Parafia św. Jakuba Apostoła w Ostrowite

Moi Kochani!

Pragnę podziękować najpierw Panu Bogu, że obdarzył nas dobrą pogodą i pozwolił nam wspólnie przeżywać piękno parafialnego odpustu. Dziękuję Księdzu Biskupowi Ryszardowi za wygłoszone Słowo Boże i przewodniczenie naszej wspólnej modlitwie. Dziękuję wszystkim, którzy przyczynili się do przygotowania uroczystości odpustowych: Radnym Parafii, Parafialnemu Zespołowi Caritas, Liturgicznej Służbie Ołtarza, czytającym i śpiewającym; osobom, które zadbały o czystość naszej świątyni i piękną dekorację kwiatową oraz paniom, które zadbały o przygotowanie stołu odpustowego. 

Dziękuję za dar zaangażowania strażakom – zarówno panom, jak i paniom – na których zawsze można liczyć. Dziękuję za dar modlitwy członkom Żywego Różańca, dzieciom pierwszokomunijnym, dzieciom od naszych Praczek i Małych Rycerzy, a także tym najmłodszym tak licznie obecnym.

Z serca dziękuję rodzinom, wszystkim parafianom i obecnym na uroczystości gościom. Łączyli się z nami duchowo także nasi chorzy, których cierpienia i modlitwy są dla nas wszystkich wsparciem nieocenionym. 

Święty Jakubie, miej w swojej opiece całą parafię!

Ksiądz Proboszcz

W poniedziałek, 19 czerwca, Ks. Biskup Arkadiusz Okroj dokonał wizytacji kanonicznej naszej parafii. Ks. Biskup miał okazję poznania naszej wspólnoty parafialnej i spotkania się z różnymi jej przedstawicielami. Poruszone zostały zarówno kwestie, które dają powody do zadowolenia, oraz problemy i wyzwania, których również nie brakuje. Ks. Biskup odwiedził Szkołę Podstawową w Ostrowitem. Rozmawiał z dyrekcją i gronem pedagogicznym, poprowadził katechezę i modlitwę dla klas 1-3 oraz przedszkola.

Biskup Arkadiusz odwiedził również cmentarz i grób ks. Kanonika przy którym modlił się wraz z parafianami o zbawienie jego duszy. W kościele parafialnym odmawiając Anioł Pański otoczył modlitwą chorych parafian przynosząc im dar swej modlitwy i pasterskiej troski. 

Wizytacja kanoniczna, to również spotkania z różnorodnymi grupami działającymi w parafii. Ks. Biskup spotkał się z członkami Róż Żywego Różańca w kaplicy Miłosierdzia Bożego w Nowym Ostrowitem, gdzie opowiedział o modlitwie różańcowej i odmówił Różaniec. W Ciechocinie modlił się koronką do Miłosierdzia Bożego i spotkał się z Seniorami następnie pobłogosławił rowerzystów i rowery. 

Podczas Mszy św. Wygłosił homilię podsumowującą wizytację oraz modlił się wraz z nami w intencji naszej wspólnoty parafialnej, wzywając dla niej wszelkich łask, Bożego błogosławieństwa i opieki Matki Najświętszej. A po mszy spotkał się jeszcze z Radą Parafialną, Strażakami i członkami Parafialnego Zespołu Caritas.

Pragniemy serdecznie podziękować Księdzu Biskupowi za ten niezwykle intensywny i owocny duszpastersko czas ofiarowany naszej parafii. Dziękujemy za wszystkie spotkania, rozmowy, kazanie, za cenne uwagi i wskazania, za dar modlitwy i za łaskę spotkania. Ufamy, że pomoże nam on jeszcze lepiej budować i umacniać wspólnotę parafii oraz kościoła diecezjalnego.

Bardzo ważnym wydarzeniem dla naszej Wspólnoty Parafialnej będzie przewidziana w prawie Kościoła wizytacja kanoniczna, która odbędzie już w poniedziałek, 19 czerwca br. Przeprowadzi ją Ks. Bp Arkadiusz Okroj. Biskup odwiedza parafię, by spotkać się z wiernymi wspólnie przeżywać radość chrześcijańskiej wiary.

