głowy popiołem. W kulturze Izraela gest ten był wyrazem wielkiego smutku, żałoby. Popiół przypomina też, że wszystko, co ziemskie, powstało z prochu ziemi i znów w proch się obróci. Ten rozpad jest skutkiem grzechu. Jednak kapłan, posypując głowy wiernych popiołem, czyni nad nimi znak krzyża, który oznacza oczyszczenie i zmartwychwstanie. Zatem Wielki Post – czas pokuty, postu, wyrzeczeń i modlitwy – ma służyć naszemu nawróceniu, ma przygotować nasze serca na owocne przeżycie radosnych świąt Zmartwychwstania Pańskiego. Pamiętajmy, że w Popielec obowiązuje post ścisły, co do ilości i jakości. Od Środy Popielcowej do pierwszej niedzieli Wielkiego Postu włącznie trwać będą Kwartalne Dni Modlitw o Ducha Pokuty.

4.Gorzkie Żale w niedzielę po każdej Mszy, Droga Krzyżowa w tym tygodniu w Nowym Ostrowitem o 16:30 w czwartek natomiast w piątek o 16:00 w Ciechocinie i o 17:30 w Ostrowitem. Zapraszam wszystkich do dobrego przeżycia tego czasu i podjęcia wielkopostnych postanowień. W czasie nabożeństw Drogi Krzyżowej będziemy zbierać ofiary, które będą naszą wielkopostną jałmużną. Za udział w tych nabożeństwach możemy uzyskać odpust zupełny, czyli darowanie przez Boga kary doczesnej za grzechy, które zostały odpuszczone co do winy. Odpust ten możemy ofiarować za siebie lub za zmarłych. Do jego uzyskania konieczne jest spełnienie zwykłych warunków, to jest: stan łaski uświęcającej, przyjęcie w tym dniu Komunii Świętej, modlitwa w intencjach wyznaczonych przez Ojca Świętego, wyzbycie się przywiązania do grzechy nawet lekkiego. Chciejmy obficie korzystać z tego skarbca łaski, jaki przez Kościół ofiaruje nam Pan Bóg, aby przybliżyć nas do siebie.

5.W Środę Popielcową rozpoczynamy rekolekcje parafialne. Poprowadzi je dla nas ks. Maciej Gizela. Dla wszystkich są przewidziane dwie nauki; dodatkowo specjalna msza dla młodzieży naszej Parafii w czwartek o godz. 18:30. Na tę Mszę zapraszam młodzież o 7 klasy szkoły podstawowej oraz rodziców dzieci które mają w tym roku przystąpić do pierwszej komunii świętej, zapraszam młodzież szkół średnich, młodzież studiującą i pracującą.

6.W czwartek, 23 lutego przypada 78. rocznica śmierci bł. ks. Stefana Wincentego Frelichowskiego.

7.W pierwszy piątek Wielkiego Postu – przypadający w tym roku 24 lutego – Kościół w Polsce będzie po raz kolejny przeżywał dzień modlitwy i pokuty za grzech wykorzystania seksualnego małoletnich.

8.Ważnym miejscem w parafii jest cmentarz – miejsce wiecznego spoczynku naszych bliskich zmarłych. Wymaga on szacunku, zachowania porządku i stałej troski. Dlatego bardzo proszę, aby w czasie Wielkiego Postu do przeźroczystych skarbonek w naszych świątyniach, złożyć dobrowolną ofiarę na utrzymanie porządku na cmentarzach. A koszty wywozu śmieci te w tym roku wzrosły znacznie. Zebrane środki będą przeznaczone na funkcjonowanie cmentarzy, wywóz śmieci oraz koszty związane z utrzymaniem czystości na cmentarzu. A także zaplanowałem w tym roku internetową ewidencje nagrobków. Ze względu na to, że cmentarze nasza znajdują się w bezpośredniej bliskości kościoła spoczywa na nas szczególny obowiązek dbania o ich właściwy wygląd. Jest to wizytówka całej naszej wspólnoty parafialnej. Miło jest mi słyszeć jak przyjeżdżający goście doceniają waszą troskę o te miejsca pochówku bliskich. Przy tej okazji chciałbym bardzo serdecznie podziękować wszystkim parafianom i gościom, za ofiarność, zrozumienie i dotychczasową troskę o wygląd naszych cmentarzy poprzez solidną segregację śmieci na naszych cmentarzach.

