Parafia św. Jakuba Apostoła w Ostrowite

Ksiądz kanonik Kazimierz Matyja obchodziłby dzisiaj swój diamentowy jubileusz kapłaństwa. (60 rocznica)

Msza św. na zakończenie gregorianki w jego intencji w Ciechocinie o godz. 16:00. Niech liczna obecność na tej Mszy św. będzie wyrazem wdzięczności za jego kapłańską posługę w naszej Parafii.

Ksiądz Kazimierz Matyja urodził się w 1938 roku w Jabłonowie Pomorskim. Święcenia kapłańskie przyjął w 1963 roku. Później często podróżował, sprawując posługę w kilku parafiach - w Śliwicach, Wąbrzeźnie, Grudziądzu, a także przez pół roku w Richmond koło Detroit w USA. Po powrocie trafił do parafii w Gdyni-Chyloni. W 1970 roku został wikariuszem w Starogardzie Gdańskim. W 1987 roku został proboszczem w Ostrowitem, gdzie błyskawicznie znalazł wspólny język z mieszkańcami oraz samorządowcami. Po przyjeździe zaangażował mieszkańców w budowę domu parafialnego, w którym działało przedszkole. Później permanentnie zdobywał środki finansowe na remonty kościołów w Ostrowitem czy też w Ciechocinie. 30 września 2022 r. w Godzinie Miłosierdzia odszedł do Domu Ojca. 

Wspomnienie:

Ks. Kanonik Kazimierz Matyja, to kapłan ofiarnie oddany działalności publicznej. Człowiek, który przez wszystkie lata związania z gminą Chojnice, dał przykład bezgranicznego poświęcenia się środowisku wiejskiemu. Był wzorem nauczyciela i wychowawcy żywo zaangażowanego we wszechstronne wychowanie młodzieży. Zawsze stawiał interesy społeczne ponad swoje własne. Był autorem wielu inicjatyw społecznych, dzięki Jego uporowi i konsekwencji udało się wyremontować dwa zabytkowe kościoły (z 1402 r. w Ostrowitem oraz z 1877 r. w Ciechocinie). Był dekanalnym duszpasterzem rolników w dekanacie chojnickim i rytelskim. Przez 22 lata był asystentem kościelnym i aktywnym członkiem Biskupiego Uniwersytetu Ludowego dla rolników przy Zespole Szkół Kształcenia Ponadgimnazjalnego w Chojnicach.

WIECZNY ODPOCZYNEK RACZ MU DAĆ PANIE

1.Dzisiaj obchodzimy Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego. W przyszłą niedzielę, 28 maja będziemy obchodzić Uroczystość Zesłania Ducha Świętego, ostatni dzień okresu wielkanocnego.

2.W kalendarzu liturgicznym wspominamy: 

*dzisiaj - św. Jana Nepomucena, prezbitera i Męczennika;

*w poniedziałek - św. Rity z Cascii, zakonnicy

*w środę - Najświętszej Maryi Panny Wspomożycielki Wiernych. W tym dniu przypada  Dzień modlitw za Kościół w Chinach. Msza św. wyjątkowo tylko o godz. 8:00.

*w piątek - św. Filipa Nereusza, prezbitera.

3.W nadchodzącym tygodniu w piątek, 26 maja będziemy obchodzili Dzień Matki. Z tej okazji wszystkim Mamom chcemy przekazać słowa uznania, szacunku i wdzięczności, pamiętając, jak wiele w rodzinach od matki zależy. Każdy z nas z pewnością osobiście w tym dniu zwróci się do swojej matki z gestem wdzięczności za trud przez nią podejmowany, a z modlitwą w stronę matek, które są już po drugiej stronie życia. Serdecznie zapraszam na modlitwę w intencji mam do kościoła parafialnego na 18:00.