         „Wizytacja biskupa w parafii jest czynnością apostolską, pasterską. Biskup jako następca apostołów, i jak niegdyś oni sami, odwiedza parafię, by spotkać się z wiernymi wspólnie przeżywać radość chrześcijańskiej wiary. Przyjeżdża, by słuchać o radościach, wejść w nasze troski, by prosić Boga o błogosławieństwo dla naszego życia. Ksiądz biskup na wizytację przybywa zawsze jako gospodarz diecezji, by zapoznać się z sytuacją duszpasterską i gospodarczą parafii. Trzeba podkreślić, że wizytacja jest to nie tyle czas sprawdzania i kontroli, ale czas spotkań z wiernymi, czas umacniania ich wierności Chrystusowi, Ewangelii i Kościołowi. Wizytacja kanoniczna wskazuje też bardzo czytelnie, że biskup jest fundamentem oraz znakiem jedności Kościoła diecezjalnego, a jedność jest sprawą zasadniczą, o którą już Jezus prosił Ojca. 

Wizytacja biskupa w parafii ma wymiar kanoniczny. Wizytacji kanonicznej podlegają wszystkie dziedziny życia religijnego, moralnego, apostolskiego i administracyjno-gospodarczego. Podczas wizytacji, ksiądz biskup poznaje charakterystykę parafii, życie religijne parafii, interesuje go przebieg katechizacji, oraz zapoznaje się z innymi formami duszpasterstwa występującymi w parafii. Wizytacja pasterska jest jakby duszą biskupiego posługiwania i rozszerzeniem duchowej obecności biskupa pomiędzy wiernymi. Właśnie tak objawia się ona w swojej prawdziwej istocie, czyli jako znak obecności Pana, który odwiedza swój lud, przynosząc mu pokój” (Pastores gregis, nr 46).

Program wizytacji

10⁰⁰ - przyjazd Ks. Biskupa na plebanię, wizytacja biura parafialnego (podpisanie ksiąg parafialnych)

10³⁰ - 11⁵⁰ - spotkanie z uczniami i nauczycielami w Szkole Podstawowej w Ostrowitem (błogosławieństwo dzieci na zak. roku szkolnego)

12⁰⁰ - 12³⁰ - Modlitwa przy grobie śp. ks. Kazimierza Matyi i anioł Pański w kościele parafialnym,

12³⁰ – 13³⁰ - obiad u Państwa Majer,

14⁰⁰ – 14³⁰ - modlitwa w świetlicy w Nowem Ostrowitem,

15⁰⁰ - koronka do Bożego miłosierdzia w kościele św. Marcina i spotkanie z Seniorami w świetlicy w Ciechocinie,

16⁰⁰  - spotkanie z młodzieżą w świetlicy w Ciechocinie, błogosławieństwo rowerów i rowerzystów,

17⁰⁰ - Msza św. w kościele parafialnym,

18¹⁵ - kolacja w domu św. Jakuba z Radą Parafialną i Parafialnym Zespołem Caritas.

W Uroczystość Bożego Ciała Jezus Chrystus pielgrzymował do nas wychodząc na drogi naszej wioski. My natomiast w naszym życiu podobni jesteśmy do pielgrzymów. Gdyż w pielgrzymce naszego życia przemierzamy wiele dróg, krocząc dzień po dniu do wyznaczonego nam celu. I jak jest w normalnym życiu, każdego dnia zwyczajnie podejmujemy pracę, przeżywając radości – śmiejemy się, przeżywając.

To wszystko wchodzi w skład naszego życia. Jednak w tej pielgrzymce naszego życia nie jesteśmy sami. Jest z nami Chrystus. I o tym, że jest z nami, że nam towarzyszy, Chrystus chce przypomnieć w tę dzisiejszą Uroczystość Bożego Ciała.

Srebrny jubileusz kapłaństwa ks. Janusza Pawlaka

31 maja 1998 r. z rąk ks. Biskupa Jana Bernarda Szlagi ks. Janusz Pawlak przyjął w Pelplińskiej Katedrze święcenia kapłańskie. W roku bieżącym przypadł Srebrny Jubileusz tego wydarzenia. Z tej okazji w sobotę 3 czerwca o godz. 11:00 w naszej świątyni Dostojny Jubilat przewodniczył uroczystej koncelebrowanej Eucharystii.
Okolicznościowe kazanie wygłosił ks. Tomasz Dawid – obecny Proboszcz Parafii. 

