Parafia św. Jakuba Apostoła w Ostrowite

1.Słowo Boże, które słyszymy w liturgii słowa, niech pomaga nam w głębszym przeżywaniu Eucharystii i uwrażliwia na natchnienia Ducha Świętego w codzienności.

2.Jutro w poniedziałek będziemy przeżywać Wizytację kanoniczną księdza Biskupa Arkadiusza Okroja. Szczegółowy program wizytacji znajduje się w gazetce parafialnej.

3.Nabożeństwo czerwcowe z modlitwą o dar pokoju – codziennie po Mszy św. o godz. 18:00  Ponadto wyjątkowo z racji wizytacji we wtorek adoracja Najświętszego Sakramentu i spowiedź od godz. 18:30 – 19:15.                                                             

4.We wtorek, 20 czerwca, przypada Międzynarodowy Dzień Uchodźcy. ustanowiony przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w 2000 roku. Będziemy modlić się za wszystkich, którzy musieli opuścić kraj ojczysty, aby byli otaczani szacunkiem i doświadczali niezbędnej pomocy i życzliwości wśród innych narodów.

5.Msza św. na zakończenie roku szkolnego i katechetycznego będzie w piątek 23 czerwca o godz. 8:00. Zapraszamy do modlitwy dziękczynnej dzieci, młodzież, rodziców, panie dyrektorki, nauczycieli, wychowawców i katechetów oraz wszystkich pracowników szkoły. Będziemy także prosić o Bożą opiekę na czas wakacji.

6.W piątek, 23 czerwca, przypada także Dzień Ojca.  Zapraszamy na Mszę Świętą o godz.18.00  po której nabożeństwo czerwcowe w intencji wszystkich ojców.

7.Zachęcam naszych parafian do chrześcijańskiego wykorzystania czasu wakacji  i urlopów /pielgrzymki, rekolekcje, rodzinne wycieczki po sanktuariach/. Pamiętajmy o zachowaniu przykazań Bożych, kościelnych, zachowujmy przepisy drogowe, nie wsiadajmy za kierownicę po spożyciu alkoholu oraz zwróćmy uwagę na  odpowiedni strój w miejscach kultu, szczególnie podczas Mszy św. Wszystkim życzę błogosławionych wakacji i urlopów.

8.Rodzicom i opiekunom przypominamy o trosce, by ich dzieci i młodzież w czasie wakacyjnego wypoczynku mogli korzystać z niedzielnej Mszy świętej.

9.Bardzo serdecznie dziękuję dziewczynkom sypiącym kwiaty i wszystkim osobom, które uczestniczyły w modlitwie i procesji wokół kościoła podczas oktawy Bożego Ciała.

10.2 lipca odbędzie się spływ kajakowy na trasie Rytel-Fojutowo zostało jeszcze kilka wolnych miejsc. Zapisy i szczegóły u ks. Proboszcza.

11.Jubilatom i solenizantom nowego tygodnia oraz wszystkim parafianom i gościom życzymy zdrowia, pokoju i Bożego błogosławieństwa.

12.Dziś kolekta na remont Wyższego Seminarium duchownego, przed tygodniem była zbiórka na rzecz potrzeb gospodarczych naszej Parafii. Bóg zapłać za ofiarność. Dziękuję też za ofiary przekazywane w kopertach w minionym tygodniu to 500 złotych. Dziękujemy za ofiary przekazywane na konto parafialne. Numer Konta jest na naszej stronie internetowej i gazetce parafialnej.

13.W TYM TYGODNIU PATRONUJĄ NAM:

– w środę, 21 czerwca -  św. Alojzy Gonzaga (1568-1591), alumn, zakonnik, wzór miłości do ubogich i chorych.

– w sobotę, 24 czerwca – uroczystość Narodzenia św. Jana Chrzciciela, który wzywał do nawrócenia, przygotował drogę Jezusowi i wskazał Jezusa jako Baranka Bożego.

14.7.„Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Pelplińskiej zaprasza młodych mężczyzn, rozpoznających w sobie powołanie do kapłaństwa, do rozpoczęcia formacji i studiów w pelplińskim seminarium, które jest częścią Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Kandydaci, w tym również tegoroczni maturzyści, proszeni są o zgłoszenie się do 12 lipca 2023 r. na rozmowę kwalifikacyjną (umówioną wcześniej telefonicznie – tel. 508 830 077) oraz o złożenie w Rektoracie Seminarium odpowiednich dokumentów. Szczegółowe informacje na temat warunków przyjęcia są podane na stronie internetowej seminariumpelplin.pl oraz na plakacie dostępnym w mediach społecznościowych i w gablocie parafialnej”.

15.Życzę wszystkim błogosławionego tygodnia!

#39 Złączony w śmierci, złączony w Zmartwychwstaniu.

Skoro Komunia święta jest zjednoczeniem całego mojego życia z Bogiem, a nie tylko przyjęciem Pana Jezusa do serca, chcemy dziś przyjrzeć się i zrozumieć, na czym to zjednoczenie polega. Bardzo często moment Komunii świętej sprowadzamy do tego, że przyjmujemy Pana Jezusa do naszych serc i nie bardzo wiemy, dlaczego to robimy oraz co ten moment wyraża. Dziś spróbujemy sobie odpowiedzieć na te niezwykle ważne pytania, odkrywając kolejny aspekt Komunii świętej – zjednoczenie w śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa.

Bycie zjednoczonym z Bogiem jest konsekwencją tego, że człowiek zaczyna na poważnie traktować Ewangelię i chce wprowadzać ją w swoje życie. Właściwie dopiero od tego momentu możemy powiedzieć o świadomym życiu wiarą, ponieważ można chodzić do kościoła i uważać się za wierzącego, robiąc to jedynie z tradycji, przyzwyczajenia, strachu przed opinią innych czy strachu przed wiecznym potępieniem, nie mając jednocześnie osobistej relacji z Jezusem.

Taką wiarę nazywamy „martwą wiarą”. Polega ona na tym, że wypełniam pewne praktyki religijne, ale tak naprawdę nie spotykam się z Bogiem. Bóg jest dla mnie kimś obcym, odległym, nieznanym, jakąś siłą wyższą, której trzeba składać ofiary i „dobrze żyć”, aby kiedyś otrzymać zbawienie. W takim stanie jednak nie znam Boga osobiście, z pierwszej ręki, choć jestem przekonany, że „wierzę w Boga”.

Taka „wiara” jest niestety nieskuteczna. Będzie źródłem frustracji, gdyż chodzę do kościoła i mam wrażenie, że nic z tego nie mam. A przede wszystkim taka wiara nie zda egzaminu w sytuacjach trudnych. Jeśli moje chrześcijaństwo polega na tym, że zastanawiam się co zrobić, żeby Bóg się mnie nie czepiał, to gdy tylko ktoś inny mi postawi mniejsze wymagania – pójdę za nim. A gdy pojawią się sytuacje trudne, np. choroba, śmierć, utrata pracy, jakieś nieoczekiwane trudności, będę miał pretensje do Boga, dlaczego tak się dzieje, skoro wierzę w Niego i nawet czasem się modlę.

