Parafia św. Jakuba Apostoła w Ostrowite

Przed 40 laty nasz ks. Biskup powiedział Bogu „tak” na Jego słowa : „pójdź za mną”.
Wierny swemu powołaniu obchodzi dziś swój jubileusz.
Razem z Ks. Biskupem dziękujemy Panu Bogu za te lata pełne radości, trudu, doświadczeń i zmagań.

Dziękujemy za zrozumienie, troskę, obecność… za wspólne budowanie domu na skale, mimo iż piasek przesypuje się w klepsydrze czasu.
Dzisiaj, na kolejne lata posługi kapłańskiej, pragniemy życzyć Ks. Biskupowi:
Bożej miłości, Matczynej opieki, ludzkiej dobroci, żelaznego zdrowia, anielskiej cierpliwości, wytrwałości Hioba, i tego, abyś pozostawił po sobie wiele pięknych, niewidocznych śladów w ludzkich sercach, ale i tych widocznych, jak ten , którym jest nasza diecezja.

Ks. Biskupowi przekazałem margaretki założone z okazji szmaragdowego jubileuszu. Tym, którzy włączyli się w tę modlitwę przekazuję serdeczne wyrazy wdzięczności od naszego Arcypasterza.

Cele Apostolatu:

modlitwa za wybranego kapłana,

troska o jedność kapłanów ze swoim biskupem i między sobą,

współpraca między kapłanami i świeckimi,

wspieranie powołań do kapłaństwa i życia zakonnego.

Logo Apostolatu

– jako logo ruchu wybrano margaretkę czyli polny kwiat. Ilustruje on zaangażowanie w modlitwę. Roślina jest zakorzeniona w glebie Kościoła i odżywiona życiem Ducha Świętego. Siedem płatków kwiatu reprezentuje siedem osób, które zobowiązały się do modlitwy za konkretnego kapłana. W centrum kwiatu wpisuje się imię kapłana, natomiast na płatkach imiona siedmiu osób, które składają Bogu przyrzeczenie modlitwy – każda w jednym, wybranym przez siebie dniu tygodnia.

Modlitwa – w Apostolacie Margaretka istnieje duża dowolność w wyborze modlitw. Może to być dziesiątek Różańca, Koronka Pokoju, Koronka do Miłosierdzia Bożego lub inna modlitwa.

Zadania osoby tworzącej Margaretkę:

znalezienie 7 osób chętnych do utworzenia Margaretki,

skontaktowanie się z wybranym księdzem,

wysłanie zgłoszenia Margaretki na adres: opiekun@apostolatmargaretka.pl,

podtrzymywanie jedności między grupą modlących się osób,

pamięć o składaniu życzeń kapłanowi (z okazji imienin, święceń itp.).

Wręczenie Margaretki kapłanowi – grupa 7 osób tworząca Margaretkę winna skontaktować się z kapłanem i wspólnie ustalić formę jej wręczenia. Można uczynić to w formie uroczystej lub zwyczajnie rozpocząć modlitwę, ofiarowując kapłanowi wypełniony blankiet. Przyjęciu Margaretki warto nadać uroczystą formę, ponieważ wydarzenie to integruje i mobilizuje grupę do gorliwej modlitwy, jest też świadectwem dla wielu osób. Ponadto jest wyrazem wdzięczności ze strony kapłana wobec modlących się za niego osób.

Każdy dzień jest dobry, aby złożyć przyrzeczenie (jubileusz, imieniny, pielgrzymka, odpust). Jeśli to możliwe, grupa siedmiu osób uczestniczy we Mszy świętej i po kazaniu lub Komunii św., w wolności serca i w stanie łaski uświęcającej składa przyrzeczenie (na głos lub cicho w sercu, razem lub osobno). Optymalną sytuacją jest, gdy kapłan sprawuje w intencji nowopowstałej Margaretki Mszę św., podczas której przyjmuje przyrzeczenie modlitwy.

Ta sama osoba może należeć do kilku Margaretek, np. siedmiu kapłanów – każdy na jeden dzień tygodnia.

Wraz ze śmiercią księdza rozpada się Margaretka.