Jubileusz to czas łaski, odpustu, ale także czas rachunku sumienie i popatrzenia wstecz. To także czas, aby podziękować Jezusowi za wszystkie łaski płynące z daru kapłaństwa: odprawione msze św., udzielone sakramenty, ale także za chwile osobistej z Nim rozmowy, modlitwy. Jubileusz, to czas radości, czas łaski, którą Bóg zapragnął wylać na Księdza Jubilata i jego bliskich bliskich. W dniu jubileuszu trzeba tym bardziej otworzyć swoje serce przed Chrystusem Ale to także zgoda na krzyż i podążanie za nim, jak uczy Maryja, Kalwaryjska Pani.
Przy ołtarzu rodzą się powołania kapłańskie. A jeśli jest ich mało, to może to wynikać z tego, ze młodzi ludzie nie potrafią popatrzyć na życie oczami wiary. Elementem jubileuszu jest także rachunek sumienia po to, aby wyznać za św. Piotrem: „Panie Ty wszystko wiesz. Wiesz, że Cię kocham”. 

Dziś powierzyliśmy ks. Janusza i Jego posługę Jezusowi Wiecznemu i Najwyższemu Kapłanowi. Po Mszy św. miała miejsce druga odsłona wydarzenia - wspólne spotkanie z Parafianami w domu św. Jakuba.

Relacja z wydarzenia w GALERII

Ksiądz kanonik Kazimierz Matyja obchodziłby dzisiaj swój diamentowy jubileusz kapłaństwa. (60 rocznica)

Msza św. na zakończenie gregorianki w jego intencji w Ciechocinie o godz. 16:00. Niech liczna obecność na tej Mszy św. będzie wyrazem wdzięczności za jego kapłańską posługę w naszej Parafii.

Ksiądz Kazimierz Matyja urodził się w 1938 roku w Jabłonowie Pomorskim. Święcenia kapłańskie przyjął w 1963 roku. Później często podróżował, sprawując posługę w kilku parafiach - w Śliwicach, Wąbrzeźnie, Grudziądzu, a także przez pół roku w Richmond koło Detroit w USA. Po powrocie trafił do parafii w Gdyni-Chyloni. W 1970 roku został wikariuszem w Starogardzie Gdańskim. W 1987 roku został proboszczem w Ostrowitem, gdzie błyskawicznie znalazł wspólny język z mieszkańcami oraz samorządowcami. Po przyjeździe zaangażował mieszkańców w budowę domu parafialnego, w którym działało przedszkole. Później permanentnie zdobywał środki finansowe na remonty kościołów w Ostrowitem czy też w Ciechocinie. 30 września 2022 r. w Godzinie Miłosierdzia odszedł do Domu Ojca. 

Wspomnienie:

Ks. Kanonik Kazimierz Matyja, to kapłan ofiarnie oddany działalności publicznej. Człowiek, który przez wszystkie lata związania z gminą Chojnice, dał przykład bezgranicznego poświęcenia się środowisku wiejskiemu. Był wzorem nauczyciela i wychowawcy żywo zaangażowanego we wszechstronne wychowanie młodzieży. Zawsze stawiał interesy społeczne ponad swoje własne. Był autorem wielu inicjatyw społecznych, dzięki Jego uporowi i konsekwencji udało się wyremontować dwa zabytkowe kościoły (z 1402 r. w Ostrowitem oraz z 1877 r. w Ciechocinie). Był dekanalnym duszpasterzem rolników w dekanacie chojnickim i rytelskim. Przez 22 lata był asystentem kościelnym i aktywnym członkiem Biskupiego Uniwersytetu Ludowego dla rolników przy Zespole Szkół Kształcenia Ponadgimnazjalnego w Chojnicach.

WIECZNY ODPOCZYNEK RACZ MU DAĆ PANIE

1.Dzisiaj obchodzimy Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego. W przyszłą niedzielę, 28 maja będziemy obchodzić Uroczystość Zesłania Ducha Świętego, ostatni dzień okresu wielkanocnego.

