Parafia św. Jakuba Apostoła w Ostrowite

1.Pamiętajmy o właściwym wykorzystaniu podarowanego nam czasu wakacji. To nie jest czas wolny od przykazań Bożych i kościelnych! Niech sprzyja pogłębieniu naszych relacji z Bogiem, umocnieniu wiary, nawróceniu. Temu właśnie służy każda niedzielna Eucharystia. Nie rezygnujmy z tego najcenniejszego realnego spotkania z Panem Jezusem, tak łatwo zastawiając się wakacjami, oddaleniem świątyni. Wierzyć w Chrystusa – to znaczy być Jego świadkiem wobec bliźnich i świata; to znaczy być światłem dla współczesnego świata!

2.W przyszłą niedzielę, 23 lipca, w bliskości wspomnienia Świętych Joachima i Anny (26 lipca), przypada trzeci Światowy Dzień Dziadków i Osób Starszych. Jako temat tego Dnia papież Franciszek wybrał słowa: „Miłosierdzie Jego z pokolenia na pokolenie” (Łk 1, 50). To zdanie jest ściśle związane ze Światowymi Dniami Młodzieży, które odbędą się w Lizbonie kilka dni później. Światowy Dzień Dziadków i Osób Starszych to nie tylko przypomnienie i docenienie ich niezastąpionej roli. Chodzi nie tylko o docenienie ich obecności w kościele podczas liturgii i na prywatnej modlitwie. Papież Franciszek, wpisując ten dzień do kalendarza obchodów kościelnych, pragnie podkreślić także ich obecność i rolę w rodzinach oraz społecznościach lokalnych. „Często zapomina się o dziadkach. Nie zapominajmy o bogactwie stania na straży korzeni” – podkreśla papież Franciszek w swoim nauczaniu. W naszej wspólnocie mamy wiele osób w podeszłym wieku, tym bardziej i nie tylko w tę przyszłą niedzielę bądźmy blisko nich i polecajmy ich szczególnej opiece opatrzności Bożej.

3.Ponieważ we wtorek, 25 lipca, czcimy Świętego Krzysztofa, męczennika z połowy III wieku, patrona kierowców i podróżujących, już w przyszłą niedzielę w naszej parafii pobłogosławimy pojazdy mechaniczne i będziemy się modlili o roztropne ich wykorzystywanie. Niech ta modlitwa nie ogranicza się do jednego dnia w roku. Niech nam nigdy nie zabraknie rozsądku i wyobraźni na drodze. Błogosławieństwo kierowców, samochodów i innych pojazdów w naszej parafii będzie miało miejsce po każdej Mszy Świętej – już dziś serdecznie zapraszamy!

4.W liturgii najbliższego tygodnia modlimy się za wstawiennictwem:

We wtorek – świętego Szymona z Lipnicy; W czwartek – błogosławionego Czesława; W sobotę – święto św. Marii Magdaleny.

5.W miesiącach letnich wielu ludzi odpoczywa, ale dla rolników jest to czas wytężonej pracy. Niech towarzyszy im nasza modlitwa, będąca wyrazem wdzięczności za ich trud podejmowany dla dobra wspólnego.

6.Składam serdeczne Bóg zapłać za troskę o dobra materialne kościoła. Został zakończony remont kościoła filialnego dziękuję firmie Retrosfera za podjęcie się tego zadania i szybkie wykonanie. Dziękuję Strażakom z OSP Ciechocin za oczyszczenie rynien świątyni. Składam podziękowanie za życzliwość serca. Proszę o składanie ofiar rocznych na kościół, chociaż za pierwsze półrocze.

7.W poniedziałek co tygodniowa Adoracja NS z możliwością spowiedzi w godzinach 18:30 – 19:15. W środę nowenna do Matki Bożej Nieustającej pomocy i modlitwy do św. Józefa.

8.Na nowy tydzień pracy, codziennych zajęć, dzieciom, młodzieży na czas wakacji, wszystkim przebywającym na urlopach życzę obfitości łask Bożych i opieki Matki Bożej.

KATECHEZA EUCHARYSTYCZNA

#43 Zjednoczenie z braćmi.

Eucharystia nie tylko przemienia nas w Tego, kogo przyjmujemy. Eucharystia staje się również sakramentem jedności i braterstwa, tworząc z nas wszystkich Kościół – mistyczne Ciało Chrystusa. Dlatego chcemy dziś przyjrzeć się temu, jakie są skutki przyjmowania Eucharystii w wymiarze wspólnotowym, gdy przeżywamy ją w duchowej wspólnocie z innymi uczniami Pana, zgromadzonymi w Kościele.