9.Zmarł nasz parafianin śp. Gerard Mantej l.86 z Nowego Ostrowitego. Pogrzeb zmarłego we wtorek o godz. 11:00. Wieczny odpoczynek racz mu dać Panie…

10.Wszystkim Parafianom i gościom życzę DUŻO ZDROWIA, błogosławieństwa Bożego oraz owocnego rozpoczynającego się w tym tygodniu Wielkiego Postu. Jubilatom i solenizantom tego tygodnia życzę postępów w rozumieniu tajemnicy Chrystusa oraz doświadczenia bliskości Pana i mocy Jego słowa w codziennym życiu.

Modlitwa za Ukrainę i o pokój na świecie

Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi (Mt 5, 9) Wszechmogący Boże, przez wstawiennictwo Matki Bożej Fatimskiej, przepełnieni ufnością w Twoje nieskończone Miłosierdzie, zwracamy się do Ciebie o ratunek w trudnej sytuacji, w jakiej znalazła się Ukraina.

Dziś, kiedy oczy całego świata zwrócone są na ten kraj, wierzymy, że jako nasz Ojciec i Opiekun nie dopuścisz do tragedii. Błagamy Cię, Panie, wejrzyj na przywódców narodów, aby zrozumieli wagę zagrożeń, jakie mogą przynieść ze sobą złe decyzje. Udziel im łaski mądrości, spokoju i unikania grzechu. Przemień serca rządzących i daj im łaskę posłuszeństwa Duchowi Świętemu. Napełnij ich pragnieniem pokoju i poszanowaniem dla Dekalogu oraz ludzkiego życia. Panie, miej w opiece tych wszystkich, którzy boleśnie odczuli konsekwencje działań na Ukrainie. Wesprzyj rodziny poległych, wlej pocieszenie w serca wdów i sierot, a zmarłych racz przyjąć do Twojego Królestwa. Okaż swą miłość najbardziej bezbronnym, którzy cierpią strach i prześladowanie. Racz wysłuchać, Panie, swoich wiernych i zachowaj nas od tragedii wojny. Z całego serca polecamy się Twojej opiece.

Boże Ojcze, prosimy o łaskę zrozumienia Twojej Woli, a także gotowość do pracy i ofiary na rzecz pokoju na świecie. Sto lat temu wybuchła I wojna światowa, wraz z kolejną wojną i zbrodniami komunistycznymi zginęły miliony niewinnych istnień. Prosimy Cię, aby przywódcy świata wyciągnęli właściwe wnioski z historii i nie dopuścili do powtórzenia tragedii, w której najbardziej cierpią niewinni.

Najlitościwszy Ojcze, przez wzgląd na Twoje nieskończone Miłosierdzie racz wysłuchać naszych modlitw i obdarzyć świat pokojem. Nie dopuść, Panie, do wybuchu wojny i rozlewu krwi. Oddajemy się Tobie w opiekę z całą ufnością, ofiarowując w intencji pokoju Koronkę do Bożego Miłosierdzia.

KATECHEZA EUCHARYSTYCZNA

#22 Ojcze nasz – modlitwa doskonała

W ciągu ostatnich katechez omawialiśmy szczegółowo modlitwę eucharystyczną. Dziś chcemy rozpocząć poznawanie kolejnej części Mszy świętej, zwanej obrzędami komunii. Rozpoczyna się ona tuż po uroczystym „Amen” wieńczącym modlitwę eucharystyczną i składa z modlitwy „Ojcze Nasz”, krótkiej części zwanej embolizmem, znaku pokoju, aklamacji „Baranku Boży”, łamania chleba i procesji komunijnej. 

Dziś zastanówmy się nad znaczeniem modlitwy „Ojcze nasz”, wprowadzającej nas w obrzędy komunii. Dlaczego ta modlitwa jest tak ważna? Ponieważ jest modlitwą, której nauczył nas sam Pan Jezus. Wielu świętych i ojców Kościoła z powodu jej pochodzenia od Boga, nazywało tę modlitwę modlitwą doskonałą. Jest ona wzorem każdej innej modlitwy zarówno w treści, jak i w kolejności tego, o co się modlimy. Nie mogło jej zatem zabraknąć w czasie Mszy świętej. 