Wyjściem z tego jest uczenie się wiary „żywej”, która polega nie tylko na tym, że mówimy „wierzę w Boga”, ale również „wierzę Bogu”. Jak uczy List św. Jakuba, szatan też wierzy w Boga, ale oprócz tego, że się Boga lęka, jak czytamy w Słowie Bożym, nie ma to żadnego innego wpływu na jego życie (zob. Jk 2, 19). Prawdziwa wiara rozpoczyna się wtedy, gdy zaczynamy przyjmować z ufnością wszystko, co Bóg powiedział i wprowadzać to w życie.

Wzorem takiej wiary jest Abraham, który uwierzył wbrew nadziei we wszystko, co objawił Mu Bóg i wyruszył w drogę, opierając się jedynie na Bożym Słowie. Nieraz była to droga, dosłownie i w przenośni, przez ciemności. Ale Bóg obiecał mu ziemię i potomstwo liczne jak gwiazdy na niebie, a Abraham nie zwątpił w te obietnice, nawet jeśli musiał przejść próbę wiary, składając w ofierze swojego jedynego syna.

Ty też jesteś zaproszony do tego, aby nauczyć się ufać Bogu w swojej codzienności, zarówno w prostych wyborach, jak i w największych ciemnościach. Pójście za Jezusem będzie cię nieraz bardzo dużo kosztowało. Niejeden raz będziesz musiał umierać dla siebie, swoich pomysłów na życie. Niejeden raz znajdziesz się jak Abraham, w sytuacji duchowej ciemności, gdzie kończą się ludzkie możliwości i zostaje już tylko Pan Bóg. Wiele osób chciałoby chrześcijaństwa bez krzyża, bez tracenia, bez wątpliwości w wierze. Wiele osób w momentach próby przestaje być wiernym Jezusowi i próbuje swoje sprawy rozwiązywać na własną rękę, przekraczając Boże przykazania i tracąc zaufanie, że Bóg ma wszystko w swoich rękach.

Aby nie stracić wtedy od Boga, będzie ci potrzebna Komunia święta, w której będziesz jednoczył się z krzyżem Jezusa. Jeśli świadomie, czyli decyzją woli, będziesz przynosił swoje cierpienia, w mocy Komunii świętej zjednoczysz się z krzyżem Jezusa. A jeśli będziesz zjednoczony z krzyżem Jezusa, osiągniesz największą pewność, że zmartwychwstaniesz, nawet jeśli po ludzku masz wrażenie, że umierasz. Eucharystia to najlepsza szkoła Bożego patrzenia na nasze cierpienia i trudności oraz najlepsza szkoła wierności Bogu. W każdej Eucharystii wspominamy i uobecniamy śmierć Jezusa, a jednocześnie Jego zmartwychwstanie. Jest to dla nas największy dowód na wierność Boga, który przez św. Pawła mówi „Jeżeli umarliśmy razem z Chrystusem, wierzymy, że również z Nim żyć będziemy” (Rz 6,8).

Jeśli nauczysz się łączyć swoje cierpienia z cierpieniami Jezusa, żadne cierpienie nie będzie zbyt wielkie. Będziesz wtedy modlił się: „Panie Jezu, czymże jest moje małe cierpienie przy tym, co Ty niesprawiedliwie wycierpiałeś z miłości. Ty dałeś radę, więc i mnie daj siły, bym niósł swoje cierpienie”. A Bóg odda ci w swoim czasie sprawiedliwość za to, czego inni nie widzą i ranią, niesłusznie oskarżają, przypisują złe intencje. Co dziś jest twoją śmiercią? Złącz ją dziś ze śmiercią Jezusa w Komunii świętej, a będziesz złączony z Nim również zmartwychwstaniu. Komunia doda ci sił w największych trudnościach i nauczy cierpliwego czekania na Bożą interwencję.

Bardzo ważnym wydarzeniem dla naszej Wspólnoty Parafialnej będzie przewidziana w prawie Kościoła wizytacja kanoniczna, która odbędzie już w poniedziałek, 19 czerwca br. Przeprowadzi ją Ks. Bp Arkadiusz Okroj. Biskup odwiedza parafię, by spotkać się z wiernymi wspólnie przeżywać radość chrześcijańskiej wiary.

         „Wizytacja biskupa w parafii jest czynnością apostolską, pasterską. Biskup jako następca apostołów, i jak niegdyś oni sami, odwiedza parafię, by spotkać się z wiernymi wspólnie przeżywać radość chrześcijańskiej wiary. Przyjeżdża, by słuchać o radościach, wejść w nasze troski, by prosić Boga o błogosławieństwo dla naszego życia. Ksiądz biskup na wizytację przybywa zawsze jako gospodarz diecezji, by zapoznać się z sytuacją duszpasterską i gospodarczą parafii. Trzeba podkreślić, że wizytacja jest to nie tyle czas sprawdzania i kontroli, ale czas spotkań z wiernymi, czas umacniania ich wierności Chrystusowi, Ewangelii i Kościołowi. Wizytacja kanoniczna wskazuje też bardzo czytelnie, że biskup jest fundamentem oraz znakiem jedności Kościoła diecezjalnego, a jedność jest sprawą zasadniczą, o którą już Jezus prosił Ojca. 

Wizytacja biskupa w parafii ma wymiar kanoniczny. Wizytacji kanonicznej podlegają wszystkie dziedziny życia religijnego, moralnego, apostolskiego i administracyjno-gospodarczego. Podczas wizytacji, ksiądz biskup poznaje charakterystykę parafii, życie religijne parafii, interesuje go przebieg katechizacji, oraz zapoznaje się z innymi formami duszpasterstwa występującymi w parafii. Wizytacja pasterska jest jakby duszą biskupiego posługiwania i rozszerzeniem duchowej obecności biskupa pomiędzy wiernymi. Właśnie tak objawia się ona w swojej prawdziwej istocie, czyli jako znak obecności Pana, który odwiedza swój lud, przynosząc mu pokój” (Pastores gregis, nr 46).

Program wizytacji

10⁰⁰ - przyjazd Ks. Biskupa na plebanię, wizytacja biura parafialnego (podpisanie ksiąg parafialnych)

10³⁰ - 11⁵⁰ - spotkanie z uczniami i nauczycielami w Szkole Podstawowej w Ostrowitem (błogosławieństwo dzieci na zak. roku szkolnego)

12⁰⁰ - 12³⁰ - Modlitwa przy grobie śp. ks. Kazimierza Matyi i anioł Pański w kościele parafialnym,

12³⁰ – 13³⁰ - obiad u Państwa Majer,

14⁰⁰ – 14³⁰ - modlitwa w świetlicy w Nowem Ostrowitem,

15⁰⁰ - koronka do Bożego miłosierdzia w kościele św. Marcina i spotkanie z Seniorami w świetlicy w Ciechocinie,

16⁰⁰  - spotkanie z młodzieżą w świetlicy w Ciechocinie, błogosławieństwo rowerów i rowerzystów,

17⁰⁰ - Msza św. w kościele parafialnym,

18¹⁵ - kolacja w domu św. Jakuba z Radą Parafialną i Parafialnym Zespołem Caritas.

1.Serdeczne Bóg zapłać składam wszystkim, którzy zaangażowali się w przeżycie Uroczystości Bożego Ciała. Wszystkim biorącym udział w procesji za piękne świadectwo i trud. Dziękuję dzieciom z klasy 3 i 4 w strojach komunijnych, dzieciom sypiącym kwiaty, niosącym feretrony i panom od baldachimu, ministrantom, lektorom i panu organiście.