4.Serdeczne Bóg zapłać za ofiary na tacę inwestycyjną z minionej niedzieli. Przy okazji zbiórki na sprzątanie kościoła Radni Parafii informowali o dobrowolnej dodatkowej zbiórce na Parafialny feretron oraz jubileusz ks. Janusza Pawlaka. Jubilat odprawi u nas Mszę św. w naszym kościele parafialnym 3 czerwca o 11:00. Chcemy Ks. Jubilata ugościć i obdarować prezentem od Parafii. To są sprawy służące całej społeczności Parafii. Proszę radnych o przeprowadzenie zatem tej zbiórki wśród wiernych na wyżej wymienione cele. A za ofiarność w tych trudnych dla nas wszystkich czasach składam serdeczne Bóg zapłać.

5.Informuję, że w przyszłym tygodniu we wtorek 30 maja będzie miało miejsce spotkanie Rady Ekonomicznej Parafii, a w środę, 31 maja Rady Duszpasterskiej Parafii.

6.Przez kolejne majowe dni razem z Maryją trwamy na modlitwie podczas nabożeństwa majowego, które celebrujemy w naszym kościele po Mszy Św. parafialnej.

7.Wszystkim solenizantom i jubilatom życzę Bożego błogosławieństwa i opieki Matki Zbawiciela.

8.Za wszelkie dobro dziękuję. Za wrażliwość serca i wszelkie ofiary niech dobry Bóg wynagradza swoim błogosławieństwem.

KATECHEZA EUCHARYSTYCZNA

#35 Komunia radości i problemów.

Wielu z nas myśli sobie, że aby modlitwa była „lepsza”, „skuteczniejsza”, trzeba zrobić coś szczególnego, nadzwyczajnego albo pojechać w jakieś miejsce, gdzie Bóg „lepiej” wysłuchuje naszych próśb. Takie myślenie graniczy niemal z magią i nie ma nic wspólnego z nauką Ewangelii, która pokazuje nam, że sekretem skutecznej modlitwy jest zjednoczenie, czyli komunia z Jezusem. On sam mówi: „Jeżeli we Mnie trwać będziecie, a słowa moje w was, to proście, o cokolwiek chcecie, a to wam się spełni. Ojciec mój przez to dozna chwały, że owoc obfity przyniesiecie i staniecie się moimi uczniami” (J 15, 8).

Skoro bycie zjednoczonym jest tak ważne, zastanówmy się dziś, na czym polega trwanie w Jezusie i jak można się z Nim jednoczyć. Natomiast za tydzień dowiemy się jakie są skutki tego zjednoczenia.

Sam Jezus przybliża nam zjednoczenie z Bogiem przez obraz winnego krzewu. Tak, jak poszczególne gałązki są wszczepione w krzew, tak i my mamy być zjednoczeni z Bogiem i trwać w Nim. „TRWAĆ” (gr.menein) jest jednym z ulubionych słówek św. Jana, które można przetłumaczyć również jako przebywać, mieszkać, być, żyć. Trwać w Jezusie, to znaczy mieszkać z Nim, a mieszkać można na kilka różnych sposobów. O który z nich chodzi dziś Jezusowi?

Nie jest to zjednoczenie na zasadzie współlokatora na stancji, gdzie każdy ma swój pokoik, a relacje pomiędzy mieszkańcami są luźne. W takim wypadku każdy z nas, ja i Jezus, mamy swoje pokoiki, czyli życie. Czasem spotykamy się na korytarzu, czyli w kościele. Kulturalnie i grzecznie wymienimy się serdecznościami, a po tym wracamy do swojego życia. Czy to jest komunia z Jezusem? Raczej nie. Jest to po prostu grzeczne mieszkanie obok siebie.

Można też wynajmować od kogoś mieszkanie. Właściciel raz na jakiś czas przychodzi do mieszkania, żeby sprawdzić, czy wszystko w porządku, wykonać jakieś bieżące remonty i pobrać czynsz. Niby dom jest mój, ale jednak pełne prawo ma do niego właściciel, który gdy narozrabiam lub nie zapłacę, może mnie z niego wyrzucić. Nie czuję się jak domownik, a wizytę właściciela traktuję jako przymus i obowiązek.

