Parafia św. Jakuba Apostoła w Ostrowite

1.W czasie wakacji i urlopów nie zapominajmy o świętowaniu dnia Pańskiego. Niech na trasach wakacyjnych wędrówek nie zabraknie świątyń. W każdej z nich na spotkanie z nami czeka Zbawiciel – Jezus Chrystus. Pamiętajmy, aby nasze zachowanie w czasie ich zwiedzania było nacechowane powagą i należną czcią dla Pana Boga obecnego w Najświętszym Sakramencie. Pamiętajmy o godnym stroju, o ciszy i choćby krótkiej modlitwie uwielbienia.

2.Dzisiaj spływ kajakowy. Dziękuję wszystkim, którzy się zapisali jest nas prawie 50 osób. Mam nadzieję że pogoda nam będzie sprzyjać. Zbiórka przy kościele o 13:15. Skąd własnym transportem udamy się do Rytla szczegóły podam zainteresowanym na zbiórce.

3.W lipcu wracamy do zwykłych nabożeństw w naszym kościele; w poniedziałek Adoracja Najświętszego Sakramentu z możliwością spowiedzi świętej 18:30-19:15; w środę Nabożeństwo do Matki Bożej Nieustającej Pomocy i modlitwy do św. Józefa o 17:30.

4.W tym tygodniu przypadają dni eucharystyczne Pierwszy Czwartek i Pierwszy Piątek miesiąca:

w Pierwszy Czwartek – GODZINA ŚWIĘTA i modlitwy o powołania od godz. 17:00.

w Pierwszy Piątek pragniemy wypełnić prośbę Pana Jezusa o modlitwę wynagradzającą za grzechy nasze i całego świata. Jeszcze przed wakacyjnym wyjazdem warto skorzystać z sakramentu pokuty i pojednania. Okazja do pierwszopiątkowej spowiedzi świętej 15 minut przed każdą Mszą św.

5.Wizyta chorych w parafii z racji pierwszego piątku w piątek od godz. 13:00.

6.W liturgii wspominamy:

jutro – przypada święto św. Tomasza, apostoła, dzień imienin Proboszcza polecam się Waszej modlitewnej pamięci.

w czwartek – bł. Marii Teresy Ledóchowskiej, dziewicy.

w sobotę – św. Jana z Dukli, prezbitera.

7.Kolekta w przyszłą drugą niedzielę miesiąca przeznaczona jest tacą gospodarczą na ogromne potrzeby naszej Parafii. W poniedziałek 3 lipca rozpoczniemy krótki remont naszego kościoła w Ciechocinie. Zostanie przeprowadzona:

-Naprawa zniszczonych tynków zewnętrznych w wytypowanych kwaterach wraz z malowaniem (scalenie kolorystyczne)

-Konserwacja drewnianych elementów drewnianej konstrukcji  szachulcowej wraz ze scaleniem kolorystycznym,

-Regulacja kąta odchylenia ściany prezbiterium poprzez regulację długości opaski stalowej zamontowanej wokół absydy.

Koszt samych materiałów to 6 tysięcy złotych. Już dziś dziękuję za ofiarność na ten cel jak i wpłaty na konto Parafialne z dopiskiem „na św. Marcina”.

8.W sobotę 8 lipca w Ciechocinie uroczystości 685 lecia wsi Ciechocin. Świętowanie rozpoczniemy Mszą św. o godz. 14:00 w kościele św. Marcina z oprawą muzyczną zespołu Kaszebe z Chojnic. Kolektą przeznaczona na prace konserwatorskie kościoła. Po Mszy św. odsłonięcie tablicy pamiątkowej poświęconej ks. Kazimierzowi Matyi. Następnie na placu przy wiejskiej świetlicy  i dalsza część świętowania również z Ciechocińskimi Praczkami obchodzącymi 10-lecie istnienia.

9.Na nowy tydzień pracy, codziennych zajęć, dzieciom, młodzieży na czas wakacji, wszystkim przebywającym na urlopach życzę obfitości łask Bożych i opieki Matki Bożej.