Jeżeli ktoś umiera wcześniej niż dany kapłan, to nie ma obowiązku zastępowania go inną osobą.

Modlitwa w wybranym dniu tygodnia
O Jezu Boski Pasterzu, który powołałeś Apostołów, aby uczynić ich rybakami dusz ludzkich, Ty, który pociągnąłeś ku Sobie ks. biskupa Ryszarda Kasynę uczyń go Swoim gorliwym naśladowcą i sługą. Spraw, aby dzielił z Tobą pragnienie powszechnego zbawienia, dla którego na wszystkich ołtarzach uobecniasz Swoją Ofiarę. Ty o Panie, który żyjesz na wieki, aby wstawiać się za Twoim ludem, otwórz przed nim nowe horyzonty, by dostrzegał świat spragniony światła prawdy i miłości; by był solą ziemi i światłością świata. Umacniaj go Twoją mocą i błogosław mu.

Święty jego Patronie Ryszardzie z Wyche Twojej szczególnej opiece go dzisiaj polecam. Proszę Cię, abyś wstawiał się za nim przed Bogiem i pomagał mu we wszystkich potrzebach, aby dochował Bogu wierności i owocnie pracował dla Jego większej chwały.

Maryjo, Matko Kościoła, strzeż go przed wszelkim złem. Amen.

Margaretka w Parafii pw. św. Jakuba Apostoła w Ostrowitem

Margaretka została założona 23. stycznia 2022 roku, w III Niedzielę zwykłą. Objęła swoją modlitwą Biskupa naszej diecezji pelplińskiej – ks. Bp Ryszarda Kasynę. Uroczyste ślubowanie członkowie Margaretki złożyli podczas sumy parafialnej o godz. 11:00. Członkowie odmawiają Modlitwę w wybranym dniu tygodnia oraz dziesiątek różańca, a także ofiarują w intencji kapłana Komunię św., cierpienie i in.

W dniu 11 stycznia 2022r. miała miejsce wizyta duszpasterska Jego Ekscelencji Ks. Biskupa Arkadiusza Okroja w naszej parafii Św. Jakuba Apostoła w Ostrowitem. Ksiądz Biskup ropoczął "kolędę" w domu naszego seniora ks. kanonika Kazimierza Matyji w Ciechocinie. Po modlitwie i radosnej rozmowie wszyscy obecni kapłani dekanatu udali się do kościoła parafialnego na modlitwę nieszporów i konferencję ks. Proboszcza Tomasza Dawida - Ojca duchownego dekanatu rytelskiego. Trzecim punktem programu była kolęda w plebanii. Serdecznie dziękuję wszystkim Parafianom za modlitwę i wszelką życzliwość w przygotowaniu tego wydarzenia.

Jak wiecie drodzy Parafianie do grona naszej wspólnoty dołączyli repatrianci z Kazachstanu małżeństwo Anna i Siergiej Czubukowscy oraz mama Pani Anny Walentyna Miakiszewska. Jako Proboszcz Parafii wyrażam wielką radość z obecności naszych rodaków, którzy opuścili ekstremalne trudne warunki do normalnego funkcjonowania i osiedlili się w naszej Parafii. Historia tej rodziny sięga lat 30tych, kiedy dziadkowie Pani Walentyny zostali zesłani do Kazachstanu.

Rodzina zajęła mieszkanie, które wcześniej też przystosowano dla repatriantów, a ci wyprowadzili się do miasta. Przybysze z Kazachstanu nie mówią dobrze po polsku, ale dobrze rozumieją i można się porozumieć. Zachęcam do miłości bliźniego i otwartości na nowoprzybyłych mieszkańców Ostrowitego.Od poniedziałku Pani Anna i Pan Siergiej zaczną przyuczać się do pracy w Polipolu. To będzie podstawa ich egzystencji, bo przecież bez pracy trudno byłoby im tak naprawdę się zakorzenić.

Drodzy Parafianie!

Rozpoczynamy Nowy Rok. Nikt z nas nie wie, co przyniesie. 

Aczkolwiek z kolejnym Początkiem wiążemy nowe nadzieje, plany, ambicje i postanowienia. 