Bóg zapłać wszystkim za tworzenie poszczególnych Ołtarzy na Boże Ciało, za przygotowanie trasy procesji i udekorowanie drzewkami brzózek. Dziękuję Radnym Parafii za otwarte serce i wielkie zaangażowanie. Dziękuję Pani Sołtys Helenie za nagłośnienie i wszelkie cenne wskazówki. Dziękuję Aleksandrowi za upamiętnienie naszego pięknego wydarzenia za pomocą drona, wszystkim którzy mi przesłali zdjęcia Wyrażam wdzięczność orkiestrze za świadectwo wiary i obecność na naszej procesji. Serdeczne podziękowanie dla Wszystkich Strażaków i tych biorących udział w procesji i tych zabezpieczających bezpieczeństwo naszego wędrowania niech Pan Bóg Błogosławi.

2.Składam serdeczne podziękowanie za złożone dziś ofiary na cele inwestycyjne naszej Parafii. 

3.W oktawie Bożego Ciała codziennie procesja eucharystyczna wokół kościoła po Mszy św. o godz. 18:00 w łączności z nabożeństwem czerwcowym ku czci Najświętszego Serca Pana Jezusa oraz śpiewem suplikacji z prośbą o łaskę dobrej pogody i potrzebnego deszczu

4. W tym tygodniu w liturgii Kościoła przeżywać będziemy:

We wtorek – wspomnienie św. Antoniego z Padwy, kapłana i doktora Kościoła, patrona osób i rzeczy zaginionych oraz Dzień Fatimski – Nabożeństwo fatimskie rozpoczniemy o 20:30 w kościele Parafialnym. Zapraszamy wszystkich czcicieli Matki Bożej ze świecami do wspólnej modlitwy.

W środę – wspomnienie bł. Michała Kozala, biskupa i męczennika zamordowanego w obozie w Dachau. Po Mszy św. spotkanie całej Rady Parafialnej i PZ Caritas w związku ze zbliżającą się wizytacją Ks. Biskupa (19.06). 

W czwartek – po Mszy św. o godz. 18:00 na zakończenie oktawy Bożego Ciała po procesji wokół kościoła - święcenie wianków.

W piątek – Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa. To także z inicjatywy Świętego Jana Pawła II Światowy Dzień Modlitw o Uświęcenie Kapłanów. Z racji uroczystości nie obowiązuje wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych. Za publiczne odmówienie aktu wynagrodzenia NSPJ możliwość zyskania odpustu. Po Mszy św. wieczornej ostatnia procesja wokół kościoła.

W sobotę – wspomnienie Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny

5.W minionym tygodniu próg wieczności przekroczył śp. Edwin Koseki lat 66 z Ciechocina. Zmarłego polecamy Bożemu Miłosierdziu. Wieczny odpoczynek racz mu dać Panie…

6.W sobotę młodzież naszej parafii wyjeżdża do Pelplina na spotkanie młodzieży – „Przystań – Warsztaty dla duszy”. Wyjazd o godz. 8.30.

7.„Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Pelplińskiej zaprasza młodych mężczyzn, rozpoznających w sobie powołanie do kapłaństwa, do rozpoczęcia formacji i studiów w pelplińskim seminarium, które jest częścią Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Kandydaci, w tym również tegoroczni maturzyści, proszeni są o zgłoszenie się do 12 lipca 2023 r. na rozmowę kwalifikacyjną (umówioną wcześniej telefonicznie – tel. 508 830 077) oraz o złożenie w Rektoracie Seminarium odpowiednich dokumentów. Szczegółowe informacje na temat warunków przyjęcia są podane na stronie internetowej seminariumpelplin.pl oraz na plakacie dostępnym w mediach społecznościowych i w gablocie parafialnej”.

8.Kolekta za tydzień jest przeznaczona na remont Wyższego Seminarium Duchownego w Pelplinie.

9.Życzę wszystkim błogosławionego tygodnia!

KATECHEZA EUCHARYSTYCZNA

#38 "AMEN" - zgoda na to, co mi daje Bóg.

Zanim przyjmiesz Komunię świętą, udzielający jej wypowiada słowa „Ciało Chrystusa”, na które ty, jako przyjmujący, powinieneś głośno odpowiedzieć: „amen”. Słowo to, wypowiadane przez nas już tyle razy, mogło nam spowszednieć. Zapewne niejeden z nas wypowiada „amen” mechanicznie, nie zastanawiając się nad jego znaczeniem, albo nie wypowiada go wcale. Dlatego podczas dzisiejszej katechezy spróbujemy zastanowić się nad głębią dialogu pomiędzy szafarzem Komunii świętej, a tym, który pragnie ją przyjąć.

Z języka hebrajskiego „amen” oznacza dosłownie „niech się stanie” lub „wierność” i pochodzi od rdzenia „amint”, oznaczającego „być mocnym”. Słowo to używane jest również jako potwierdzenie czyjejś wypowiedzi.

Wypowiadając słowo „amen” przed przyjęciem Komunii świętej składasz tym samym wyznanie wiary. Ogłaszasz, że wierzysz w prawdziwą obecność Jezusa Chrystusa w małym kawałku chleba. Twoje „amen” oznacza, że wbrew temu co mówią zmysły, oczyma wiary w białym konsekrowanym opłatku widzisz żywego Boga, z którym chcesz się połączyć fizycznie i duchowo.

Przyjmując Ciało Chrystusa stajesz się ściśle zjednoczony z Jego Ciałem. Słowo „amen” to nie tylko potwierdzenie prawdy wiary o realnej obecności Jezusa w sakramencie Eucharystii, ale też zgoda na to, bym się stawał Tym, Kogo przyjmuję, a więc bym stawał się dla innych jakby drugim Jezusem. „Amen” oznacza także, że zgadzam się, aby Jego myśli zastąpiły moje, aby Jego pragnienia stały się moimi pragnieniami. Jest to potwierdzenie mojej otwartości na plan Jezusa wobec mojego życia i na to, by mógł On posługiwać się moim ciałem zgodnie z Jego wolą.

W słowie „amen” zamyka się cała wiara w to, Kogo przyjmuję i zgoda na to, by działo się w moim życiu to, czego chce Bóg. Bóg daje siebie cały, przychodzi do mnie z czystą miłością, chce wyłącznie naszego dobra oraz ma całkowicie czyste intencje, a ja odpowiadam, że wierzę w to i daję się Jemu cały do dyspozycji.

A co oznacza dać się do dyspozycji Bogu? To znaczy nauczyć się widzieć i oceniać rzeczy tak jak On; przyjmować z Jego ręki wszystko, co daje, wierząc, że jest to najlepszy plan na moje życie; nie stracić wiary w Jego miłość i poddać Mu się całkowicie. Kiedy więc mówię „amen”, nawet jeśli jest mi po ludzku ciężko, to wyrażam swoje pełne ufności poddanie się Bogu. Mówię wtedy: „Przyjdź, bądź na pierwszym miejscu, zdetronizuj to, co weszło na Twoje miejsce, układaj moje życie po Twojemu”.