KATECHEZA EUCHARYSTYCZNA

#41 Komunia przywraca utracone siły duchowe i fizyczne

Z pewnością zdążyłeś się już przekonać w ciągu kilku, kilkunastu czy kilkudziesięciu lat swojego życia, że nie jest ono łatwe. Każdy dzień przynosi nowe wyzwania, problemy, choroby i cierpienia, które z czasem pozbawiają nas siły, nie tylko fizycznej, ale co nieraz jest o wiele trudniejsze, siły duchowej. Pojawia się więc pytanie, gdzie szukać lekarstwa na naszą słabość i zmęczenie? Gdzie znaleźć źródło miłości, z którego można stale czerpać, by czując się kochanym, bezinteresownie kochać ludzi, których Bóg stawia na mojej drodze?

Tej mocy może nam udzielić tylko Chrystus. On tak bardzo nas ukochał, że nie tylko umarł za nas na krzyżu, ale w tym największym akcie miłości — w ofierze krzyża — pozostał z nami na zawsze, by nas umacniać i by nas krzepić na twardą drogę życia, dając siebie w Eucharystii jako pokarm, jako chleb. W Ewangelii według św. Mateusza czytamy pocieszające słowa Jezusa: „Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście a Ja was pokrzepię” (Mt 11,28). W ten sposób Jezus zaprasza każdego człowieka, by zjednoczył się z Nim, aby właśnie w tym zjednoczeniu odnaleźć ulgę i odpoczynek. W Komunii świętej Chrystus daje nam wszystko, co ma najcenniejszego – siebie i swoją Miłość. Karmi nas swoim Ciałem, żebyśmy nie ustali na tej trudnej drodze.

W historii Kościoła odnajdziemy wiele świadectw i relacji ludzi, którzy w ekstremalnie trudnych warunkach, np. w czasie wojny, podczas pobytu w obozach koncentracyjnych lub łagrach, siłę do życia czerpali tylko z Eucharystii. Walter Ciszek, amerykański jezuita polskiego pochodzenia, który wiele lat spędził w niewoli na Syberii, w swoich wspomnieniach opisał współwięźniów, którzy znając wartość tego duchowego pokarmu, potrafili cały dzień nie jeść, jednocześnie normalnie pracując, aby zachować ówczesne przepisy postu liturgicznego i móc przystąpić do Komunii świętej. Jezuita wspomina również o innych więźniach, którzy rezygnowali z przydzielanej dziennej porcji chleba, by ofiarować go kapłanowi do konsekracji.

My również w zwykłej szarej codzienności potrzebujemy źródła duchowego umocnienia. Człowiek o własnych siłach nie będzie w stanie kochać innych, zwłaszcza tych, którzy go krzywdzą. Nie będzie możliwe prawdziwe trwałe przebaczenie bez jedności z Jezusem. Tylko czerpiąc miłość z Eucharystii, jesteśmy w stanie prawdziwie i wiernie okazywać miłość.

W Katechizmie Kościoła Katolickiego czytamy: „Jak pokarm cielesny służy do przywracania utraconych sił, tak Eucharystia umacnia miłość, która słabnie w życiu codziennym (...). Chrystus, dając nam siebie, ożywia naszą miłość i uzdalnia nas do uwolnienia się od nieuporządkowanych przywiązań do stworzeń; sprawia także, że zakorzeniamy się w Nim” (KKK 1394):.

„Komunia święta w przedziwny sposób dokonuje w naszym życiu duchowym tego, czego pokarm materialny w życiu cielesnym. Przyjmowanie w Komunii Ciała Chrystusa Zmartwychwstałego, "ożywionego i ożywiającego Duchem Świętym", podtrzymuje, pogłębia i odnawia życie łaski otrzymane na chrzcie. Wzrost życia chrześcijańskiego potrzebuje pokarmu Komunii eucharystycznej” (KKK 1392).

Eucharystia wzmacnia w nas życie nadprzyrodzone. Słabość człowieka tkwi głównie w jego władzach duchowych. Wskutek grzechu pierworodnego rozum jest w pewnym sensie zaciemniony. Rzeczy ziemskie i cielesne widzi zbyt wielkimi w porównaniu do wartości duchowych i nadprzyrodzonych. Osłabiona wola skłania się do złego i łatwo ulega niższym pożądaniom. Komunia święta natomiast wprowadza do duszy coraz więcej Bożego światła i Bożej miłości. Coraz lepiej widzimy marność przyjemności zmysłowych i stajemy się bardziej spragnieni czystości serca, mając świadomość, że tylko Bóg jest w stanie nasycić jego głód i wypełnić pustkę. Potwierdzają się słowa Jezusa: „Kto do mnie przychodzi, nie będzie łaknął” (J 6,35).