Zwróćmy uwagę na to, w jaki sposób ta modlitwa przygotowuje nas do Komunii Świętej. Po pierwsze, modlimy się modlitwą Jezusa, którą On sam modlił się do swojego Ojca. My sami nie umiemy dobrze się modlić, nie wiemy o co prosić, nasze ręce są pełne grzechu. Dlatego w naszymi imieniu modli się do Ojca Jezus, który przed chwilą przyszedł na ołtarz i jest z nami. Po drugie, prosimy o naszą jedność z Ojcem. Wyrażamy to w słowach: „Przyjdź Królestwo Twoje, bądź wola twoja jako w Niebie tak i na ziemi”. Oznacza to, że naszym pragnieniem jest, abyśmy wreszcie nauczyli się pragnąć tego, czego pragnie Bóg. Po grzechu pierworodnym nosimy w sobie pewną wrodzoną nieufność do Boga. Nie wierzymy Mu, że chce naszego dobra i że zaspokoi nasze pragnienia. W tej modlitwie sprzeciwiamy się tym fałszywym obrazom Boga i wobec całego Nieba oraz samym sobie mówimy, że chcemy pełnić Jego wolę, bo Mu ufamy. Dlatego prosimy, aby Jego wola stała się naszą wolą, aby Niebo złączyło się z ziemią i aby tu na ziemi, skażonej grzechem, zapanowało Królestwo Boże. Sami nie jesteśmy w stanie tego zrobić. Gdy jednak za chwilę przyjmiemy Komunię Świętą i złączymy się fizycznie i duchowo z Bogiem, Bóg będzie mógł działać w nas i przez nas. Będziemy mogli nieść dobro innym, bo Dobro zamieszka w nas. Będziemy mogli kochać innych, nawet nieprzyjaciół, ponieważ nie będziemy kochać swoimi siłami, ale Bóg mieszkający w nas będzie kochał innych przez nas. 

Komunia z Bogiem ma więc owocować zjednoczeniem z innymi ludźmi, którzy są naszymi braćmi. Skoro mamy tego samego Ojca, jesteśmy dla siebie braćmi i siostrami. Zwróćmy uwagę, że w modlitwie „Ojcze nasz” nie ma tylko jednego słowa „ja”. Mówimy „Ojcze nasz”, a nie „Ojcze mój”. Nie oznacza to, że nasze osobiste sprawy nie są dla Boga ważne. Dla Boga zawsze każdy był i jest kimś niepowtarzalnym. Ta modlitwa ma nam uzmysłowić, że Bóg z taką samą wyjątkowością i uwagą patrzy na wszystkie swoje dzieci na całym świecie. Tak jak Ty jesteś dla Boga cenny, tak samo ważni są inni, w których powinieneś odkryć synów i córki Boga oraz ich potrzeby. Nawet ten, którego nie lubisz, jest Twoim bratem, bo jest też ukochanym dzieckiem Boga. Jednym z najważniejszych sprawdzianów tego, czy rozumiemy co znaczy komunia z Bogiem jest zatem nasza wrażliwość na drugiego człowieka i umiejętność traktowania go jak brata. Ponieważ całe życie uczymy się tego i często przekracza to nasze siły, potrzebna jest nam moc z Nieba, duchowy pokarm – Komunia Święta. Zanim więc staniemy do tego samego stołu, przynajmniej w sercu postanówmy, że będziemy wszystkich traktować jak swoich braci i siostry. Bóg zrobi resztę, przyjdzie ze Swoją miłością, dzięki której będziemy umieli kochać innych jak braci.

Każdy, kto dzisiaj przestąpił próg Plebani, po zapachu trafiał do kuchni. A tam kilkanaście par rąk wybijało jajka, mieszało ciasto, pilnowało zaczynu, a później nadziewało i piekło. W sumie wyszło kilkadziesiąt pączków.