„Amen” jako odpowiedź na słowa „Ciało Chrystusa” oznacza także, że w momencie, gdy przyjmę Jego Ciało zgadzam się na to, że moje ciało zjednoczone z Bożym Ciałem może doświadczać tego samego co On przeżywał — cierpienia i bólu. Współcierpiąc razem z Chrystusem, a więc przeżywając swój ból razem z Nim, niejeden raz odkryjesz, że Bóg dopuścił takie doświadczenie dla jakiegoś większego dobra, zarówno mojego, jak i innych osób. Właśnie wtedy możesz być najbliżej z Jezusem, bo razem z Nim na krzyżu. Możesz Go pocieszać, a jednocześnie doświadczać wtedy Jego pocieszeń w twoim bólu.

Tak czyniła święta siostra Faustyna. Czytamy w Dzienniczku: „Przez całą noc przygotowywałam się do przyjęcia Komunii świętej, bo nie mogłam spać wskutek cierpień fizycznych. Dusza moja tonęła w miłości i żalu. Zamknę się w kielichu Jezusowym na to, aby Go ustawicznie pocieszać. Wszystko czynić, co tylko będzie w mojej mocy, dla ratowania dusz, czynić przez modlitwę i cierpienie. Staram się dla Jezusa być zawsze Betanią, aby mógł wypocząć po wielu trudach. W Komuniach świętych jest moja łączność z Jezusem tak ścisła i niepojęta, że chociażbym chciała to opisać, nie umiem, bo nie mam wyrażeń” (Dz 717).

Co Faustyna zyskiwała w zamian za poddanie się woli Bożej i zjednoczenie z Nim również w cierpieniu? Morze łask, uratowanie wielu dusz przed wiecznym potępieniem oraz pocieszenie, jakiego nie zna ten świat. Czytamy w Dzienniczku: „Dziś po Komunii świętej powiedział mi Pan: Córko Moja, rozkoszą Moją jest łączyć się z tobą; największą chwałę oddajesz Mi, kiedy się poddajesz woli Mojej, a na siebie ściągasz przez to morze błogosławieństwa. Nie miałbym w tobie szczególniejszego upodobania, gdybyś nie żyła wolą Moją” (Dz 954).

Już wkrótce podczas Mszy św. ty też będziesz mieć możliwość przyjęcia Najświętszego Sakramentu i wyrażenia swojej zgody na to, co daje ci Bóg. Niech Twoje „amen”, poprzedzające ten moment, nie zabrzmi jak grzecznościowa formułka, ale będzie pełną miłości odpowiedzią na Miłość Jezusa, który tak bardzo ci zaufał, że nie boi się, ani nie brzydzi połączyć się z tobą w jedno. Niech w twoim prostym „amen” wybrzmi miłość i radość z tego spotkania z Bogiem, który w tym sakramencie ma moc nie tylko ciebie pokrzepić i obdarzyć swoimi łaskami, ale dzięki twojemu ufnemu poddaniu się Jemu, może się tobą posługiwać dla zbawienia innych ludzi.

W Uroczystość Bożego Ciała Jezus Chrystus pielgrzymował do nas wychodząc na drogi naszej wioski. My natomiast w naszym życiu podobni jesteśmy do pielgrzymów. Gdyż w pielgrzymce naszego życia przemierzamy wiele dróg, krocząc dzień po dniu do wyznaczonego nam celu. I jak jest w normalnym życiu, każdego dnia zwyczajnie podejmujemy pracę, przeżywając radości – śmiejemy się, przeżywając.

To wszystko wchodzi w skład naszego życia. Jednak w tej pielgrzymce naszego życia nie jesteśmy sami. Jest z nami Chrystus. I o tym, że jest z nami, że nam towarzyszy, Chrystus chce przypomnieć w tę dzisiejszą Uroczystość Bożego Ciała.

1.Uroczystość Trójcy Świętej wprowadza nas w niepojętą tajemnicę Boga. Jej wielkość przerasta nasze umysły, ale jednocześnie budzi zaufanie. Wszystko, co czynimy w życiu, czyńmy „w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego”, powierzając w ten sposób każdy nasz szlachetny zamysł wszechmocy Pana Boga.

2.W czwartek Uroczystość Bożego Ciała. Od poniedziałku do środy będzie Triduum Eucharystyczne: od 17:00 adoracja i okazja do spowiedzi świętej. 

W Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa – czyli Boże Ciało możliwość uczestniczenia we Mszy św. o godz. 8:00 w Nowym Ostrowitem i 9.30 w Ostrowitem. O godz. 12:00 natomiast rozpocznie się uroczysta Msza św. w Parku przy ul. Dębowej w Ciechocinie w intencji Parafii. Na Mszę św. można udać się własnym samochodem. Po uroczystościach strażacy kierowców dowiozą po auta. Po Mszy św. wyruszy procesja do czterech ołtarzy z udziałem orkiestry dętej:

• Ołtarz - 1 - na początku wsi po stronie Państwa Jażdżewskich - przygotowują rodziny z ul. Dębowej i bloki z ul. Głównej.

• Ołtarz - 2 - Przy kaplicy Bożej Męki - przygotowują rodziny wsi Ostrowite ul. Lichnowska. 

• Ołtarz - 3 - Przy straży - przygotowują rodziny OSP Ciechocin i mieszkańcy wioski.

• Ołtarz - 4 - Przy świetlicy, koło pomnika św. Jana Pawła II - przygotowują rodziny wsi Nowe Ostrowite. 

Przy każdym ołtarzu i na zakończenie procesji eucharystycznej zostanie udzielone błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem z intencją otrzymania łask i darów na codzienne życie dla naszych Parafian i Ojczyzny. Zachęcam, aby rodzinami uczestniczyć w Bożym Ciele i w tej wyjątkowej modlitwie wspólnoty parafialnej. Ufam, że nie zabraknie dzieci I Komunijnych i Rocznicowych, jak również dzieci sypiących kwiaty. (Próba dla dzieci we wtorek i środę w Ciechocinie i Ostrowitem o godz. 17:00. Przy tej okazji proszę też sołectwa o zebranie kwiatów przy każdym ołtarzu dla dzieci sypiących) Na czele procesji za krzyżem niech pójdą chorągwie, Róże różańcowe, rodzice z małymi dziećmi, dzieci sypiące kwiaty i chłopcy niosący dzwonki. Za Księdzem z najświętszym Sakramentem towarzyszyć nam będzie orkiestra dęta. Niech to będzie rodzinne wyznanie wiary i szczera modlitwa za małżeństwa i rodziny w naszej Parafii.

3.Kuria Diecezjalna uprzejmie informuje, że biskup pelpliński Ryszard Kasyna udzielił dyspensy od obowiązku zachowania wstrzemięźliwości od pokarmów mięsnych w piątek, 9 czerwca 2023 r.

4.Bardzo serdecznie zachęcam do wyjazdu na spotkanie młodzieży – „Przystań – Warsztaty dla duszy”, które odbędą się w Pelplinie 17.06.  Szczegóły tego wydarzenia na stronie Facebook’owej naszej parafii.

5.Wszystkich czcicieli Najświętszego Serca Pana Jezusa zapraszamy do modlitwy podczas nabożeństw czerwcowych po Mszy Św. parafialnej.

6. Taca zbierana podczas Mszy św. za tydzień, w drugą niedzielę miesiąca, będzie przeznaczona na prace remontowe i cele gospodarcze naszej wspólnoty. Bóg zapłać za wszystkie ofiary złożone na ten cel. 