Podczas dzisiejszej Eucharystii Jezus pragnie nakarmić cię swoim Ciałem, abyś w nadchodzącym tygodniu miał siłę do znoszenia cierpień, zwalczania pokus i okazywania miłości, nie tylko swoim najbliższym, ale również tym, którzy cię krzywdzą. Nakarm się Eucharystią, zwłaszcza wtedy, gdy czujesz się słaby, brakuje ci sił do życia i do wytrwania w łasce. Pomyśl, czy rzeczywiście wierzysz Jezusowi, który mówi, że „Kto do mnie przychodzi, nie będzie łaknął”?

1.Rozpoczął się czas wakacji. Dzieciom i młodzieży, wychowawcom, nauczycielom i pracownikom oświaty życzę udanego wypoczynku wakacyjnego. Pamiętajmy, że od Boga i Jego przykazań nie ma wakacji, a na urlop warto zabrać ze sobą różaniec, modlitewnik lub Pismo Święte. Nie zapominajmy też, że każda niedziela jest drogowskazem na wakacyjnej drodze. Bez tego drogowskazu łatwo się zagubić.

2.Kończy się czerwiec – miesiąc naszej szczególnej modlitwy do Najświętszego Serca Pana Jezusa. Jednak nadal pamiętajmy o powinności wynagradzania Bożemu Sercu za popełniane grzechy, za wszelkie zniewagi i nasze braki w wierze, nadziei i miłości.

3.Jutro rozpoczynam swoje rekolekcje kapłańskie. Podczas mojej nieobecności zastępować mnie będą kapłani z Bazyliki z Chojnic. Biuro parafialne w tym tygodniu czynne od czwartku po wieczornej Mszy św. W poniedziałek Msza św. o 18:00 i Adoracja ze spowiedzią, a we wtorek i środę Msza św. o 17:00.

4.Parafialny Zespół Caritas zaprasza na spotkanie w poniedziałek (26.VI) o godz. 19:30 obecność obowiązkowa wolontariuszy, mile widziane nowe osoby pragnące włączyć się w dzieło wolontariatu Parafii. Serdecznie zapraszamy.

5.W czwartek 29 czerwca obchodzić będziemy uroczystość Świętych Apostołów Piotra i Pawła. Msze Święte będą o godz. 17:00 w Ciechocinie, i o 18:00 w kościele parafialnym. 

6.W sobotę (01.VII) przypada pierwsza sobota miesiąca, kiedy szczególnie czcimy Niepokalane Serce Matki Najświętszej i powierzamy Jej matczynej opiece całą naszą codzienność. Serdecznie zapraszam więc na Eucharystię i pierwszosobotnie nabożeństwo ku czci Niepokalanego Serca Matki Bożej o godz. 9:30. Będzie to jedyna Msza św. tego dnia. Nie będzie Mszy wieczornej.

7.Dziękuję za wszelkie przejawy życzliwości. Za modlitwy i ofiary przekazywane na utrzymanie naszej Parafii.

8.Za tydzień spływ kajakowy z Rytla do Fojutowa. Do tej pory zapisało się 35 osób. Zostało jeszcze kilka wolnych miejsc. Zgłoszenia u ks. Proboszcza.

9.Kościół filialny jest zabytkiem, który potrzebuje co jakiś czas pewnych prac, by zachował swoją świetność, 3.07 rozpoczniemy mały remont tego kościoła, koszt materiałów, to 6 tysięcy złotych. Szczegóły, co zostanie naprawione podam w przyszła niedzielę.

10.Od września chcemy utworzyć grupę starszych ministrantów mężczyzn, którzy kiedyś byli ministrantami, aby byli taką grupą wsparcia dla kapłana w kościele przy ołtarzu. Chętnych proszę o zgłaszanie się do mnie.

11.Gratulujemy naszym parafiankom ukończenia kursu opiekuna dzieci i młodzieży, animatora czasu wolnego i rekreacji.

12.Wszystkim Parafianom i Gościom życzę obfitych łask Bożych przez wstawiennictwo Świętych Patronów naszej Parafii św. Marcina i św. Jakuba Apostoła.

KATECHEZA EUCHARYSTYCZNA

#40 Pokarm nieśmiertelności.