W taki sposób również można wyobrażać sobie komunię z Jezusem. Gdy jestem grzeczny i regularnie płacę (modlę się, jestem dobrym człowiekiem), dostaję w nagrodę „komunię”. Zapłaciłem to należy mi się! Coś jak umowa - zlecenie na jeden raz. Komunia nie jest wtedy jakąś głębszą relacją, tylko chwilą spotkania z Właścicielem mojego życia, gdy czegoś potrzeba któremuś z nas (remont, zapłata, usterka...). Na co dzień Gospodarz nie jest zbyt mile widziany, ale ponieważ nie stać mnie na inne mieszkanie (życie), gdy już przyjdzie, trzeba Go ugościć i na chwilę przyjąć do siebie. Lepiej z Nim żyć w zgodzie, bo to w końcu Właściciel.

Komunia z Jezusem to po prostu wspólne życie z Nim. Ty dzielisz z Nim CAŁE swoje życie i On dzieli z tobą CAŁE swoje życie. On jako domownik może wejść wszędzie, w każdej chwili, do każdego pokoju w Twoim życiu. Może coś pozmieniać, poprzestawiać, bo jest DOMOWNIKIEM. Może mieszkać i być u Ciebie, bo jest Twoim domownikiem, a nie przelotnym gościem.

Tak samo swobodnie możesz czuć się ty wchodząc w życie TRÓJCY ŚWIĘTEJ. Możesz tam wejść i po prostu być, poznawać, rozmawiać, cieszyć się Bogiem. „Dom Boga” (Trójca Święta) jest twoim domem. To, co należy do Boga jest również twoje. Czegoś ci potrzeba? Jakiegoś daru Ducha Świętego, jakiejś łaski? Proszę bardzo, wchodzisz i bierzesz, bo skoro żyjesz z Bogiem w jedności, znacie się, dbacie o siebie, wiesz co leży na której półce i wiesz, że jest to dla ciebie.

Skoro już wiemy, że sekretem zawsze skutecznej modlitwy jest takie zjednoczenie z Nim, że w Jego sercu czujesz się jak u siebie w domu i bierzesz z Niego wszystko, co jest ci potrzebne, zastanówmy się teraz, w jaki sposób możemy się z Nim jednoczyć. Intuicja nam podpowiada, że skoro to zjednoczenie ma trwać cały czas, to znaczy, że ma obejmować najważniejsze sfery naszego życia: modlitwę, codzienność i sakramenty.

Te trzy sposoby jednoczenia się z Jezusem (Eucharystia, modlitwa osobista i codzienne życie) są jak naczynia połączone – jedno wynika z drugiego i do niego prowadzi. Dobra modlitwa osobista będzie prowadziła cię do naśladowania Jezusa w codzienności i do Eucharystii. Eucharystia natomiast będzie karmiła twoją modlitwę codzienną i dawała ci siły w codzienności, abyś w swoich myślach, konkretnych uczynkach i postawach jednoczył się z Jezusem.

Zastanów się dziś, w którym obszarze twojego życia najmniej jednoczysz się z Jezusem i poproś Go dziś przyjmując Komunię świętą, aby to sakramentalne zjednoczenie skutecznie pomogło Ci w jednoczeniu się z Jezusem na modlitwie osobistej oraz w codzienności.