7.Dziękuję za wszelkie przejawy życzliwości, za modlitwy i ofiary przekazywane na potrzeby Parafii.

KATECHEZA EUCHARYSTYCZNA

#37 Owoce zjednoczenia z Jezusem

Jakie są owoce zjednoczenia z Jezusem, które dokonują się w Komunii świętej? Przyjrzyjmy się dzisiaj trzem z nich. Mówi o nich przypowieść o winnym krzewie. Dzięki zjednoczeniu z Bogiem masz wszystko, czego ci trzeba, masz tego samego Ducha co Jezus i przynosisz obfite owoce.

Dzięki temu, że jesteś zjednoczony z Jezusem i trwasz w Nim (żyjesz w łasce uświęcającej), masz dostęp do życia w Bogu. Tak jak gałązka otrzymuje od krzewu wszystko, co jest jej potrzebne do życia, tak i ty będąc zjednoczonym z Bogiem, doświadczasz zaspokojenia wszystkich potrzeb. Niczego ci nie brakuje. Wszelkie głody i tęsknoty twojego serca są zaspokojone. Twoje serce, kiedy złączone jest z sercem Boga, niczym dwa kawałki układanki, jest kompletne i spełnione.

Gdy odłączasz się od Jezusa, więdniesz jak gałązka bez wody. Usychasz, cierpisz głód, pustkę, samotność. Jeśli odłączyłeś się, wróć do Jezusa. On czeka i przyjmie cię z radością, bo Jego serce (dużo wrażliwsze niż nasze) też jest w jakiś sposób niekompletne, gdy nie ma ciebie...

Kiedy jesteś złączony z Jezusem, mieszka w tobie ten sam Duch, który mieszka w Jezusie. Podobnie jak ta sama woda przepływa przez wszystkie komórki winnego krzewu, tak i dzięki Duchowi Świętemu, który jest Wodą Żywą, jesteś podpięty do Bożego krwiobiegu miłości. Kiedy masz tego samego Ducha, co Jezus, zaczynasz modlić się jak On, bo modli się i działa w tobie Duch Święty. Twoja modlitwa jest coraz bardziej zgodna z wolą Bożą. W Jego sercu czujesz się jak u siebie w domu, mieszkasz tam na stałe, wiesz gdzie i co jest. To właśnie dlatego twoja modlitwa staje się skuteczna. Mówi o tym sam Jezus: „Jeżeli we Mnie trwać będziecie, a słowa moje w was, to proście, o cokolwiek chcecie, a to wam się spełni. Ojciec mój przez to dozna chwały, że owoc obfity przyniesiecie i staniecie się moimi uczniami" (J 15, 7).

Kiedy jesteś zjednoczony z Jezusem, zaczynasz przynosić owoce. Mieszka w tobie Jezus, więc również inni na tym korzystają. Zanosisz innym Jezusa, a więc Bożą Obecność. Potrafisz kochać innych (zwłaszcza tych, których jest trudno kochać) nie swoją, ale Boża miłością. Zanosisz im pokój, radość, łagodność. Promieniuje z ciebie miłość, która rozlewa się na innych. Stajesz się współpracownikiem Boga na ziemi i realnie poszerzasz Jego Królestwo.

Nie jest to doświadczenie zarezerwowane tylko dla wybranych, świętych, mistyków. Przykładem tego jest pewna kobieta. Przeżywała bardzo trudny czas w swoim małżeństwie: mąż alkoholik, broniący się przed uznaniem swojego problemu. Codziennie bardzo ją ranił słowami. A ponieważ znali się dobrze wiele lat, wiedzieli doskonale, że każde z nich jest wrażliwe. Mąż uderzał w jej najwrażliwsze punkty jakby chciał, aby ona go znienawidziła i zostawiła. Pewnego razu kobieta ta poszła ona na Mszę świętą i w wielkim zdesperowaniu wołała: „Panie Boże, ja już tak dalej nie mogę. Chcę go kochać, ale moje ludzkie zapasy miłości już dawno się wyczerpały. Daj mi miłość do niego i siły, bo już nie dam rady”. Z tą intencją przystąpiła do Komunii świętej. Miała tak mocne doświadczenie bliskości Boga, wręcz doświadczenie mistyczne, że dzięki temu przetrwała ten trudny czas, potrafiła kochać męża i uratowała w ten sposób swoje małżeństwo. To doświadczenie już więcej się nie powtórzyło, ale ona już wiedziała, że Eucharystia to żywy Bóg – Miłość, który łączy się z nami, zaspokaja nasze głody miłości i potrafi przez nas kochać innych, zwłaszcza tych, którzy na to nie zasługują (miłość miłosierna).

Już za chwilę przyjdzie do Ciebie Bóg, który będzie chciał się z tobą zjednoczyć. Teraz robi to przez swoje Słowo i przygotowuje cię na spotkanie w Komunii świętej. Zapragnij tego zjednoczenia z Jezusem. Zobacz, ile dobrych owoców dla ciebie i dla innych przynosi twoje zjednoczenie z Bogiem. Pomyśl dziś, w jakich przestrzeniach nie jesteś z Nim zjednoczony, gdzie coś przed Nim chowasz, gdzie uciekasz? Zastanów się, czy warto trwać w takim stanie. Czy nie lepiej "trwać w Jego miłości"?

Srebrny jubileusz kapłaństwa ks. Janusza Pawlaka

31 maja 1998 r. z rąk ks. Biskupa Jana Bernarda Szlagi ks. Janusz Pawlak przyjął w Pelplińskiej Katedrze święcenia kapłańskie. W roku bieżącym przypadł Srebrny Jubileusz tego wydarzenia. Z tej okazji w sobotę 3 czerwca o godz. 11:00 w naszej świątyni Dostojny Jubilat przewodniczył uroczystej koncelebrowanej Eucharystii.
Okolicznościowe kazanie wygłosił ks. Tomasz Dawid – obecny Proboszcz Parafii. 

Jubileusz to czas łaski, odpustu, ale także czas rachunku sumienie i popatrzenia wstecz. To także czas, aby podziękować Jezusowi za wszystkie łaski płynące z daru kapłaństwa: odprawione msze św., udzielone sakramenty, ale także za chwile osobistej z Nim rozmowy, modlitwy. Jubileusz, to czas radości, czas łaski, którą Bóg zapragnął wylać na Księdza Jubilata i jego bliskich bliskich. W dniu jubileuszu trzeba tym bardziej otworzyć swoje serce przed Chrystusem Ale to także zgoda na krzyż i podążanie za nim, jak uczy Maryja, Kalwaryjska Pani.
Przy ołtarzu rodzą się powołania kapłańskie. A jeśli jest ich mało, to może to wynikać z tego, ze młodzi ludzie nie potrafią popatrzyć na życie oczami wiary. Elementem jubileuszu jest także rachunek sumienia po to, aby wyznać za św. Piotrem: „Panie Ty wszystko wiesz. Wiesz, że Cię kocham”. 

Dziś powierzyliśmy ks. Janusza i Jego posługę Jezusowi Wiecznemu i Najwyższemu Kapłanowi. Po Mszy św. miała miejsce druga odsłona wydarzenia - wspólne spotkanie z Parafianami w domu św. Jakuba.