Życzę Wam, byście potrafili je zrealizować, bo to daje poczucie szczęścia. 

Życzę Wam, aby dni tego roku wypełniły się pięknem, dobrocią, miłością.

Na koniec przyjmijcie wzruszające słowa błogosławieństwa zawarte w Starym Testamencie: 

„Niech cię Pan błogosławi i strzeże. Niech Pan rozpromieni oblicze swe nad tobą, niech cię obdarzy swą łaską. Niech zwróci ku tobie swoje oblicze i niech cię obdarzy pokojem”. (Lb 6, 22-27)

Jutro w trzecim dni oktawy Bożego Narodzenia - święto św. Jana, Ewangelisty. Msza św. o godz. 9:30. Ze względu na pandemie nie będzie podawania poświęconego wina. Można przynieść ze sobą wino, które poświęcę z racji św. Jana.

To bardzo stara tradycja Kościoła, sięgająca czasуw średniowiecza. Związana jest z pewną legendą, według której św. Jan miał pobłogosławić kielich zatrutego wina. Wersje tego przekazu są różne. Jedna mówi, że to cesarz Domicjan, który wezwał apostoła do Rzymu, by tam go zgładzić, podał mu kielich zatrutego wina. Św. Jan pobłogosławił go, a kielich się rozpadł.

Inna legenda mówi, że to arcykapłan pogańskiej bogini Diany, który chciał się nawrócić na chrześcijaństwo, ale wahał się i szukał jakiegoś mocnego argumentu, poprosił o cud św. Jana. Apostoł pobłogosławił kielich zatrutego wina, który arcykapłan podał najpierw dwóm skazanym na śmierć więźniom, a ci natychmiast umarli. Św. Jan zaś pobłogosławił i wypił zatrute wino, i nic mu się nie stało. A potem nawet jeszcze wskrzesił owych dwóch więźniów. 

Jeszcze inny przekaz głosi, że św. Jan pobłogosławił kielich wina po to, by przekonać kogoś z niedowiarków, którzy kwestionowali prawdziwość jego nauczania. 

Dziś ta tradycja ma nieco inną wymowę. Głównym przesłaniem Ewangelii według św. Jana jest przede wszystkim miłość. Dlatego, gdy podaje się owo wino, mówi się „pij miłość św. Jana”. Bo wino – sięgając do biblijnych korzeni – oznacza szczęście, radość, ale również cierpienie i miłość. Czerwony, a taki był najczęstszy jego kolor, to barwa miłości.

- Jakie znaczenie ma błogosławione wino św. Jana?

- – Błogosławienie wina św. Jana to oczywiście wyraz pobożności ludowej. Jest to sakramentalium, a zatem nie ma rangi sakramentu. Od średniowiecza przypisywano temu winu pewne szczególne walory. Miało zachować od pragnienia, przywracać zdrowie i zachowywać w dobrej tężyźnie. Dziś zwraca się uwagę bardziej na duchowy wymiar tego napoju. 

Wino, które pobłogosławił św. Jan straciło swoją zabójczą moc, zatem ma ono nas uzdrawiać od zła, złości, która w nas jest i grzechu. Ma nas także zachęcać do praktykowania gorącej miłości, którą głosił św. Jan w ewangelii i swoich listach. Mamy być świadkami, że Bуg jest miłością. Zatem wino św. Jana ma nas duchowo uzdrawiać.

- A jak picie wina św. Jana ma się do abstynencji, do której Kościуł nieraz zachęca?

- – Najpierw sięgnijmy do korzeni. Pismo Święte wspomina o winie aż 450 razy i to w bardzo różnym kontekście, ale zasadniczo pozytywnym. W krajach śródziemnomorskich, biblijnych wino nigdy nie było napojem ekskluzywnym, przeznaczonym tylko dla ludzi wyjątkowych, z okazji święta. To napуj raczej codzienny. W tamtych rejonach czysta woda była rarytasem. Nawet św. Paweł zachęca Tymoteusza, by nie pił samej tylko wody, ale dodawał do niej wina, po to, by mуgł zwalczać swoje problemy żołądkowe. Picie wina podczas posiłków było remedium na dolegliwości trawienne spowodowane zanieczyszczoną wodą.