Wierni w Parafia św. Jakuba - Ostrowite jednoczą się w modlitwie i oddają hołd Fatimskiej Królowej Różańca Świętego 13. dnia miesiąca od maja do października. Kult fatimski nieprzerwanie zachowuje swą żywość i ducha. Trzynasty dzień miesiąca (maj – październik 1917r.) został wybrany przez Niebo. Piękna Pani objawiała się dzieciom tego konkretnego dnia. Uczestnicząc w nabożeństwach fatimskich nie tylko wspominamy te wydarzenia; wyrażamy równocześnie naszą wdzięczność za troskę Maryi. Miłość do Matki Bożej, w znaku Fatimskiej Pani, pozostaje ciągle żywa. Dodatkowo zamach na Jana Pawła II, dokonany 13 maja, ożywił tradycję fatimskich nabożeństw. Trzeba nam jednak pamiętać, że NABOŻEŃSTWO FATIMSKIE, jeśli ma być odpowiedzią na wezwanie Maryi, nie może się ograniczyć jedynie do 13. dnia miesiąca. Faktem jest, że dzień ten wpisał się na dobre w naszą świadomość, stając się piękną tradycją. Wezwanie Maryi, jego istota, nie skupia się jednak wyłącznie na 13. dniu miesiąca. Maryja ukazuje drogę ratunku przed złem i sposób przemiany świata. „Bóg pragnie ustanowić na świecie nabożeństwo do mego Niepokalanego Serca”. Nabożeństwo to, zgodnie ze słowami Maryi, ma wymiar poświęcenia się Jej Niepokalanemu Sercu oraz wynagrodzenia za grzechy w pierwsze soboty miesiąca. Kościół wskazuje na Maryję jako wzór; Tę, której Niepokalane Serce w najpełniejszy sposób wyraziło liturgię chwały i uwielbienia Boga. Na nabożeństwach fatimskich oddajemy chwałę Bogu modląc się z Maryją, stajemy z Matką Boga przy Chrystusie. Modląc się z Maryją przed Najświętszym Sakramentem, kochamy Jezusa Niepokalanym Sercem naszej Matki, włączając się tym samym w wieczną i doskonałą adorację Bożej Rodzicielki. Podczas tego nabożeństwa jednoczymy naszą miłość do Jezusa z doskonałą miłością i czcią Maryi. Jest to chwila naszej obecności przy Matce, która stoi pod krzyżem Swego Syna; my zaś otwierając własne serca modlimy się w imieniu całego świata. Istotą nabożeństw fatimskich jest więc trwanie razem z Maryją – przy Jezusie. Matka Boga stała się naszą Matką, gdy Syn z wysokości krzyża oddał nas pod Jej opiekę. Święty Jan Paweł II ujmująco podsumował, iż uniwersalne macierzyństwo Maryi jest „niezawodną rękojmią zbawienia całej ludzkości”. To Ona ogarnia nas swoim Niepokalanym Sercem i uczy żyć tym, czego pragnie dla nas Bóg. Nie pozostaje zatem nic innego, jak z miłości do Matki Bożej uczynić klamrą modlitwę łączącą 13. dzień miesiąca od maja do pażdziernika, codzienny różaniec oraz nabożeństwo pierwszych sobót miesiąca. Człowiek zapomniał o swym celu istnienia, a więc o uwielbieniu naszego Pana. Gdy w życie człowieka wkrada się grzech, niszczy on świątynię serca. Dlatego Bóg nie przestaje wzywać nas do nawrócenia. Matka Najświętsza najpierw ukazuje pastuszkom wizję piekła, a dopiero potem przekaże zasadniczą treść Orędzia. Niewątpliwie Orędzie z Fatimy zasadza się na nieprzemijającej aktualności Ewangelii, która jest fundamentem naszej wiary: „Nawracajcie się [czyńcie pokutę] i wierzcie w Ewangelię”(Mk 1-15) – są to pierwsze słowa Mesjasza skierowane do ludzkości. Orędzie z Fatimy jest w swej zasadniczej osnowie wezwaniem do nawrócenia i pokuty, podobnie jak w Ewangelii. (…) Pani orędzia zdawała się ze szczególną przenikliwością odczytywać „znaki czasu”, znaki naszego czasu. Wezwanie do pokuty jest macierzyńskie, a równocześnie mocne i stanowcze. Miłość, która „weseli się z prawdy” (1 Kor 13,6), umie być otwarta i stanowcza. Wezwanie do pokuty łączy się – jak zawsze – z wezwaniem do modlitwy. Zgodnie z wielowiekową tradycją, Pani orędzia fatimskiego wskazuje na Różaniec, który słusznie można określić jako „modlitwę Maryi”. Modlitwę – w której Ona sama czuje się szczególnie zjednoczona z nami. Sama modli się z nami. Tą modlitwą zostają objęte sprawy Kościoła, Stolicy świętego Piotra, sprawy całego świata. Nade wszystko grzesznicy, aby się nawrócili i zbawili, a także dusze w czyścu. (…) Dzieci z Fatimy stały się rozmówcami Pani orędzia, a także Jej współpracownikami”.(Jan Paweł II)
Czasy, w których żyjemy w sposób szczególny potrzebują Matki! „Bądź nam, Matko, towarzyszką drogi”, wołamy za świętym Janem Pawłem II.