Każdego dnia przekonujemy się o przemijalności tego świata. Czas pandemii i wzrost liczby zgonów wśród naszych najbliższych, sąsiadów i znajomych, dobitnie to podkreślają. Mimo tego, że wielu ludzi zachowuje się tak, jakby mieli żyć wiecznie na tym świecie, każdego z nas, prędzej czy później, czeka moment śmierci.

Podobnie jak do życia doczesnego potrzebujemy odpowiedniej ilości pokarmu, aby nie umrzeć z głodu i mieć siły by normalnie funkcjonować, tak samo jest z naszym życiem duchowym. Potrzebujemy duchowego pokarmu, by nie stać się wewnętrznie martwymi. Podstawowym i najlepszym duchowym pożywieniem chrześcijanina jest Ciało Chrystusa, które nie tylko dodaje sił w doczesności, ale zapewnia życie po śmierci.

Sam Jezus zapewnia, że każdy kto w Niego wierzy, będzie żył wiecznie. W swojej mowie eucharystycznej, wygłoszonej w Kafarnaum po cudownym rozmnożeniu chleba, objawił: „Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki (...) Kto spożywa moje ciało i pije moją krew, ma życie wieczne, a ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym (...) Kto spożywa moje ciało i krew moją pije, trwa we mnie, a ja w nim. Jak mnie posłał żyjący Ojciec, a ja żyję przez Ojca, tak i ten, kto mnie spożywa, będzie żył przeze mnie” (J 6,5.54.56).

Msza św. nie tylko uobecnia tajemnicę Męki i Śmierci Zbawiciela, ale także tajemnicę Zmartwychwstania. Zmartwychwstanie Chrystusa jest zapowiedzią zmartwychwstania naszych ciał i potwierdzeniem prawdziwości słów Zbawiciela o życiu wiecznym. Przyjmując Eucharystię, przyjmujemy pokarm dający nam życie wieczne.

W encyklice „Ecclesia de Eucharistia” Jan Paweł II pisze, że: „Kto się karmi Chrystusem w Eucharystii, nie potrzebuje wyczekiwać zaświatów, żeby otrzymać życie wieczne: posiada je już na ziemi, jako przedsmak przyszłej pełni, która obejmie człowieka do końca. W Eucharystii otrzymujemy także gwarancję zmartwychwstania ciał, które nastąpi na końcu świata: «Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym» (J 6, 54). Ta gwarancja przyszłego zmartwychwstania wypływa z faktu, że Ciało Syna Bożego, pozostawione jako pokarm, jest chwalebnym Ciałem Zmartwychwstałego. W Eucharystii — żeby tak powiedzieć — staje się dostępna «tajemnica» zmartwychwstania. Dlatego też słusznie św. Ignacy Antiocheński określał Chleb eucharystyczny jako «lekarstwo nieśmiertelności, antidotum na śmierć»” (EE 18).

Jezus dając swoje Ciało na pokarm, podkreślił jednocześnie cel przyjmowania komunii – życie wieczne z Chrystusem. Wypowiadając słowa: „Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym" (J 6, 54), Jezus obiecuje przyjmującym Komunię świętą, że będą na wieki zbawieni, a ich ciała zmartwychwstaną. Komunia święta daje więc „prawo do nieba” i jest zadatkiem nieśmiertelności także naszych ciał. Przyjmując uwielbione ciało Chrystusa, zostajemy niejako wszczepieni w Jego nieśmiertelne ciało, nabywamy prawa do nieśmiertelności i zmartwychwstania.

Prawdę o Komunii świętej jako pokarmie nieśmiertelności, w sposób szczególny przypomina Wiatyk. Specyfika Komunii św. jako Wiatyku polega na tym, że chrześcijanin przyjmuje ją w najbardziej decydującym momencie swojego życia, czyli w chwili konania, przygotowując się na przejście z tego świata do wieczności. W Katechizmie Kościoła Katolickiego czytamy, że: „Wiatyk jako sakrament Chrystusa, który umarł i zmartwychwstał, jest sakramentem przejścia ze śmierci do życia, przejścia z tego świata do Ojca” (KKK, nr 1524). Dlatego pamiętajmy o tym sakramencie zwłaszcza wtedy, gdy ktoś z naszych bliskich zbliża się do przekroczenia granicy śmierci. Na nic wszystkie nasze wieńce, kwiaty i znicze na grobie, jeśli nie pomożemy komuś dobrze przygotować się na ten najważniejszy moment, jakim jest śmierć.