- Czasy się zmieniły i dziś picie wina niekoniecznie ma właściwości zdrowotne…

- – Jeżeli zapytamy lekarzy, to ich opinie na pewno będą zróżnicowane. Pismo Święte wyraźnie zaleca unikania wszelakiego nadmiaru. Nadużywanie wina jest przyczyną zła. Świadectwa o tym spotykamy i na kartach Biblii, ale też i w pismach Ojców Kościoła. 

W Polsce miesiąc sierpień jest od dawna wezwaniem do całkowitej abstynencji. Nie brakuje też ludzi, którzy praktykują abstynencję przez całe życie. Coraz częściej spotykamy się z weselami bezalkoholowymi. To zwyczaj piękny i godny pochwały. Natomiast spożywanie wina w małych ilościach nie jest czymś zdrożnym ani szkodliwym. 

Wino jest symbolem obfitości – tak mówią prorocy o uczcie mesjańskiej, gdzie będzie wiele dobrego wina. Wymowne jest też to, że Chrystus użył do Eucharystii właśnie chleba i wina. A na weselu w Kanie Galilejskiej przemienił w cudowny sposób wodę w wino, ratując tym radość nowożeńców i gości. A zatem niech złotą regułą będzie rada, że „wszystko z umiarem”. 

Choć Kościуł zachęca do abstynencji, to przecież właśnie dzięki Kościołowi, a dokładniej dzięki zakonom mamy w Europie i na całym świecie piękną kulturę uprawy winnej latorośli, jak i produkcji wina. Dawniej wszystkie klasztory Galli – późniejszej Francji – uprawiały wina, a nawet był taki przepis u benedyktynуw, że każdy zakonnik miał otrzymywać codziennie odpowiednią ilość tego napoju. 

To mnisi wynaleźli najróżniejsze gatunki wina, łącznie z szampanem, jak również odpowiednio zaczęli przycinać winną latorośl, dzięki czemu wydaje ona bardziej dorodne owoce. W klasztorach wynaleziono metodę produkcji białego wina z czerwonych winogron, które powszechnie używa się do sprawowania Eucharystii. Po dziś dzień niektóre zakony słyną z produkcji bardzo dobrego gatunkowo wina. Można powiedzieć, że to dzięki Kościołowi produkcja wina jest intensywna, mamy bogate tradycje uprawy i produkcji win. 

Kościуł zachęca do abstynencji. Oczywiście nie można w tym względzie ulegać pewnemu rygoryzmowi. W II wieku pojawiła się herezja, która zabraniała używania wina podczas Mszy św. Akwarianie uważali, że wino, które prowadzi do pijaństwa, jest czymś złym. Zalecali sprawowanie Najświętszego Sakramentu przy użyciu tylko i wyłącznie wody. Oczywiście ta herezja została potępiona przez Kościуł, bo materią Eucharystii jest chleb i wino.

- Jakiego wina można używać podczas Mszy św.?

- – Przepisy liturgiczne precyzyjnie określają, że musi to być czyste wino wyprodukowane z winogron. Nie można używać ani wina produkowanego z innych owocуw, ani wina z domieszkami. Jesteśmy przyzwyczajeni do białej barwy wina mszalnego. Natomiast podczas Ostatniej Wieczerzy Pan Jezus użył wina czerwonego, bo takie było stosowane w Palestynie w starożytności. 

Najprawdopodobniej aż do XII wieku, a niektórzy liturgiści twierdzą, że aż do XVI wieku, w Kościele zachodnim używano tylko czerwonego wina. Dopiero później względy praktyczne, czyli trudności z utrzymaniem w czystości bielizny kielichowej, sprawiły, iż zaczęto używać białego wina. W Kościele wschodnim ta praktyka się nie przyjęła i stosuje się zawsze wino czerwone. Myślę, że czerwona barwa wina lepiej oddaje fakt, że w czasie przeistoczenia wino staje się krwią Chrystusa.

- Wino słodkie czy wytrawne?