Seniorki z naszego Parafialnego Klubu Seniora znane są z tego, że czasu nie marnują na narzekanie czy skargi, że boli, że w kościach trzeszczy, a w głowie się kręci. Zresztą planów na gotowanie mają na tygodnie do przodu. Tak samo, jak na inne działania.Teraz razem z ks. Proboszczem wcieliły się w rolę cukierników, a już na kolejnym spotkaniu (1 marca) z pomocą Pana Marka Brunke z Pawłowa przyjrzymy się roli mikroorganizmów w naszym środowisku i kuchni. Serdecznie zapraszamy.

1.Tylko czerpiąc obficie ze stołu słowa Bożego i eucharystycznego, zostajemy uzdrowieni i umocnieni, aby świadczyć o Chrystusie wśród tych, do których On nas posyła. Pamiętajmy, że w każdym spotkaniu drugi człowiek potrzebuje naszej miłości. Nie będziemy jej mieli, jeśli nie ugruntujemy naszej przyjaźni z Panem Bogiem.

2.W niedzielę 19 lutego br. rozpocznie się 56. Tydzień Modlitw o Trzeźwość Narodu pod hasłem „Ku trzeźwości z Kościołem”. Trwać będzie do soboty 25 lutego jako duchowe przygotowanie do owocnego przeżycia Wielkiego Postu.

3.We wtorek 14 lutego, przypada święto Cyryla (826-869), mnicha, i Metodego (815-885), biskupa. Ci urodzeni w Cesarstwie Wschodnim bracia, bardzo wykształceni, znający różne języki z hebrajskim, syryjskim i łaciną włącznie, piastujący różne godności kościelne, podjęli wiele udanych wypraw misyjnych, między innymi do kraju Chazarów na Krymie, do Bułgarii i na Morawy, gdzie wprowadzili do liturgii język słowiański pisany alfabetem greckim (głagolicę). Cyryl przetłumaczył Pismo Święte na język starocerkiewno-słowiański. Tym językiem nadal posługuje się kilkadziesiąt milionów braci prawosławnych i kilka milionów grekokatolików. Obaj święci są uważani za apostołów Słowian. W 1980 roku Ojciec Święty Jan Paweł II ogłosił ich współpatronami Europy, podnosząc tym samym wspomnienie do rangi święta.

4.Tego samego dnia tradycja wspomina świętego Walentego, kapłana rzymskiego, który w 269 roku poniósł śmierć męczeńską, gdyż podczas tortur nie chciał się wyrzec Chrystusa. Na Zachodzie, zwłaszcza w Anglii i Stanach Zjednoczonych, a od jakiegoś czasu także u nas przyjęło się go czcić jako patrona zakochanych.

Wszystkim solenizantom, zwłaszcza Walentynom i Walentym składam najserdeczniejsze życzenia Bożego błogosławieństwa i opieki Świętych Patronów.

5.W środę kolejne spotkanie Parafialnego Klubu Seniora na Plebanii od godz. 14:00.

6.Czwartek w tym tygodniu zwany jest „Tłustym Czwartkiem”, co oznacza ostatni tydzień karnawału tzw. Zapusty.

7.Dzisiaj, w niedzielę 12 lutego, jako drugą niedzielę miesiąca, taca zbierana podczas Mszy św. jest przeznaczona na prace remontowe i cele gospodarcze naszej wspólnoty.

8.Niech dobry Bóg opromienia każdy dzień swoją łaską i błogosławieństwem.

9.Zawierzając się szczególnemu wstawiennictwu Świętego Michała Archanioła, prośmy o pokój na Ukrainie i przemianę serc dla wrogów.   

Święty Michale Archaniele, wspomagaj nas w walce, a przeciw niegodziwości

i zasadzkom złego ducha, bądź naszą obroną. Oby go Bóg pogromić raczył,

pokornie o to prosimy, a Ty, Wodzu niebieskich zastępów, szatana i inne duchy złe,

które na zgubę dusz ludzkich po tym świecie krążą, mocą Bożą strąć do piekła. Amen.