Relacja z wydarzenia w GALERII

Ksiądz kanonik Kazimierz Matyja obchodziłby dzisiaj swój diamentowy jubileusz kapłaństwa. (60 rocznica)

Msza św. na zakończenie gregorianki w jego intencji w Ciechocinie o godz. 16:00. Niech liczna obecność na tej Mszy św. będzie wyrazem wdzięczności za jego kapłańską posługę w naszej Parafii.

Ksiądz Kazimierz Matyja urodził się w 1938 roku w Jabłonowie Pomorskim. Święcenia kapłańskie przyjął w 1963 roku. Później często podróżował, sprawując posługę w kilku parafiach - w Śliwicach, Wąbrzeźnie, Grudziądzu, a także przez pół roku w Richmond koło Detroit w USA. Po powrocie trafił do parafii w Gdyni-Chyloni. W 1970 roku został wikariuszem w Starogardzie Gdańskim. W 1987 roku został proboszczem w Ostrowitem, gdzie błyskawicznie znalazł wspólny język z mieszkańcami oraz samorządowcami. Po przyjeździe zaangażował mieszkańców w budowę domu parafialnego, w którym działało przedszkole. Później permanentnie zdobywał środki finansowe na remonty kościołów w Ostrowitem czy też w Ciechocinie. 30 września 2022 r. w Godzinie Miłosierdzia odszedł do Domu Ojca. 

Wspomnienie:

Ks. Kanonik Kazimierz Matyja, to kapłan ofiarnie oddany działalności publicznej. Człowiek, który przez wszystkie lata związania z gminą Chojnice, dał przykład bezgranicznego poświęcenia się środowisku wiejskiemu. Był wzorem nauczyciela i wychowawcy żywo zaangażowanego we wszechstronne wychowanie młodzieży. Zawsze stawiał interesy społeczne ponad swoje własne. Był autorem wielu inicjatyw społecznych, dzięki Jego uporowi i konsekwencji udało się wyremontować dwa zabytkowe kościoły (z 1402 r. w Ostrowitem oraz z 1877 r. w Ciechocinie). Był dekanalnym duszpasterzem rolników w dekanacie chojnickim i rytelskim. Przez 22 lata był asystentem kościelnym i aktywnym członkiem Biskupiego Uniwersytetu Ludowego dla rolników przy Zespole Szkół Kształcenia Ponadgimnazjalnego w Chojnicach.

WIECZNY ODPOCZYNEK RACZ MU DAĆ PANIE

Boże Ciało. Jak udekorować okna? Wersja najprostsza to naklejenie na okna emblematów eucharystycznych. Wersja bogatsza to dodanie wstążek białych, żółtych i niebieskich. Można też wystawić obraz, postawić kwiaty. Dzisiejsze spotkanie naszego Parafialnego  Klubu Seniora upłynęło właśnie na przygotowaniu eucharystycznych symboli do wystroju okien. Nasze seniorki skoncentrowały się na kielichach, hostiach a także na gołębiach pokoju z racji trwającej wojny tuż obok naszej granicy. Dziękujemy za piękną, twórczą pracę a Parafian zachęcamy do przygotowania okien na tę uroczystość. Przygotowując wystrój okienny, można dodatkowo skorzystać z białych zasłon. Przede wszystkim ważne, by umieścić w nim motyw eucharystyczny dający jasno do zrozumienia, że witamy i przyjmujemy Chrystusa, który przechodzi obok naszego domu.

Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa to nazwa święta znanego również jako Boże Ciało. Zostało ustanowione świętem kościelnym w 1317 roku. W Polsce obchodzi się je od 1320 roku, co ustanowił biskup Nankier.

Obchodom tego święta towarzyszy procesja na ulicach zlokalizowanych w pobliżu kościołów. Procesja taka podąża śladem czterech ołtarzy, przy których odczytywane są konkretne fragmenty Ewangelii. Dzięki temu obrzędowi wierni dają wyraz temu, że chcą, by Bóg ich prowadził.

Boże Ciało to ruchome święto, które wraz z następującymi po nim ośmioma dniami ma przybliżyć wyznawcom kościoła katolickiego różne sposoby, w jakich Chrystus obecny jest w Eucharystii. Ołtarze w czasie procesji nawiązują do różnych Ewangelii. Po dotarciu do pierwszego ołtarza odczytywana jest Ewangelia wg św. Mateusza o ostatniej wieczerzy. Nawiązuje się w ten sposób do ustanowienia przez Jezusa Eucharystii.

Drugi ołtarz odnosi się do Ewangelii wg św. Marka na temat rozmnożenia chleba. Eucharystia przedstawiana tu jest jako pokarm, dzięki któremu możemy wzrastać duchowo w bliskiej obecności Boga. Przy trzecim ołtarzu odczytywany jest fragment Ewangelii wg św. Łukasza o zaproszeniu na ucztę. Tu Eucharystia pokazywana jest jako obietnica nieśmiertelności. Ostatni ołtarz to fragment Ewangelii św. Jana na temat sakramentu zjednoczenia.

W Boże Ciało najpiękniej prezentują się ołtarze budowane pod gołym niebem, które coraz rzadziej można spotkać w większych miastach, a na wsiach najczęściej. Zielone drzewka i kolorowe kwiaty mogą wtedy zdobić całe ulice, a nie tylko ołtarze. Częstym elementem są też zdobione dywany, obrusy, białe baldachimy, które stanowią tło dla złotych krzyży, portretów świętych, posążków. Ołtarze bogato zdobione są bukietami kwiatów, które mogą stanąć na ołtarzu zarówno w wazonach, jak i w formie wiszących stroików. Częstym elementem są też figurki białych gołębi oraz okazałe świece. Zdecydowanie największe wrażenie robi jednak zieleń, drzewka czy wyściełane przed ołtarzem gałązki sosnowe. Wszystko to pięknie komponuje się z porą roku, w czasie której świętuje się Boże Ciało. 

Drodzy Parafianie, 
Kochani Rolnicy, 
Szanowni Państwo,

jak dobrze wiemy, poważnym problemem, z którym zmagamy się w chwili obecnej jest długotrwała susza, zagrażająca wszelkim uprawom. Od kilku dni zanosimy do Boga modlitwy o deszcz podczas wieczornego nabożeństwa majowego w naszym kościele w Ostrowitem biorąc pod uwagę, że nasza parafia ma w dużej części charakter rolniczy. Pokładając ufność w Panu Bogu, zachęcam do dalszej wytrwałej modlitwy, szczególnie podczas nabożeństw majowych i od czwartku czerwcowych.

Naszą modlitwą mogą być suplikacje, czyli śpiew o charakterze pokutnym i błagalnym wykonywany szczególnie w okresie klęsk żywiołowych, nieszczęść narodowych i wojen. Suplikacje zawierają gorącą prośbę, skargę, błaganie (czyli właśnie łac. supplicatio) skierowane do Boga, aby ujął się za nami w chwili nieszczęścia. Modlitwą naszą może być dziesiątek różańca, koronka, zamieszczone poniżej teksty czy też nasze, z serca płynące błagania.

Suplikacja (na melodię U drzwi Twoich…)

1. Królu, Boże Abrahama, * w Tobie moc i dobroć sama!
2. Wejrzyj na to ludzkie plemię, * a deszcz żyzny daj na ziemię.
3. Niechaj zna lud prawowierny, * żeś jest Pan Bóg Miłosierny.
4. A my Cię za ten dar wielki, * wielbić będziem na czas wszelki.