- – Przepisy tego nie regulują. W zależności od dostępności w danym rejonie i upodobań celebransa wybiera się wino wytrawne lub słodkie. Doświadczeni proboszczowie mówią, że musi to być dobre wino, bo przecież jest materią do czegoś, co jest dla nas najświętsze, czyli do Eucharystii. Nie można pozwalać sobie na bylejakość i kupować wino marnej jakości.

- Dlaczego do wina podczas Mszy św. dodaje się wodę?

- – Starym zwyczajem jest dodawanie odrobiny wody do kielicha z winem podczas Eucharystii. Związane jest to z Ostatnią Wieczerzą, kiedy to Chrystus zwyczajem żydowskim użył wina zmieszanego z wodą. W Palestynie nie pito wina w czystej postaci, ale zawsze rozcieńczone. W średniowieczu doszła interpretacja teologiczna tego gestu. Ta odrobina wody, którą dodaje się do wina ma symbolizować zmieszanie boskiej i ludzkiej natury w Chrystusie. Sugerują to nawet słowa modlitwy wypowiadanej w tym momencie przez kapłana.

- A jakie wino można błogosławić w liturgiczne wspomnienie św. Jana?

- – Ponieważ jest to tylko sakramentalium, nie ma tutaj żadnych obostrzeń. Może być to każde wino. Myślę, że powinno być także dobrej jakości, ma przecież symbolizować najszlachetniejsze z uczuć. To pewien symbol, ale nie powinien być nadużywany. W wielu parafiach istnieje piękny zwyczaj, że po Mszy św. uczestnicy liturgii częstowani są pobłogosławionym winem, jako wyraz wspólnotowej radości i miłości. Wprawdzie w tym roku 27 grudnia wypada w niedzielę i w związku z tym będziemy świętować niedzielę Świętej Rodziny, ale mam nadzieję, że i o błogosławieniu wina św. Jana kapłani nie zapomną.

- Co należy zrobić z tym pobłogosławionym winem?

- – Zachęcam, by spożyć go w gronie rodzinnym i przyjacielskim. To dobra okazja do spotkania w atmosferze radości. Trzeba pamiętać jednak, że osoby niepełnoletnie nie powinny spożywać alkoholu. Częstując się winem, wypowiadajmy słowa „pij miłość św. Jana” i dzielmy się tą miłością ze wszystkimi. Wino św. Jana to także wezwanie, aby poznać nauczanie najmłodszego z apostołуw, który zachęca, aby dzielić się miłością na co dzień i czerpać ją od Tego, który jest Miłością.

- Czy ten zwyczaj jest znany na całym świecie?

- – Tak, to zwyczaj ogólnokościelny. Dziś w dobie globalizacji na pewno dotarł do wielu rejonуw świata, choć najbardziej rozpowszechniony jest w Europie, zwłaszcza w krajach śródziemnomorskich.

- Dawniej, 27 grudnia, nie tylko wino było błogosławione…

- – Owszem. Błogosławiło się jeszcze olej, a związane jest to z tą samą legendą i cesarzem Domicjanem. Kiedy władca nie zdołał zgładzić św. Jana kielichem zatrutego wina, wtedy postanowił wrzucić go do rozgrzanej oliwy. Ta oliwa jednak nie zaszkodziła apostołowi. Wręcz przeciwnie, według legendy, św. Jan wyszedł z tej wrzącej kąpieli odmłodzony. Nawet ustanowiono święto św. Jana w oliwie, które aż do początku XX wieku było wspominane w Kościele. Ponieważ fakt ten znamy tylko z podania, po reformie liturgicznej święto to zostało usunięte z kalendarza.

źródło: niedziela.pl

Z okazji Świąt Bożego Narodzenia

życzę wszystkim parafianom i przybyłym gościom,

aby Jezus obdarzył Was łaską zdrowia,

mądrości, roztropności i siły.

Niech w Waszych rodzinach ucichną kłótnie i spory,

a zagości miłość, pokój i dobro.

Niech Boża Dziecina umacnia Was w wierze, nadziei i miłości.

Błogosławionych Świąt Bożego Narodzenia

życzy ksiądz proboszcz Tomasz Dawid

Przedświąteczne odwiedziny chorych i starszych parafian miały miejsce w środę (22.12).