ZBIÓRKA NA RZECZ POSZKODOWANYCH 

PRZEZ TRZĘSIENIE ZIEMI W TURCJI I SYRII

W minionych dniach Turcja i Syria zostały dotknięte bardzo poważnym w skutkach trzęsieniem ziemi. Liczba ofiar śmiertelnych kataklizmu sięgnęła już kilkunastu tysięcy osób, tysiące osób zostało rannych. Bardzo wielu mieszkańców zostało pozbawionych swoich domów i aktualnie  musi mierzyć się z dotkliwym zimnem. Oprócz pomocy służb ratowniczych niezbędna jest też pomoc humanitarna, wsparcie duchowe i rzeczowe. Zatem w duchu braterskiej solidarności ze wszystkimi ofiarami trzęsienia ziemi proszę o przeprowadzenie w niedzielę 12 lutego br. we wszystkich parafiach naszej diecezji zbiórki do puszek na rzecz poszkodowanych przez kataklizm. Zebrane ofiary pieniężne w ciągu tygodnia należy przesłać na konto Caritas Diecezji Pelplińskiej: 48 8342 0009 2000 1876 2000 0003 z  tytułem przelewu „Turcja i Syria”. Dziękując za okazane wsparcie, łączę pasterskie błogosławieństwo. + Ryszard Kasyna Biskup Pelpliński

KATECHEZA EUCHARYSTYCZNA

#20 Doksologia i „Amen”

Jeśli mamy się modlić Eucharystią, tak aby była ona dla nas owocna i skuteczna, trzeba czynić to przez Chrystusa, z Chrystusem i w Chrystusie. Tak można streścić ostatnią część każdej modlitwy eucharystycznej, która nazywana jest „wielką doksologią”. Co oznacza to sformułowanie oraz jakie jest znaczenie słowa „Amen”, którym odpowiadamy na modlitwę kapłana? Tego wszystkiego dowiemy się z dzisiejszej katechezy.

Kiedy kończy się modlitwa eucharystyczna, a więc serce każdej Mszy świętej, kapłan unosi w górę konsekrowany chleb i wino, a więc Ciało i Krew Chrystusa i recytuje lub śpiewa doksologię, czyli krótką modlitwę oddania Bogu chwały za to kim jest i co dla nas robi. Przez ten ważny gest celebrans, w imieniu całego zgromadzenia, chce jakby powiedzieć: „Panie Boże, wszystko to jest Twoim dziełem. I to, że umarłeś za nas na krzyżu, otwierając nam drogę do Nieba, i to, że dzięki Eucharystii jesteś tu i teraz obecny, jak również to, że dajesz nam Siebie cały i dajesz nam udział w Twoim życiu. Wszystko to jest Twoim dziełem, dziełem Twojej miłosiernej miłości, na którą nie zasługujemy, ale Tobie to nie przeszkadza. Chcemy Ci za to podziękować, chcemy Cię uwielbić, ale nie umiemy tego zrobić tak, jak na to zasługujesz. Jest jednak ktoś, kto w naszym imieniu może to zrobić doskonale. Jest to Twój Syn, Zbawiciel, Mesjasz, Pan, a jednocześnie nasz Brat i Przyjaciel. Tylko On może doskonale Cię uwielbić za wszystko, co dla nas czynisz. Dlatego przez Niego, w Nim i z Nim chcemy Ci złożyć doskonałe uwielbienie za tajemnicę Eucharystii i Twojej Miłości, która nas przerasta”.

Doksologia bierze nazwę od greckiego słowa „doxa”, czyli „chwała”. Jest zatem modlitwą, w której uznajemy, że wszystko, co się dzieje na Mszy św., możemy sprawować tylko dlatego, że Jezus nam to daje. Jak zapewne pamiętamy, liturgia to przede wszystkim modlitwa Jezusa, Syna Bożego, który swojemu Ojcu składa doskonałą ofiarę miłości, a do tej modlitwy zaprasza również nas – swoje mistyczne Ciało. Ta krótka modlitwa zawiera więc receptę na szczęśliwe życie, bo pokazuje nam co, a raczej kto, jest największym darem Boga dla nas, jak mamy przyjmować ten Dar i kto nam towarzyszy we wszystkich naszych działaniach i całym naszym życiu. Dlatego wołamy przez usta kapłana „Przez Chrystusa, z Chrystusem i w Chrystusie”.

Spróbujmy zagłębić się w ten temat jeszcze bardziej i rozwinąć nieco każde ze sformułowań.