W Pierwszym Liście do Koryntian czytamy: „Chleb, który łamiemy, czyż nie jest udziałem w Ciele Chrystusa? Ponieważ jeden jest chleb, przeto my, liczni, tworzymy jedno Ciało. Wszyscy bowiem bierzemy z tego samego chleba” (1 Kor, 10,16-17).

Św. Jan Chryzostom w jednym ze swoich komentarzy do powyższego fragmentu Pisma św. rozwinął myśl św. Pawła, przypominając: „Czym w rzeczywistości jest chleb? Jest Ciałem Chrystusa. Kim stają się ci, którzy go przyjmują? Ciałem Chrystusa; ale nie wieloma ciałami, lecz jednym ciałem. Faktycznie, jak chleb jest jednością, choć składa się nań wiele ziaren, które choć się nie znają, w nim się znajdują, tak że ich różnorodność zanika w ich doskonałym zjednoczeniu — w ten sam sposób również my jesteśmy wzajemnie ze sobą zjednoczeni, a wszyscy razem z Chrystusem”.

Poprzez Eucharystię, a zwłaszcza poprzez przyjęcie Jezusa w Komunii świętej, stajemy się jednością ze wszystkimi, którzy to Ciało przyjmują. Ta jedność jest przygotowywana w nas najpierw przez obrzędy wstępne liturgii, poprzez Liturgię Słowa, następnie przez Liturgię Eucharystyczną, kiedy składamy dary na rzecz wspólnoty, aby wyrazić naszą gotowość służenia innym i dawania innym czegoś jako naszą ofiarę. Prowadzi to do tego, by w Komunii świętej przeżyć nie tylko zjednoczenie z Bogiem, ale również i z naszymi braćmi oraz doświadczyć, że jesteśmy wspólnotą.

Najgłębszym wyrazem jedności jest wspólna Uczta Eucharystyczna: spożywamy ten sam chleb, gromadząc się wokół tego samego ołtarza. Zasiadanie do wspólnego stołu i wspólne spożywanie posiłku od zawsze było znakiem jedności, pokoju, miłości. Tymczasem w naszych parafialnych wspólnotach często zdarza się, że spośród kilkuset osób zgromadzonych na Mszy św., tylko garstka przystępuje do Komunii świętej, natomiast większość wyłącza się z jedności. Spróbujmy sobie wyobrazić taką sytuację podczas jakiejś innej uroczystości, gdy przy suto zastawionym stole zasiada jedynie niewielka grupa osób, a pozostali, czując większy lub mniejszy głód, w tym samym czasie podpierają ściany i chowają się po kątach.

Wspólnotę podczas liturgii buduje również wspólna modlitwa, stąd bardzo ważne dla jedności osób zgromadzonych na Eucharystii jest głośne odmawianie modlitw i wspólny śpiew. Jednym z momentów, w którym jest to często zaniedbywane, jest śpiew w trakcie udzielania komunii świętej. Wiele osób czas po przyjęciu Ciała Chrystusa poświęca na przedłużoną modlitwę osobistą co powoduje, że nie włączają się we wspólną modlitwę. Warto po raz kolejny przypomnieć, że czas po Komunii świętej nie jest czasem długiej modlitwy osobistej, ale wspólnego dziękczynienia i uwielbienia. Na indywidualne spotkanie z Jezusem, którego przyjęliśmy w Najświętszym Sakramencie, możemy przeznaczyć czas po zakończonej Mszy świętej, pozostać w kościele.

Tym, który łączy ludzi o różnych poglądach, temperamentach i darach podczas Mszy świętej jest Bóg. W mocy Ducha Świętego tworzy z nas jedną wspólnotę, jedno ciało, jeden Kościół. Łączy w jedno to, co po ludzku jest niemożliwe do połączenia Robi to jednak nie bez naszego udziału. Dlatego zastanów się, w jaki sposób ty możesz dzisiaj tę jedność pogłębić i co możesz zrobić, by jedności nie rozrywać. Pomyśl szczególnie o słowach, które wypowiadasz o innych, o swoim ocenianiu innych osób, o plotkach przez które niszczymy jedność między nami i dobre imię naszych braci.

Poproś, by Jezus dał ci łaskę kochania ludzi, którzy są trudni, a dzięki którym możesz nauczyć się prawdziwie kochać. Niech Komunia święta nie stanie się dla ciebie miejscem egoistycznego spotkania z Bogiem, lecz niech zjednoczenie z Nim, otworzy cię na innych ludzi, abyś mógł stać się dla innych darem, czyli „kanałem” miłości Bożej, a nie tylko zadaniem, czyli trudną osobą do pokochania.