Modlitwa
Boże, w którym żyjemy, poruszamy się i jesteśmy, Ty wiesz najlepiej czego nam do życia potrzeba. Udziel nam deszczu, którego tak bardzo potrzebuje spragniona ziemia. Chleba codziennego daj nam i w tym roku, abyśmy radując się ziemskim życiem, z tym większą ufnością pragnęli pokarmu, który daje życie wieczne. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Modlitwa
Boże, Ojcze nasz w niebie, Ty wiesz, czego nam potrzeba do życia godnego ludzi. Ty powierzyłeś człowiekowi ziemię, aby ją uprawiał i darzysz go ziarnem do siewu i chlebem do wzmocnienia sił; wejrzyj na trud wszystkich pracujących na roli i spraw swoim błogosławieństwem, aby ziemia przyniosła oczekiwane plony. 
Ześlij deszcz z obłoków, aby użyźnił ziemię i okrył ją zielenią, udziel słońca, aby kwiat zaowocował i dojrzało zboże. Nie dozwól, aby plony uległy zniszczeniu, ale daj nam obfitość Twoich darów. Spraw, aby wszyscy ludzie zachowali szacunek dla chleba, jako znak dziękczynienia Wobec Ciebie. Dozwól nam z ziarna zebranego nakarmić nasze rodziny, podzielić się z głodnymi i przygotować też chleb na ofiarę dla Ciebie, aby, przemieniony w Ciało Syna Twojego, stał się dla nas pokarmem na życie wieczne. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.

Modlitwa o dobrą pogodę
Boże wszechmogący, dawco wszystkich rzeczy, rozkaż ziemi Twojej, aby płodną była, i wydała dary Twoje sługom Twoim. Niech ją Twoje rosy i Twoje słońce, Twoje deszcze i Twoje pogody, i całe Twoje otoczenie powietrzne, sprawą i sposobem Tobie jednemu znajomym, użyźnią dla nas i urodzajną uczynią. Twoje to Panie posialiśmy ziarno, Twojej opiece i Twojej Opatrzności oddane: potem ludu Twego skropione. Chleba naszego powszedniego racz nam dać, Panie nasz, Ojcze nasz. Nie spuszczaj na nas plag Twoich Boże, którzy na gniew Twój zasługujemy: ale wielkością Boskich darów Twoich racz serca nasze do wdzięcznego opatrzności Twojej wychwalania łaskawie zagrzewać. Prosimy Cię Boże w Trójcy jedyny, przez Jezusa Chrystusa Pana naszego, Syna Twojego, któremu z Ojcem i z Duchem świętym cześć, chwała i dziękczynienie, teraz i przez wieki wieków. Amen.

Panie, wysłuchaj naszego pokornego wołania i udziel nam pogody; chociaż słusznie cierpimy za nasze grzechy, okaż nam swoje miłosierdzie i daj nam doznać Twojej dobroci. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen 

Dzisiaj święto Matki Kościoła zapraszam dziś na Mszę św. o 18:00 po której będziemy wypraszać potrzebne łaski dla naszych gospodarstw.

1.Dzisiaj w Kościele radujemy się uroczystością Zesłania Ducha Świętego. Módlmy się wspólnie o światło i moc Ducha Świętego dla nas wszystkich, niech nas uzdalnia do mężnego wyznawania naszej wiary!

2.Rozpoczynający się tydzień będzie bogaty w święta. W poniedziałek drugi dzień Zielonych Świąt – NMP Matki kościoła, w środę Nawiedzenia NMP, w czwartek Jezusa Chrystusa Najwyższego i Wiecznego Kapłana i Dzień Dziecka.

3.W poniedziałek , wtorek i środę ostatnie Nabożeństwa Majowe po Mszy św. wieczornej o godz. 18.00. Od czwartku zapraszamy na Nabożeństwo Czerwcowe.

4.W poniedziałek na godz. 17:00 zapraszam do kościoła parafialnego uczniów klasy siódmej i starszych, którzy pragną rozpocząć czas przygotowania do Sakramentu Bierzmowania. Po Mszy św. adoracja Najświętszego Sakramentu z możliwością spowiedzi sakramentalnej.

5.Zapraszam członków Rad Parafialnych na spotkania. We wtorek 30 maja będzie miało miejsce spotkanie Rady Ekonomicznej Parafii, a w środę, 31 maja Rady Duszpasterskiej Parafii. Spotkania są bardzo ważne i obowiązkowe. 

6.We środę o 17:30 Nowenna do Matki Bożej Nieustającej Pomocy i modlitwy do świętego Józefa. Zapraszam do licznego udziału. A w godzinach 14:00 – 16:00 kolejne spotkanie w ramach Parafialnego Klubu Seniora, serdecznie zapraszam Seniorów z  całej naszej Parafii do domu św. Jakuba.

7.W tym tygodniu przypadają dni eucharystyczne:

*W pierwszy Czwartek zapraszam na Godzinę Świętą od 17:00 w kościele parafialnym. Po Mszy św. o godz. 19:00 spotkanie Parafialnego Zespołu Caritas.

*W pierwszy Piątek z posługą sakramentalną udam się do starszych i chorych Parafian od godz. 13:00, spowiedź pierwszopiątkowa 15 minut przed każdą Mszą świętą. Tego dnia śp. Ks. kanonik Kazimierz Matyja obchodziłby 60 rocznicę kapłaństwa, Msza św. na zakończenie gregorianki w jego intencji w Ciechocinie o godz. 16:00. Niech liczna obecność na tej Mszy św. będzie wyrazem wdzięczności za jego kapłańską posługę w naszej Parafii.

*W pierwszą Sobotę o godz. 11:00 uroczysta msza jubileuszowa sprawowana pod przewodnictwem ks. Janusza Pawlaka z okazji jego 25 rocznicy święceń. Serdecznie zapraszam na spotkanie eucharystyczne w kościele jak i po Mszy w domu św. Jakuba. Będzie okazja spotkać się z jubilatem osobiście i złożyć życzenia. Kolekta przeznaczona na potrzeby ks. Janusza. Zachęcam Gospodynie do przygotowania ciast a Caritas do przygotowania stołów, herbaty i kawy.

8.W następną niedzielę, 4 czerwca, obchodzić będziemy XVI Święto Dziękczynienia, które w tym roku przebiegać będzie pod hasłem: „Dziękujemy za czyniących pokój”. Z tej okazji we wszystkich parafiach przeprowadzana będzie zbiórka ofiar do puszek na dokończenie budowy Świątyni Opatrzności Bożej – Wotum Narodu. O przeprowadzenie zbiórki proszę nasz Caritas a za ofiarność na ten cel już dziś składam serdeczne Bóg zapłać.

9.Już 8 czerwca Uroczystość Bożego Ciała, tego roku nasze świętowanie rozpoczniemy Mszą św. w Parku sołectwa Ciechocin przy ul. Dębowej skąd po uroczystej Eucharystii, wyruszy procesja do Ołtarzy. O przygotowanie miejsca na Uroczystą Mszę św. proszę Radnych Parafii i Strażaków. Natomiast przygotowanie ołtarzy proszę:

• Ołtarz - 1 - na początku wsi po stronie Państwa Jażdżewskich - rodziny z ul. Dębowej i bloki z ul. Głównej.

• Ołtarz - 2 - Przy kaplicy Bożej Męki - rodziny Ostrowitego ul. Lichnowska.