Oprac.: Jan Paweł II: Nauczanie papieskie 1978 – 1982, Pallotinum. Poznań 1987-1993, [z 13 maja 1982r]. „Modlitewnik Fatimski”, oprac. merytoryczne ks. Stanisław Chabiński SAC, APOSTOLICUM, Ząbki 2017. Imprimatur: Kuria mertopolitalna, Kraków, dnia 7 listopada

W sobotę, 13 maja o godz. 9:30 dzieci przygotowujące się do I Komunii świętej zebrały się w kościele, aby wziąć udział w obrzędzie odnowienia przyrzeczeń chrzcielnych i przystąpić do sakramentu pokuty i pojednania.
W trakcie obrzędu rodzice zapalili świece od paschału, po czym przekazali światło dzieciom. Chrystus posyła nas, abyśmy byli jego świadkami. Zapamiętajmy tę dzisiejszą uroczystość i bądźmy wierni zobowiązaniom chrztu.

Dziękujemy naszym „Kosznajderskim” Druhom Strażakom za zaangażowanie, odwagę i poświęcenie, za wykazywanie pełnej gotowości i zdecydowanej postawy w trudnych do pokonania zadaniach chroniąc życie, zdrowie i mienie ludzkie. Praca Wasza, wymagająca wysiłku i odwagi, niech zawsze będzie doceniana i wspierana przez całą społeczność, nad bezpieczeństwem której czuwacie każdego dnia.
Z okazji Waszego święta przyjmijcie Drodzy Strażacy najszczersze życzenia zdrowia, wszelkiej pomyślności, bezpiecznych wyjazdów i powrotów z akcji ratunkowych, satysfakcji z pełnionej służby oraz szczęścia rodzinnego, tak potrzebnego w życiu każdego człowieka. Serdeczne życzenia kierujemy też do strażaków będących na emeryturze i jednocześnie prosimy o dalsze przekazywanie swojej wiedzy i doświadczenia młodszym pokoleniom strażaków.

Drodzy Strażacy! Niech moc świętego Floriana Będzie co dzień z Wami już od samego rana. Niech ogień szybko z Waszą pomocą wygasa. Pracujecie zawsze bezpiecznie i z głową, Bo służba Wasza jest pierwszorzędową. Wszystkiego najlepszego w dniu Waszego święta, Bożego błogosławieństwa i opieki naszego Patrona świętego Jakuba.

Modlitwa za Was i Waszych bliskich w dniu Waszego święta miała miejsce 4 maja o godz. 18:00 w kościele parafialnym w Ostrowitem. Dziękowaliśmy Bogu za Waszą pracę i prosiliśmy o potrzebne łaski dla Was. Taka była intencja OSP Ostrowite, jednocześnie dziękujemy OSP Ciechocin za wspólną modlitwę w minioną sobotę.

Wspomnienie św. Marka, Ewangelisty obchodzone 25 kwietnia jest dniem modlitw błagalnych o dobre urodzaje, które zapewnią nam dostatek chleba powszedniego. Św. Marek jest patronem wiosennych zasiewów. Również w naszej parafii odbyła się procesja do Krzyża podczas której modlono się o błogosławieństwo Boże w pracy na roli i wszystkich innych posługach zawodowych.

Pismo święte tak naprawdę to ciągle ukryta perła w życiu niejednego wiernego. Zachęcam do skorzystania z naszych propozycji spotkań z Biblią w nadchodzącym czasie. Jutro Niedziela Słowa Bożego, która rozpoczyna Tydzień Biblijny. Przedstawiam przygotowane przedsięwzięcia duszpasterskie w naszej Parafii.

NIEDZIELA – Siódmy Narodowy Dzień Czytania Pisma Świętego.

– Przedmiotem  lektury jest Ewangelia według św. Jana.

– Przy wyjściu z kościoła można wylosować zakładkę przygotowaną przez naszych seniorów ze Słowem z Ewangelii.