2.W kalendarzu liturgicznym wspominamy: 

*dzisiaj - św. Jana Nepomucena, prezbitera i Męczennika;

*w poniedziałek - św. Rity z Cascii, zakonnicy

*w środę - Najświętszej Maryi Panny Wspomożycielki Wiernych. W tym dniu przypada  Dzień modlitw za Kościół w Chinach. Msza św. wyjątkowo tylko o godz. 8:00.

*w piątek - św. Filipa Nereusza, prezbitera.

3.W nadchodzącym tygodniu w piątek, 26 maja będziemy obchodzili Dzień Matki. Z tej okazji wszystkim Mamom chcemy przekazać słowa uznania, szacunku i wdzięczności, pamiętając, jak wiele w rodzinach od matki zależy. Każdy z nas z pewnością osobiście w tym dniu zwróci się do swojej matki z gestem wdzięczności za trud przez nią podejmowany, a z modlitwą w stronę matek, które są już po drugiej stronie życia. Serdecznie zapraszam na modlitwę w intencji mam do kościoła parafialnego na 18:00.

4.Serdeczne Bóg zapłać za ofiary na tacę inwestycyjną z minionej niedzieli. Przy okazji zbiórki na sprzątanie kościoła Radni Parafii informowali o dobrowolnej dodatkowej zbiórce na Parafialny feretron oraz jubileusz ks. Janusza Pawlaka. Jubilat odprawi u nas Mszę św. w naszym kościele parafialnym 3 czerwca o 11:00. Chcemy Ks. Jubilata ugościć i obdarować prezentem od Parafii. To są sprawy służące całej społeczności Parafii. Proszę radnych o przeprowadzenie zatem tej zbiórki wśród wiernych na wyżej wymienione cele. A za ofiarność w tych trudnych dla nas wszystkich czasach składam serdeczne Bóg zapłać.

5.Informuję, że w przyszłym tygodniu we wtorek 30 maja będzie miało miejsce spotkanie Rady Ekonomicznej Parafii, a w środę, 31 maja Rady Duszpasterskiej Parafii.

6.Przez kolejne majowe dni razem z Maryją trwamy na modlitwie podczas nabożeństwa majowego, które celebrujemy w naszym kościele po Mszy Św. parafialnej.

7.Wszystkim solenizantom i jubilatom życzę Bożego błogosławieństwa i opieki Matki Zbawiciela.

8.Za wszelkie dobro dziękuję. Za wrażliwość serca i wszelkie ofiary niech dobry Bóg wynagradza swoim błogosławieństwem.

KATECHEZA EUCHARYSTYCZNA

#35 Komunia radości i problemów.

Wielu z nas myśli sobie, że aby modlitwa była „lepsza”, „skuteczniejsza”, trzeba zrobić coś szczególnego, nadzwyczajnego albo pojechać w jakieś miejsce, gdzie Bóg „lepiej” wysłuchuje naszych próśb. Takie myślenie graniczy niemal z magią i nie ma nic wspólnego z nauką Ewangelii, która pokazuje nam, że sekretem skutecznej modlitwy jest zjednoczenie, czyli komunia z Jezusem. On sam mówi: „Jeżeli we Mnie trwać będziecie, a słowa moje w was, to proście, o cokolwiek chcecie, a to wam się spełni. Ojciec mój przez to dozna chwały, że owoc obfity przyniesiecie i staniecie się moimi uczniami” (J 15, 8).

Skoro bycie zjednoczonym jest tak ważne, zastanówmy się dziś, na czym polega trwanie w Jezusie i jak można się z Nim jednoczyć. Natomiast za tydzień dowiemy się jakie są skutki tego zjednoczenia.

Sam Jezus przybliża nam zjednoczenie z Bogiem przez obraz winnego krzewu. Tak, jak poszczególne gałązki są wszczepione w krzew, tak i my mamy być zjednoczeni z Bogiem i trwać w Nim. „TRWAĆ” (gr.menein) jest jednym z ulubionych słówek św. Jana, które można przetłumaczyć również jako przebywać, mieszkać, być, żyć. Trwać w Jezusie, to znaczy mieszkać z Nim, a mieszkać można na kilka różnych sposobów. O który z nich chodzi dziś Jezusowi?