Za chwilę rozpocznie się kolejna Eucharystia w twoim życiu. Nikt z nas nie ma stuprocentowej pewności, że nie będzie ona ostatnią. Nie ryzykuj utraty życia wiecznego, ale zrób wszystko, by móc przyjąć Komunię świętą ze świadomością, że jest to pokarm, który zapewnia nieśmiertelność, a w przyszłości zmartwychwstanie Twojego ciała. Pomyśl też, czy ktoś z twoich najbliższych, kto jest chory i cierpiący, nie potrzebuje przyjąć tego sakramentu w domu lub w szpitalu. Zatroszcz się o to, a będziesz miał wielkie zasługi oraz radość z tego, że będziesz mógł spotkać się kiedyś z tą osobą w Niebie.

1.Słowo Boże, które słyszymy w liturgii słowa, niech pomaga nam w głębszym przeżywaniu Eucharystii i uwrażliwia na natchnienia Ducha Świętego w codzienności.

2.Jutro w poniedziałek będziemy przeżywać Wizytację kanoniczną księdza Biskupa Arkadiusza Okroja. Szczegółowy program wizytacji znajduje się w gazetce parafialnej.

3.Nabożeństwo czerwcowe z modlitwą o dar pokoju – codziennie po Mszy św. o godz. 18:00  Ponadto wyjątkowo z racji wizytacji we wtorek adoracja Najświętszego Sakramentu i spowiedź od godz. 18:30 – 19:15.                                                             

4.We wtorek, 20 czerwca, przypada Międzynarodowy Dzień Uchodźcy. ustanowiony przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w 2000 roku. Będziemy modlić się za wszystkich, którzy musieli opuścić kraj ojczysty, aby byli otaczani szacunkiem i doświadczali niezbędnej pomocy i życzliwości wśród innych narodów.

5.Msza św. na zakończenie roku szkolnego i katechetycznego będzie w piątek 23 czerwca o godz. 8:00. Zapraszamy do modlitwy dziękczynnej dzieci, młodzież, rodziców, panie dyrektorki, nauczycieli, wychowawców i katechetów oraz wszystkich pracowników szkoły. Będziemy także prosić o Bożą opiekę na czas wakacji.

6.W piątek, 23 czerwca, przypada także Dzień Ojca.  Zapraszamy na Mszę Świętą o godz.18.00  po której nabożeństwo czerwcowe w intencji wszystkich ojców.

7.Zachęcam naszych parafian do chrześcijańskiego wykorzystania czasu wakacji  i urlopów /pielgrzymki, rekolekcje, rodzinne wycieczki po sanktuariach/. Pamiętajmy o zachowaniu przykazań Bożych, kościelnych, zachowujmy przepisy drogowe, nie wsiadajmy za kierownicę po spożyciu alkoholu oraz zwróćmy uwagę na  odpowiedni strój w miejscach kultu, szczególnie podczas Mszy św. Wszystkim życzę błogosławionych wakacji i urlopów.

8.Rodzicom i opiekunom przypominamy o trosce, by ich dzieci i młodzież w czasie wakacyjnego wypoczynku mogli korzystać z niedzielnej Mszy świętej.

9.Bardzo serdecznie dziękuję dziewczynkom sypiącym kwiaty i wszystkim osobom, które uczestniczyły w modlitwie i procesji wokół kościoła podczas oktawy Bożego Ciała.

10.2 lipca odbędzie się spływ kajakowy na trasie Rytel-Fojutowo zostało jeszcze kilka wolnych miejsc. Zapisy i szczegóły u ks. Proboszcza.

11.Jubilatom i solenizantom nowego tygodnia oraz wszystkim parafianom i gościom życzymy zdrowia, pokoju i Bożego błogosławieństwa.

12.Dziś kolekta na remont Wyższego Seminarium duchownego, przed tygodniem była zbiórka na rzecz potrzeb gospodarczych naszej Parafii. Bóg zapłać za ofiarność. Dziękuję też za ofiary przekazywane w kopertach w minionym tygodniu to 500 złotych. Dziękujemy za ofiary przekazywane na konto parafialne. Numer Konta jest na naszej stronie internetowej i gazetce parafialnej.

13.W TYM TYGODNIU PATRONUJĄ NAM:

– w środę, 21 czerwca -  św. Alojzy Gonzaga (1568-1591), alumn, zakonnik, wzór miłości do ubogich i chorych.