– O 15:00 Koronka do Bożego Miłosierdzia i Lectio divina z fragmentem Ewangelii św. Jana - Wesele w Kanie Galilejskiej

W Tygodniu Biblijnym

Zachęcamy do lektury Pisma Świętego i zamieszczeniu ulubionych fragmentów na Facebooku parafialnym. 

Dziś w Święto Bożego Miłosierdzia nie mogło zabraknąć szczególnej modlitwy za naszą Parafię w kaplicy Miłosierdzia Bożego w Nowym Ostrowitem. Uroczystej Mszy św. sprawowanej o godz. 8:00 przewodniczył ks. Prałat Jacek Dawidowski - Proboszcz Parafii Ścięcia św. Jana Chrzciciela, Bazyliki Mniejszej w Chojnicach i zarazem Dziekan dekanatu chojnickiego. W swojej homilii mówił o doskonałym słuch naszego Zbawiciela Jezusa, który wsłuchuję się w nasze potrzeby. Przywołując słowa św. Faustyny byśmy odpowiadali Bogu na jego miłość naszymi słowami, czynami i modlitwą. Przywołując postać błogosławionego Carlo Acutisa mówił o tym, że wszyscy jesteśmy powołani do świętości. Msza św. była pięknie przygotowana przez mieszkańców Nowego Ostrowitego za co składam jako Proboszcz serdeczne Bóg zapłać!

Dzieło Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego w naszej Parafii

Istota
Duchowa Adopcja jest modlitwą w intencji dziecka zagrożonego zabiciem w łonie matki, a także prośbą do Ojca Niebieskiego o łaski i świętość dla jego rodziców.
Włączenie się w Dzieło Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego czyni nas duchowymi rodzicami dziecka, którego imię znane jest tylko Bogu. Tak jak każde dobro, ostatecznie okaże się wobec Boga, tak też z tym dzieckiem spotkamy się najpewniej w wieczności.
Istotą Duchowej Adopcji jest ochrona życia poczętego, daru samego Boga. Jest ona również dziękczynieniem za własne życie, a zarazem dopełnieniem daru rodzicielstwa dla tych, którzy nie mogą mieć własnych dzieci. Stanowi też szansę ekspiacji dla tych, którzy popełnili aborcję, bądź w jakimś stopniu w niej współuczestniczyli. Modlitwa Duchowej Adopcji jednoczy człowieka z Bogiem i chroni przed złem. Poprzez modlitwę w obronie dziecka poczętego oddajemy się w pełni Bogu nie licząc na własne siły i na osobiste zwycięstwo, lecz na pomoc z ręki najlepszego Ojca, który może swoją nadprzyrodzoną mocą dokonać przemiany serc.
Warunki podjęcia Duchowej Adopcji
Aby podjąć dzieło Duchowej Adopcji trzeba spełnić trzy warunki:
1. Należy przez dziewięć miesięcy odmawiać specjalną modlitwę codzienną. Otrzymuje ją każdy na blankiecie przyrzeczenia w trakcie składania uroczystych zobowiązań wspólnych czy indywidualnych w czasie Mszy św. Na tym blankiecie znajduje się również fragment Ślubów Jasnogórskich dotyczących obrony życia. Przez tę modlitwę przyczyniamy się także do ich wypełnienia.
2. Trzeba przez dziewięć miesięcy rozważać jedną tajemnicę różańca św.
3. Powinno się też spełniać dobrowolnie przyrzeczone praktyki religijne.
Wszyscy, którzy włączyli się w dzieło Duchowej Adopcji powinni stawać w obronie życia w różnych sytuacjach na tyle, na ile pozwalają im materialne i duchowe możliwości np:
– pomagać rodzinie wielodzietnej lub matce samotnie wychowującej dziecko;
– adoptować na drodze prawnej sieroty;
– podjąć dodatkowe modlitwy np: Koronka do Miłosierdzia Bożego, litanię, Drogę Krzyżową, Gorzkie Żale itp.;
– jak najczęściej w rodzinie łączyć się modlitewnie przy Apelu Jasnogórskim;
– w miarę możliwości – w tygodniu uczestniczyć we Mszy św. lub w nabożeństwie;
– wypowiedzieć walkę swoim słabościom, nałogom, złym przyzwyczajeniom;
– przebaczać zło, którego doświadczyliśmy od innych ludzi;
– ofiarować Bogu modlitwę, chorobę, cierpienie, samotność, czy radość;
– w rodzinie oraz indywidualnie rozważać Pismo Święte;
– włączyć się w grupę modlitewną przy parafii po to, aby bardziej poznać, umiłować Boga i z Nim na co dzień żyć;
– pomagać kapłanom (zastępcom Chrystusa na ziemi) we współtworzeniu Kościoła Powszechnego.
Oczywiście, wymienione powyżej praktyki są formą podpowiedzi pomocnej w duchowym wzrastaniu, natomiast każdy, kto się włączy w Dzieło Duchowej Adopcji może sam, indywidualnie podjąć inne praktyki, które podpowie mu własne serce.

PRZYRZECZENIE
CELEBRANS podczas liturgii odczytuje kolejne fragmenty przyrzeczenia, które adoptujący na głos powtarzają:

Najświętsza Panno, Bogarodzico Maryjo, wszyscy Aniołowie i Święci Wiedziony pragnieniem niesienia pomocy w obronie nienarodzonych postanawiam i przyrzekam, że od dnia 25 marca w Uroczystość Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny biorę w Duchową Adopcję jedno dziecko, którego imię jedynie Bogu jest wiadome aby przez dziewięć miesięcy, każdego dnia, modlić się o uratowanie jego życia oraz o sprawiedliwe i prawe życie po urodzeniu
Tymi modlitwami będą: jedna Tajemnica Różańca, moje dowolne postanowienia, modlitwa, którą dziś po raz pierwszy odmówię:
Panie Jezu, za wstawiennictwem Twojej Matki Maryi, która urodziła Cię z miłością, oraz za wstawiennictwem św. Józefa, człowieka zawierzenia, który opiekował się Tobą po urodzeniu – proszę Cię w intencji tego nie narodzonego dziecka, które duchowo adoptowałem, a które znajduje się w niebezpieczeństwie zagłady. Proszę, daj rodzicom miłość i odwagę, aby swoje dziecko pozostawili przy życiu, które Ty sam mu przeznaczyłeś. Amen.

Osoby, które podjęły Duchową Adopcję w święto Zwiastowania Pańskiego, będą się spotykać na wspólnej modlitwie 25. dnia każdego miesiąca, na pół godziny przed wieczorną Mszą Świętą. Wtedy też zainteresowani podjęciem Dzieła będą mogli uzyskać szersze informacje jak duchowo zaadoptować poczęte dziecko.

Na temat wpływu mikroorganizmów (nie tylko w rolnictwie ekologicznym) można znaleźć sporo artykułów. Mogliśmy się dowiedzieć na żywo o ich wpływie na środowisko, które nas otacza dzięki rozmowie do jakiej doszło podczas naszego co dwutygodniowego spotkania z Seniorami. Odwiedzili nas Pan Marek Brunka szef Regionalnego Centrum Mikroorganizmów Brunka Natural wraz z żoną Renatą. Pan Marek mówił, że Mikroorganizmy górują u nas na wielu płaszczyznach naszego życia. Można je u nas spotkać przy hodowlach zwierząt, przy pielęgnacji sadów lub pól ale również w ogrodzie przydomowym. Moja żona, nie wyobraża sobie prowadzenia gospodarstwa domowego bez naturalnych środków czystości. Na pierwszym miejscu jest oczywiście kuchnia. Nie tylko przy sprzątaniu, ale również detoksykacji żywności mikroorganizmami, aby zapewnić więcej zdrowia wszystkim domownikom. Aby wywiązać się z obowiązku czynienia innym dobra, takiego, jakie sobie zapewniamy.

Dziękujemy Państwu Renacie i Markowi Brunka nie tylko za przekazaną wiedzę, ale również świadectwo wiary i miłości wzajemnej.