Nie jest to zjednoczenie na zasadzie współlokatora na stancji, gdzie każdy ma swój pokoik, a relacje pomiędzy mieszkańcami są luźne. W takim wypadku każdy z nas, ja i Jezus, mamy swoje pokoiki, czyli życie. Czasem spotykamy się na korytarzu, czyli w kościele. Kulturalnie i grzecznie wymienimy się serdecznościami, a po tym wracamy do swojego życia. Czy to jest komunia z Jezusem? Raczej nie. Jest to po prostu grzeczne mieszkanie obok siebie.

Można też wynajmować od kogoś mieszkanie. Właściciel raz na jakiś czas przychodzi do mieszkania, żeby sprawdzić, czy wszystko w porządku, wykonać jakieś bieżące remonty i pobrać czynsz. Niby dom jest mój, ale jednak pełne prawo ma do niego właściciel, który gdy narozrabiam lub nie zapłacę, może mnie z niego wyrzucić. Nie czuję się jak domownik, a wizytę właściciela traktuję jako przymus i obowiązek.

W taki sposób również można wyobrażać sobie komunię z Jezusem. Gdy jestem grzeczny i regularnie płacę (modlę się, jestem dobrym człowiekiem), dostaję w nagrodę „komunię”. Zapłaciłem to należy mi się! Coś jak umowa - zlecenie na jeden raz. Komunia nie jest wtedy jakąś głębszą relacją, tylko chwilą spotkania z Właścicielem mojego życia, gdy czegoś potrzeba któremuś z nas (remont, zapłata, usterka...). Na co dzień Gospodarz nie jest zbyt mile widziany, ale ponieważ nie stać mnie na inne mieszkanie (życie), gdy już przyjdzie, trzeba Go ugościć i na chwilę przyjąć do siebie. Lepiej z Nim żyć w zgodzie, bo to w końcu Właściciel.

Komunia z Jezusem to po prostu wspólne życie z Nim. Ty dzielisz z Nim CAŁE swoje życie i On dzieli z tobą CAŁE swoje życie. On jako domownik może wejść wszędzie, w każdej chwili, do każdego pokoju w Twoim życiu. Może coś pozmieniać, poprzestawiać, bo jest DOMOWNIKIEM. Może mieszkać i być u Ciebie, bo jest Twoim domownikiem, a nie przelotnym gościem.

Tak samo swobodnie możesz czuć się ty wchodząc w życie TRÓJCY ŚWIĘTEJ. Możesz tam wejść i po prostu być, poznawać, rozmawiać, cieszyć się Bogiem. „Dom Boga” (Trójca Święta) jest twoim domem. To, co należy do Boga jest również twoje. Czegoś ci potrzeba? Jakiegoś daru Ducha Świętego, jakiejś łaski? Proszę bardzo, wchodzisz i bierzesz, bo skoro żyjesz z Bogiem w jedności, znacie się, dbacie o siebie, wiesz co leży na której półce i wiesz, że jest to dla ciebie.

Skoro już wiemy, że sekretem zawsze skutecznej modlitwy jest takie zjednoczenie z Nim, że w Jego sercu czujesz się jak u siebie w domu i bierzesz z Niego wszystko, co jest ci potrzebne, zastanówmy się teraz, w jaki sposób możemy się z Nim jednoczyć. Intuicja nam podpowiada, że skoro to zjednoczenie ma trwać cały czas, to znaczy, że ma obejmować najważniejsze sfery naszego życia: modlitwę, codzienność i sakramenty.

Te trzy sposoby jednoczenia się z Jezusem (Eucharystia, modlitwa osobista i codzienne życie) są jak naczynia połączone – jedno wynika z drugiego i do niego prowadzi. Dobra modlitwa osobista będzie prowadziła cię do naśladowania Jezusa w codzienności i do Eucharystii. Eucharystia natomiast będzie karmiła twoją modlitwę codzienną i dawała ci siły w codzienności, abyś w swoich myślach, konkretnych uczynkach i postawach jednoczył się z Jezusem.