– w sobotę, 24 czerwca – uroczystość Narodzenia św. Jana Chrzciciela, który wzywał do nawrócenia, przygotował drogę Jezusowi i wskazał Jezusa jako Baranka Bożego.

14.7.„Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Pelplińskiej zaprasza młodych mężczyzn, rozpoznających w sobie powołanie do kapłaństwa, do rozpoczęcia formacji i studiów w pelplińskim seminarium, które jest częścią Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Kandydaci, w tym również tegoroczni maturzyści, proszeni są o zgłoszenie się do 12 lipca 2023 r. na rozmowę kwalifikacyjną (umówioną wcześniej telefonicznie – tel. 508 830 077) oraz o złożenie w Rektoracie Seminarium odpowiednich dokumentów. Szczegółowe informacje na temat warunków przyjęcia są podane na stronie internetowej seminariumpelplin.pl oraz na plakacie dostępnym w mediach społecznościowych i w gablocie parafialnej”.

15.Życzę wszystkim błogosławionego tygodnia!

#39 Złączony w śmierci, złączony w Zmartwychwstaniu.

Skoro Komunia święta jest zjednoczeniem całego mojego życia z Bogiem, a nie tylko przyjęciem Pana Jezusa do serca, chcemy dziś przyjrzeć się i zrozumieć, na czym to zjednoczenie polega. Bardzo często moment Komunii świętej sprowadzamy do tego, że przyjmujemy Pana Jezusa do naszych serc i nie bardzo wiemy, dlaczego to robimy oraz co ten moment wyraża. Dziś spróbujemy sobie odpowiedzieć na te niezwykle ważne pytania, odkrywając kolejny aspekt Komunii świętej – zjednoczenie w śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa.

Bycie zjednoczonym z Bogiem jest konsekwencją tego, że człowiek zaczyna na poważnie traktować Ewangelię i chce wprowadzać ją w swoje życie. Właściwie dopiero od tego momentu możemy powiedzieć o świadomym życiu wiarą, ponieważ można chodzić do kościoła i uważać się za wierzącego, robiąc to jedynie z tradycji, przyzwyczajenia, strachu przed opinią innych czy strachu przed wiecznym potępieniem, nie mając jednocześnie osobistej relacji z Jezusem.

Taką wiarę nazywamy „martwą wiarą”. Polega ona na tym, że wypełniam pewne praktyki religijne, ale tak naprawdę nie spotykam się z Bogiem. Bóg jest dla mnie kimś obcym, odległym, nieznanym, jakąś siłą wyższą, której trzeba składać ofiary i „dobrze żyć”, aby kiedyś otrzymać zbawienie. W takim stanie jednak nie znam Boga osobiście, z pierwszej ręki, choć jestem przekonany, że „wierzę w Boga”.

Taka „wiara” jest niestety nieskuteczna. Będzie źródłem frustracji, gdyż chodzę do kościoła i mam wrażenie, że nic z tego nie mam. A przede wszystkim taka wiara nie zda egzaminu w sytuacjach trudnych. Jeśli moje chrześcijaństwo polega na tym, że zastanawiam się co zrobić, żeby Bóg się mnie nie czepiał, to gdy tylko ktoś inny mi postawi mniejsze wymagania – pójdę za nim. A gdy pojawią się sytuacje trudne, np. choroba, śmierć, utrata pracy, jakieś nieoczekiwane trudności, będę miał pretensje do Boga, dlaczego tak się dzieje, skoro wierzę w Niego i nawet czasem się modlę.

Wyjściem z tego jest uczenie się wiary „żywej”, która polega nie tylko na tym, że mówimy „wierzę w Boga”, ale również „wierzę Bogu”. Jak uczy List św. Jakuba, szatan też wierzy w Boga, ale oprócz tego, że się Boga lęka, jak czytamy w Słowie Bożym, nie ma to żadnego innego wpływu na jego życie (zob. Jk 2, 19). Prawdziwa wiara rozpoczyna się wtedy, gdy zaczynamy przyjmować z ufnością wszystko, co Bóg powiedział i wprowadzać to w życie.

