Słowo ks. Proboszcza
Kochani Parafianie. Najpierw serdecznie dziękuje za Wasze świadectwo wiary. Bardzo wielu odpowiedziało na wezwanie naszego Patrona św. Jakuba Apostoła stawiając się na Uroczystej Mszy św. odpustowej sprawowanej przez Jego Ekscelencję Księdza Biskupa Arkadiusza Okroja w ostatnią Niedzielę lipca. Dziękuję też za piękne zaangażowanie jako wspólnota Parafii w dziękczynienie za plony w dniu MB Zielnej 15 sierpnia.
Pragnę Wszystkich serdecznie pozdrowić i podziękować za Wasz wkład w budowanie naszej parafialnej wspólnoty przez świadectwo wiary, życia i modlitwę, oraz za Waszą odpowiedzialność i troskę o dobro jakim jest nasz parafialny kościół, kościół filialny i kaplicę. Dziękuję za składane ofiary, prace na rzecz Kościoła, który tworzymy, za pomoc w prowadzeniu przeze mnie Parafii i wszelkie zaangażowanie i życzliwość.
Stanowimy Wspólnotę Parafialną, która może poszczycić się pięknymi trzema miejscami kultu. To wspólna własność i dzieło wszystkich zaangażowanych Parafian.
Najważniejszym jednak czynnikiem integrującym Parafię jest uczestnictwo Parafian w życiu religijnym skupiającym się wokół parafialnego kościoła. Obecność na niedzielnej Mszy św. w swoim kościele, wraz z tymi, z którymi tworzymy Wspólnotę Parafialną, jest szczególnym świadectwem wiary i religijności wobec innych, do czego jesteśmy zobowiązani, ale też, przez wzajemną życzliwość i przebaczenie – jest świadectwem solidarności z Wszystkimi, z którymi tworzymy naszą Małą Ojczyznę.
Jako ludzie wierzący, nie gromadząc się wokół parafialnego ołtarza na Eucharystii, izolujemy się i dobrowolnie wyłączamy ze wspólnoty, nie żyjemy życiem wspólnoty.
A przecież nikt z nas nie jest „samotną wyspą”.
Pan Jezus w Wieczerniku modlił się : „Spraw Ojcze, aby Oni byli jedno !” I ja jako Pasterz odpowiedzialny za powierzony sobie Lud Boży, pragnę gorąco zaprosić Wszystkich Parafian do wspólnej modlitwy. Gorąco proszę Pana Boga, aby każdy znalazł tu swoje miejsce, swój Dom Modlitwy.
Każdy należący do Wspólnoty Parafialnej ma prawo do korzystania z nadprzyrodzonych łask wypraszanych w modlitwie przez innych, do przyjmowania sakramentów, wszelakiej posługi duszpasterskiej i wiecznego spoczynku na parafialnym cmentarzu. Z tego jednak powinno wypływać zobowiązanie i troska o dobro duchowe i materialne Parafii przez własne zaangażowanie i obecność.
Święty Jan Paweł II, w swoim nauczaniu często wskazywał na Parafię, jako pod-stawową wspólnotę i fundamentalną drogę do zbawienia, które dopełni się w niebie przez doskonałą jedność z Bogiem i świętymi, do których my też mamy należeć. Szybko minęły wakacje. Jako duszpasterz składam podziękowanie wszystkim, którzy z różnych miejsc Polski i świata przesyłali mi swoje pozdrowienia. Dziękuję za różne pamiątki z waszych wakacji. Dzięki Wam byłem nad morzem i w górach, na wsi i w mieście. Mogłem doświadczyć gwaru ulicy i szumu rwących potoków… głosu syren odpływających statków i podmuchów „halnego”… Serdeczne dzięki dzieciom z rodzicami i młodzieży. Teraz wspólnie zaczniemy nowy etap życia i formacji intelektualnej i duchowej, w szkole na katechezie i w kościele na Eucharystii. Życzę Bożych łask, wszelkiego dobra, szczęścia rodzinnego, radości i pokoju!