Zastanów się dziś, w którym obszarze twojego życia najmniej jednoczysz się z Jezusem i poproś Go dziś przyjmując Komunię świętą, aby to sakramentalne zjednoczenie skutecznie pomogło Ci w jednoczeniu się z Jezusem na modlitwie osobistej oraz w codzienności.

Wierni w Parafia św. Jakuba - Ostrowite jednoczą się w modlitwie i oddają hołd Fatimskiej Królowej Różańca Świętego 13. dnia miesiąca od maja do października. Kult fatimski nieprzerwanie zachowuje swą żywość i ducha. Trzynasty dzień miesiąca (maj – październik 1917r.) został wybrany przez Niebo. Piękna Pani objawiała się dzieciom tego konkretnego dnia. Uczestnicząc w nabożeństwach fatimskich nie tylko wspominamy te wydarzenia; wyrażamy równocześnie naszą wdzięczność za troskę Maryi. Miłość do Matki Bożej, w znaku Fatimskiej Pani, pozostaje ciągle żywa. Dodatkowo zamach na Jana Pawła II, dokonany 13 maja, ożywił tradycję fatimskich nabożeństw. Trzeba nam jednak pamiętać, że NABOŻEŃSTWO FATIMSKIE, jeśli ma być odpowiedzią na wezwanie Maryi, nie może się ograniczyć jedynie do 13. dnia miesiąca. Faktem jest, że dzień ten wpisał się na dobre w naszą świadomość, stając się piękną tradycją. Wezwanie Maryi, jego istota, nie skupia się jednak wyłącznie na 13. dniu miesiąca. Maryja ukazuje drogę ratunku przed złem i sposób przemiany świata. „Bóg pragnie ustanowić na świecie nabożeństwo do mego Niepokalanego Serca”. Nabożeństwo to, zgodnie ze słowami Maryi, ma wymiar poświęcenia się Jej Niepokalanemu Sercu oraz wynagrodzenia za grzechy w pierwsze soboty miesiąca. Kościół wskazuje na Maryję jako wzór; Tę, której Niepokalane Serce w najpełniejszy sposób wyraziło liturgię chwały i uwielbienia Boga. Na nabożeństwach fatimskich oddajemy chwałę Bogu modląc się z Maryją, stajemy z Matką Boga przy Chrystusie. Modląc się z Maryją przed Najświętszym Sakramentem, kochamy Jezusa Niepokalanym Sercem naszej Matki, włączając się tym samym w wieczną i doskonałą adorację Bożej Rodzicielki. Podczas tego nabożeństwa jednoczymy naszą miłość do Jezusa z doskonałą miłością i czcią Maryi. Jest to chwila naszej obecności przy Matce, która stoi pod krzyżem Swego Syna; my zaś otwierając własne serca modlimy się w imieniu całego świata. Istotą nabożeństw fatimskich jest więc trwanie razem z Maryją – przy Jezusie. Matka Boga stała się naszą Matką, gdy Syn z wysokości krzyża oddał nas pod Jej opiekę. Święty Jan Paweł II ujmująco podsumował, iż uniwersalne macierzyństwo Maryi jest „niezawodną rękojmią zbawienia całej ludzkości”. To Ona ogarnia nas swoim Niepokalanym Sercem i uczy żyć tym, czego pragnie dla nas Bóg. Nie pozostaje zatem nic innego, jak z miłości do Matki Bożej uczynić klamrą modlitwę łączącą 13. dzień miesiąca od maja do pażdziernika, codzienny różaniec oraz nabożeństwo pierwszych sobót miesiąca. Człowiek zapomniał o swym celu istnienia, a więc o uwielbieniu naszego Pana. Gdy w życie człowieka wkrada się grzech, niszczy on świątynię serca. Dlatego Bóg nie przestaje wzywać nas do nawrócenia. Matka Najświętsza najpierw ukazuje pastuszkom wizję piekła, a dopiero potem przekaże zasadniczą treść Orędzia. Niewątpliwie Orędzie z Fatimy zasadza się na nieprzemijającej aktualności Ewangelii, która jest fundamentem naszej wiary: „Nawracajcie się [czyńcie pokutę] i wierzcie w Ewangelię”(Mk 1-15) – są to pierwsze słowa Mesjasza skierowane do ludzkości. Orędzie z Fatimy jest w swej zasadniczej osnowie wezwaniem do nawrócenia i pokuty, podobnie jak w Ewangelii. (…) Pani orędzia zdawała się ze szczególną przenikliwością odczytywać „znaki czasu”, znaki naszego czasu. Wezwanie do pokuty jest macierzyńskie, a równocześnie mocne i stanowcze. Miłość, która „weseli się z prawdy” (1 Kor 13,6), umie być otwarta i stanowcza. Wezwanie do pokuty łączy się – jak zawsze – z wezwaniem do modlitwy. Zgodnie z wielowiekową tradycją, Pani orędzia fatimskiego wskazuje na Różaniec, który słusznie można określić jako „modlitwę Maryi”. Modlitwę – w której Ona sama czuje się szczególnie zjednoczona z nami. Sama modli się z nami. Tą modlitwą zostają objęte sprawy Kościoła, Stolicy świętego Piotra, sprawy całego świata. Nade wszystko grzesznicy, aby się nawrócili i zbawili, a także dusze w czyścu. (…) Dzieci z Fatimy stały się rozmówcami Pani orędzia, a także Jej współpracownikami”.(Jan Paweł II)
Czasy, w których żyjemy w sposób szczególny potrzebują Matki! „Bądź nam, Matko, towarzyszką drogi”, wołamy za świętym Janem Pawłem II.