• Ołtarz - 3 - Przy straży - rodziny OSP Ciechocin i mieszkańcy wioski.

• Ołtarz - 4 - Przy świetlicy, koło pomnika św. Jana Pawła II - rodziny wsi Nowe Ostrowite.

10.Wszystkim solenizantom i jubilatom życzę Bożego błogosławieństwa i opieki Matki Zbawiciela.

11.Za wszelkie dobro dziękuję. Za wrażliwość serca i wszelkie ofiary niech dobry Bóg wynagradza swoim błogosławieństwem.

KATECHEZA EUCHARYSTYCZNA

#36 Komunia w modlitwie, w życiu i w Eucharystii

W ostatniej katechezie dowiedzieliśmy się, że zjednoczenie jakie dokonuje się z Jezusem w Komunii Świętej wypływa i prowadzi do zjednoczenia się z Bogiem w modlitwie i codzienności. Te trzy sposoby jednoczenia się z Jezusem (modlitwa, codzienność i Eucharystia) są jak naczynia połączone – jedno wynika z drugiego i do niego prowadzi. Przyjrzyjmy się dziś bliżej każdemu z tych sposobów jednoczenia się z Bogiem, by lepiej przeżywać i Mszę świętą, nasze życie i modlitwę osobistą.

Pierwszym sposobem jednoczenia się z Bogiem jest modlitwa. Jest to czas, w którym Bóg działa w naszych sercach i upodabnia nas do siebie. Wielu z nas chciałoby się dobrze modlić, ale nie bardzo wie jak to robić. Zastanawia się, czy jego modlitwa jest dobra, miła Bogu. Na szczęście skuteczność modlitwy nie tyle zależy od nas, ale od Boga. Katechizm Kościoła Katolickiego poucza, że modlitwa jest w pierwszej kolejności inicjatywą i działaniem Boga, które dokonuje się z naszą niewielką pomocą, a nie odwrotnie (zob. KKK 2659-2661). Oznacza to, że na modlitwie nie tyle ważne jest, co my robimy, ale co Bóg robi dla nas. Jakie to pocieszające, że w modlitwie działa przede wszystkim Bóg, a my mamy jedynie stworzyć Bogu okazję do działania i skupić się na Nim! To oznacza, że dobrze może się modlić każdy z nas, i że nawet rozproszenia na modlitwie nie muszą oznaczać, że modlitwa jest zła.

Kiedy dajemy Bogu przystęp do swojego serca, On wtedy działa i jednoczy się z nami. Obojętnie jaką modlitwą się modlimy, czy jest to różaniec, koronka, czy Słowo Boże, Bóg pracuje wtedy nad naszym sercem i powoli, stopniowo upodabnia nas do siebie. „Kto z kim przestaje, takim się staje”, mawiamy. I to się dzieje na modlitwie, zwłaszcza gdy słuchamy Słowa Bożego. Kiedy codziennie dasz Bogu choćby 15 minut, słuchasz tego, co Bóg mówi o sobie, o tobie, o twoim życiu i po prostu przebywasz z Nim, zaczynasz myśleć jak On, patrzeć na wszystko jak On, reagować jak On.

Na potwierdzenie tego, co daje codzienne słuchanie Słowa Bożego, Jezus mówi do Apostołów: „wy już jesteście czyści, dzięki Słowu, które wypowiedziałem do was” (J 15, 3). Jeśli chcesz doświadczyć jak modlitwa oczyszcza i jednoczy, daj sobie miesiąc, spotykaj się z Bogiem w Jego Słowie przez kilkanaście minut dziennie, a przekonasz się, jak przez to dawanie dostępu do twojego serca Bóg będzie w tobie pracował i poprawi się twoja czystość, świętość, bliskość z Nim.

Drugim sposobem jednoczenia się z Jezusem jest nasza codzienność. Czymś dziwnym byłoby, gdybyśmy na modlitwie mówili Bogu, że chcemy być z Nim blisko, a potem w życiu robili co innego. Ponieważ niestety może nam się to zdarzyć, święty Jan uwrażliwia nas, abyśmy „nie miłowali tylko słowem i językiem, ale czynem i prawdą” (1 J 3, 18).

Codzienność będzie nam dostarczała wielu okazji, aby jednoczyć się z Jezusem w naszych czynach. Gdy np. ktoś ci „zajdzie za skórę”, obmówi lub zrobi inną krzywdę, będziesz miał do wyboru: zrobić jak Jezus (przebaczyć) lub zrobić coś po swojemu. Gdy postąpisz jak Jezus, nawet jeśli po ludzku na tym stracisz, doświadczysz zjednoczenia z Nim w codzienności. Doświadczysz mocy wiary.

Szczególnym rodzajem zjednoczenia się z Jezusem w codzienności jest nasze cierpienie. Jest to bardzo trudny rodzaj zjednoczenia, ale niezwykle łączący z naszym Zbawicielem. Łączymy się wtedy z Nim, nie tylko w modlitwie, ale też i przez krzyż. Można przeżywać swoje cierpienie po pogańsku – cierpieć i narzekać, a można po chrześcijańsku – łączyć je z Jezusem i mówić: „Panie, jest mi ciężko, cierpię, ale łączę to z Twoim krzyżem”. Ten, kto jest złączony z Jezusem w cierpieniu i w śmierci, będzie złączony z Nim również w chwale i zmartwychwstaniu.

Najskuteczniejszym sposobem zjednoczenia się z Jezusem jest Eucharystia. W Komunii świętej Bóg przychodzi i łączy się z nami już nie tylko duchowo, ale i fizycznie (prawdziwie, realnie, substancjalnie). Żywy Bóg mieszka w tobie, a ty w Nim. I co jest niezwykłe – to zjednoczenie trwa aż do kolejnej Komunii świętej, chyba, że sami, przez grzech, wyrzucimy Boga z naszych serc. Doświadczyła tego siostra Faustyna. W swoim dzienniczku zapisała:

„Czuję nieraz po Komunii świętej obecność Bożą w szczególny sposób, odczuwalny. Czuję, że jest Bóg w sercu moim. I to, że czuję tego Boga w duszy, nie przeszkadza mi nic do spełnienia obowiązków; nawet wtenczas, kiedy załatwiam najważniejsze sprawy, wymagające uwagi, nie tracę obecności Boga w duszy i jestem z Nim ściśle złączona. Z Nim idę do pracy, z Nim idę na rekreację, z Nim cierpię, z Nim się cieszę, żyję w Nim, a On we mnie. Nigdy nie jestem sama, bo On mi jest stałym towarzyszem, On mi jest przytomnym w każdym momencie. Zażyłość nasza jest ścisła przez połączenie krwi i życia” (Dz 318).

Kiedy więc jesteś złączony z Bogiem, nie jesteś sam. Masz dostęp do całego Jego życia, do Jego miłości, przyjaźni, darów. Zastanów się dziś, ile czasu poświęcasz na spotykanie się z Jezusem wcodzienności oraz na rozmowę z Nim, czyli modlitwę. Im bardziej nauczysz się żyć z Jezusem w codzienności, tym lepiej przeżyjesz Eucharystię, a zwłaszcza Komunię świętą. Im owocniej przeżyjesz Komunię świętą, tym lepiej będziesz się modlił i jednoczył z Jezusem w życiu.