W związku z trwającą epidemią oraz obowiązującymi obostrzeniami odwiedziny chorych miały miejsce tylko na wyraźne życzenie. 

Nasz Parafialny Zespół Caritas zadbał przed Świętami Bożego Narodzenia o chorych z naszej parafii. Każda osoba schorowana otrzymała ufundowany przez parafialny Caritas bucik pełen obfitości. Ksiądz Proboszcz podczas przedświątecznych odwiedzin chorych, którym złożył życzeni wręczył bożonarodzeniowy podarunek.

Modlitwa za chorego do Matki Bożej Nieustającej Pomocy

Matko Boska Nieustającej Pomocy,

Twój Boski Syn, którego na ręku trzymasz, wysłuchuje każdą Twoją prośbę. Poleć Mu także chorego, za którego dzisiaj w pokorze modlę się do Ciebie. Rzeknij tylko słowo a chory wróci do zdrowia. Nie odmawiaj mi tej łaski, chorzy mają szczególne prawo do Twej dobroci. Proś przeto Jezusa, aby nam to drogie życie zachował. Ty sama bądź dla chorego dobrą i miłosierną Lekarką a przy Twojej Pomocy z pewnością uzyska utracone siły. Gdyby jednak Bóg, którego wola rządzi światem, inaczej postanowił, wspomóż o Matko chorego i daj mu siłę, aby przyjął kielich goryczy i zdał się spokojnie na rozporządzenia Boga Wszechmocnego. Daj mu cierpliwość, broń od rozpaczy. Matko, Ty jesteś tak potężna, możesz nas pocieszyć. Jesteś Matką Najlepszą, pragniesz nas uratować. Wysłuchaj więc nas łaskawie i przyjdź nam z pomocą.

Amen.

CHRZEŚCIJAŃSKI OBRZĘD WIECZERZY WIGILIJNEJ

W tej uroczystej chwili wychwalajmy Boga, naszego Ojca, za świętą noc, którą teraz wspominamy, a w której Jego Syn Jezus Chrystus narodził się z Maryi Dziewicy. Przeżyjmy tamto wydarzenie opisane w Ewangelii św. Łukasza:

(przeczytać z Pisma Świętego Nowy Testament Ew. Św. Łukasza rozdz. 2; wers 1-14)

WSPÓLNA MODLITWA

Chrystusa, który przyszedł na świat, aby nas zbawić prośmy słowami:

Obdarz nas miłością i pokojem!

• Panie Jezu udziel naszej rodzinie daru miłości, zgody i pokoju.

Obdarz nas miłością i pokojem!

• Panie Jezu obdarz szczęściem i radością także naszych sąsiadów, przyjaciół i znajomych.

Obdarz nas miłością i pokojem!

• Panie Jezu, wszystkich opuszczonych, samotnych, chorych i nieszczęśliwych pociesz i umocnij Dobrą Nowiną Zbawienia.

Obdarz nas miłością i pokojem!

• Panie Jezu, naszych zmarłych krewnych, bliskich i znajomych obdarz szczęściem i wiecznym zbawieniem.

Obdarz nas miłością i pokojem!

Zjednoczeni w miłości, odmówmy wspólnie modlitwę, której nauczył nas Jezus Chrystus:         

Ojcze Nasz...

Polećmy Bogu przez pośrednictwo Matki Jezusa Chrystusa – naszą rodzinę, naszych przyjaciół, sąsiadów, gości, samotnych, chorych.     

Zdrowaś Maryjo...

Panie Boże, Ty sprawiłeś, że ta święta noc zajaśniała blaskiem prawdziwej światłości Twojego Syna; spraw, abyśmy jaśnieli blaskiem Twojej światłości w naszym codziennym postępowaniu. Pobłogosław nas i te opłatki, którymi będziemy się dzielić zwyczajem naszych ojców. Naucz nas dzielić się chlebem, miłością i życzliwością z każdym człowiekiem. Obdarz nas wszystkich Twoim pokojem, abyśmy wspólnie sławili Twoją ojcowską dobroć. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen