Odpust Bożego Miłosierdzia
W niedzielę (24.04) obchodziliśmy Święto Miłosierdzia Bożego. Uroczystej mszy odpustowej w kaplicy w Nowym Ostrowitem o godz. 14:00 przewodniczył i wygłosił Słowo Boże ksiądz kanonik Andrzej Karliński – Proboszcz Parafii św. Trójcy w Sulęczynie.
Po raz pierwszy o ustanowieniu tego Święta mówił Jezus w Płocku w 1931 r., gdy przekazywał swą wolę co do powstania obrazu: „Pragnę, aby było Miłosierdzia święto. Chcę, aby ten obraz, który wymalujesz pędzlem, żeby był uroczyście poświęcony w pierwszą niedzielę po Wielkanocy – ta niedziela ma być świętem Miłosierdzia” (Dz. 49).
„Nie znajdzie żadna dusza uspokojenia – powiedział Pan Jezus – dopóki się nie zwróci z ufnością do miłosierdzia mojego i dlatego pierwsza niedziela po Wielkanocy ma być Świętem Miłosierdzia”.
Wybór pierwszej niedzieli po Wielkanocy na Święto Miłosierdzia ma swój głęboki sens teologiczny, który wskazuje na ścisły związek, jaki istnieje pomiędzy wielkanocną tajemnicą Odkupienia, a tajemnicą miłosierdzia Bożego. Święto jest nie tylko dniem szczególnego uwielbienia Boga w tajemnicy miłosierdzia, ale czasem łaski dla wszystkich ludzi.
„W dniu tym – mówił Pan Jezus – otwarte są wnętrzności miłosierdzia Mego, wylewam całe morze łask na dusze, które się zbliżą do źródła miłosierdzia Mojego. Która dusza przystąpi do spowiedzi i Komunii świętej, dostąpi zupełnego odpuszczenia win i kar. W dniu tym otwarte są wszystkie upusty Boże, przez które płyną łaski” „Niech się nie lęka zbliżyć do Mnie żadna dusza, chociażby grzechy jej były jako szkarłat” (Dz. 699).
„Dusze giną mimo Mojej gorzkiej męki. Daję im ostatnią deskę ratunku, to jest Święto Miłosierdzia. Jeżeli nie uwielbią Miłosierdzia Bożego – zginą na wieki”.
Aby skorzystać z tych wielkich darów, trzeba wypełnić warunki nabożeństwa do Miłosierdzia Bożego, tzn.: pokładać ufność w Panu Bogu, pełnić uczynki miłosierdzia, być w stanie łaski uświęcającej i godnie przyjąć Komunię Świętą.
Ks. Andrzej Karliński w homilii podkreślał, że „Bóg przychodzi do człowieka mimo drzwi zamkniętych. Człowiek nie może zamknąć się przed Bogiem, człowiek nie może oddzielać się od innych. Chrystus mimo, że będziemy zamknięci nas kocha. Mimo, że będziemy ze swoimi trudami pragnie do nas przyjść.”
Tak więc ranga tego święta polega także na tym, że nawet ci, którzy dopiero w tym dniu się nawracają, mogą otrzymać przebaczenie grzechów oraz wyprosić wszelkie łaski, jeśli one są zgodne z wolą Bożą. Szczególnymi adresatami tego święta są grzesznicy, zwłaszcza ci najbardziej zatwardziali.