„Przez Chrystusa” oznacza, że jest On jedynym pośrednikiem, przez którego zanosimy nasze modlitwy i przez którego przyjmujemy łaskę. Każdy duchowy dar, który otrzymujemy, przychodzi przez Niego. Dlatego nawet jeśli mamy jakichś ulubionych świętych, czy patronów, do których mamy nabożeństwo, są oni jedynie naszymi wstawiennikami, a skuteczność ich wstawiennictwa wynika tylko z tego, że są blisko Jezusa – jedynego pośrednika pomiędzy Bogiem a ludźmi.

„Z Chrystusem” oznacza, że to On tak naprawdę celebruje Eucharystię, składa ofiarę z samego siebie, przewodzi nam w modlitwach, a my na liturgii mamy wielki przywilej stawać ramię w ramię z Nim. To dlatego w Ewangelii według św. Jana, Jezus uczy: „Beze mnie nic nie możecie uczynić”. Warto zastanowić się nad tymi słowami i odkryć, że wszystko, co uznajemy za własny sukces, pochodzi tak naprawdę od Boga: zdrowie, życie i nawet nasza modlitwa osobista. Bo jak uczy Kościół, to Bóg jest inicjatorem i tym, który modli się w nas.

„W Chrystusie”, to znaczy w Kościele, który jest Ciałem Pana. Możemy korzystać z wszelkich darów łaskawości Boga, tylko dlatego, że są one rozdawane i uobecniane dzięki Kościołowi. Bóg tak to wymyślił w swojej Opatrzności, że zostawił nam Kościół – Ciało Chrystusa, abyśmy w Nim mogli poznawać Boga, spotykać się z Nim i karmić się wszystkim, co nam potrzebne tu na ziemi, w drodze do Nieba. W tej krótkiej modlitwie chcemy więc podziękować za Kościół i modlić się, byśmy nigdy nie odłączyli się od Niego, bo stracimy wtedy dostęp do wszystkich środków, które Bóg zostawił dla naszego duchowego wzrostu i aby wytrwać do końca.

Na wszystko, co zawiera się w doksologii i na wszystkie treści, które za każdym razem Duch Święty pogłębia w naszych sercach, odpowiadamy radosne i uroczyste „Amen”, czyli „niech tak się stanie”. Odpowiadamy tu nie tylko słowami Maryi, która w ten sposób zgodziła się na plan Boga, lecz nawiązujemy również do treści Apokalipsy, która jest księgą o zwycięstwie Boga i opisem liturgii w Niebie. Czytamy tam, że jednym z imion Chrystusa jest właśnie „Amen”. On sam jest ostatecznym Bożym potwierdzeniem, streszczeniem i pieczęcią wszelkich Bożych planów. Jezus Chrystus jest więc dla nas największym dowodem prawdziwości każdego Bożego Słowa, naszej wiary i sakramentów, które sprawujemy. Dlatego z całych sił, radośnie i uroczyście chcemy podczas każdej Mszy świętej oddać chwałę Bogu za Jego wierność, miłość i dobroć, śpiewając „Amen”.

Spróbuj dziś zwrócić szczególną uwagę na ten moment Mszy świętej. Niech w „Amen” będzie twoja zgoda na Boży plan dla ciebie i pełne zaufanie w dobroć Jego zamiarów względem ciebie. Jeśli jest w tobie jakakolwiek nieufność wobec Boga lub pycha, która sprawia, że robisz coś w życiu niezgodnie ze Słowami Boga, niech to „Amen” będzie dla Ciebie okazją, by wyrzec się tego i zaufać Bogu. Czego więcej oprócz ofiary Jezusa potrzebujemy, aby przekonać nasze serca, że Bóg jest naprawdę tym, za kogo się podaje – czystą miłością?

8 rocznica śmierci.

Dnia 11 lutego 2015 roku zmarł, w 84 roku życia i 59 roku kapłaństwa, śp. Ks. dr Kazimierz Mokwa. Duszpasterzem naszej parafii pw. św. Jakuba Apostoła w Ostrowitem był w latach 1962 - 86. Spoczywa na cmentarzu parafialnym w Lipuszu gdzie był proboszczem a później rezydentem.

Wieczny odpoczynek racz mu dać Panie…