Oprac.: Jan Paweł II: Nauczanie papieskie 1978 – 1982, Pallotinum. Poznań 1987-1993, [z 13 maja 1982r]. „Modlitewnik Fatimski”, oprac. merytoryczne ks. Stanisław Chabiński SAC, APOSTOLICUM, Ząbki 2017. Imprimatur: Kuria mertopolitalna, Kraków, dnia 7 listopada

W sobotę, 13 maja o godz. 9:30 dzieci przygotowujące się do I Komunii świętej zebrały się w kościele, aby wziąć udział w obrzędzie odnowienia przyrzeczeń chrzcielnych i przystąpić do sakramentu pokuty i pojednania.
W trakcie obrzędu rodzice zapalili świece od paschału, po czym przekazali światło dzieciom. Chrystus posyła nas, abyśmy byli jego świadkami. Zapamiętajmy tę dzisiejszą uroczystość i bądźmy wierni zobowiązaniom chrztu.

Dziękujemy naszym „Kosznajderskim” Druhom Strażakom za zaangażowanie, odwagę i poświęcenie, za wykazywanie pełnej gotowości i zdecydowanej postawy w trudnych do pokonania zadaniach chroniąc życie, zdrowie i mienie ludzkie. Praca Wasza, wymagająca wysiłku i odwagi, niech zawsze będzie doceniana i wspierana przez całą społeczność, nad bezpieczeństwem której czuwacie każdego dnia.
Z okazji Waszego święta przyjmijcie Drodzy Strażacy najszczersze życzenia zdrowia, wszelkiej pomyślności, bezpiecznych wyjazdów i powrotów z akcji ratunkowych, satysfakcji z pełnionej służby oraz szczęścia rodzinnego, tak potrzebnego w życiu każdego człowieka. Serdeczne życzenia kierujemy też do strażaków będących na emeryturze i jednocześnie prosimy o dalsze przekazywanie swojej wiedzy i doświadczenia młodszym pokoleniom strażaków.

Drodzy Strażacy! Niech moc świętego Floriana Będzie co dzień z Wami już od samego rana. Niech ogień szybko z Waszą pomocą wygasa. Pracujecie zawsze bezpiecznie i z głową, Bo służba Wasza jest pierwszorzędową. Wszystkiego najlepszego w dniu Waszego święta, Bożego błogosławieństwa i opieki naszego Patrona świętego Jakuba.

Modlitwa za Was i Waszych bliskich w dniu Waszego święta miała miejsce 4 maja o godz. 18:00 w kościele parafialnym w Ostrowitem. Dziękowaliśmy Bogu za Waszą pracę i prosiliśmy o potrzebne łaski dla Was. Taka była intencja OSP Ostrowite, jednocześnie dziękujemy OSP Ciechocin za wspólną modlitwę w minioną sobotę.