Wzorem takiej wiary jest Abraham, który uwierzył wbrew nadziei we wszystko, co objawił Mu Bóg i wyruszył w drogę, opierając się jedynie na Bożym Słowie. Nieraz była to droga, dosłownie i w przenośni, przez ciemności. Ale Bóg obiecał mu ziemię i potomstwo liczne jak gwiazdy na niebie, a Abraham nie zwątpił w te obietnice, nawet jeśli musiał przejść próbę wiary, składając w ofierze swojego jedynego syna.

Ty też jesteś zaproszony do tego, aby nauczyć się ufać Bogu w swojej codzienności, zarówno w prostych wyborach, jak i w największych ciemnościach. Pójście za Jezusem będzie cię nieraz bardzo dużo kosztowało. Niejeden raz będziesz musiał umierać dla siebie, swoich pomysłów na życie. Niejeden raz znajdziesz się jak Abraham, w sytuacji duchowej ciemności, gdzie kończą się ludzkie możliwości i zostaje już tylko Pan Bóg. Wiele osób chciałoby chrześcijaństwa bez krzyża, bez tracenia, bez wątpliwości w wierze. Wiele osób w momentach próby przestaje być wiernym Jezusowi i próbuje swoje sprawy rozwiązywać na własną rękę, przekraczając Boże przykazania i tracąc zaufanie, że Bóg ma wszystko w swoich rękach.

Aby nie stracić wtedy od Boga, będzie ci potrzebna Komunia święta, w której będziesz jednoczył się z krzyżem Jezusa. Jeśli świadomie, czyli decyzją woli, będziesz przynosił swoje cierpienia, w mocy Komunii świętej zjednoczysz się z krzyżem Jezusa. A jeśli będziesz zjednoczony z krzyżem Jezusa, osiągniesz największą pewność, że zmartwychwstaniesz, nawet jeśli po ludzku masz wrażenie, że umierasz. Eucharystia to najlepsza szkoła Bożego patrzenia na nasze cierpienia i trudności oraz najlepsza szkoła wierności Bogu. W każdej Eucharystii wspominamy i uobecniamy śmierć Jezusa, a jednocześnie Jego zmartwychwstanie. Jest to dla nas największy dowód na wierność Boga, który przez św. Pawła mówi „Jeżeli umarliśmy razem z Chrystusem, wierzymy, że również z Nim żyć będziemy” (Rz 6,8).

Jeśli nauczysz się łączyć swoje cierpienia z cierpieniami Jezusa, żadne cierpienie nie będzie zbyt wielkie. Będziesz wtedy modlił się: „Panie Jezu, czymże jest moje małe cierpienie przy tym, co Ty niesprawiedliwie wycierpiałeś z miłości. Ty dałeś radę, więc i mnie daj siły, bym niósł swoje cierpienie”. A Bóg odda ci w swoim czasie sprawiedliwość za to, czego inni nie widzą i ranią, niesłusznie oskarżają, przypisują złe intencje. Co dziś jest twoją śmiercią? Złącz ją dziś ze śmiercią Jezusa w Komunii świętej, a będziesz złączony z Nim również zmartwychwstaniu. Komunia doda ci sił w największych trudnościach i nauczy cierpliwego czekania na Bożą interwencję.

1.Serdeczne Bóg zapłać składam wszystkim, którzy zaangażowali się w przeżycie Uroczystości Bożego Ciała. Wszystkim biorącym udział w procesji za piękne świadectwo i trud. Dziękuję dzieciom z klasy 3 i 4 w strojach komunijnych, dzieciom sypiącym kwiaty, niosącym feretrony i panom od baldachimu, ministrantom, lektorom i panu organiście.

Bóg zapłać wszystkim za tworzenie poszczególnych Ołtarzy na Boże Ciało, za przygotowanie trasy procesji i udekorowanie drzewkami brzózek. Dziękuję Radnym Parafii za otwarte serce i wielkie zaangażowanie. Dziękuję Pani Sołtys Helenie za nagłośnienie i wszelkie cenne wskazówki. Dziękuję Aleksandrowi za upamiętnienie naszego pięknego wydarzenia za pomocą drona, wszystkim którzy mi przesłali zdjęcia Wyrażam wdzięczność orkiestrze za świadectwo wiary i obecność na naszej procesji. Serdeczne podziękowanie dla Wszystkich Strażaków i tych biorących udział w procesji i tych zabezpieczających bezpieczeństwo naszego wędrowania niech Pan Bóg Błogosławi.

2.Składam serdeczne podziękowanie za złożone dziś ofiary na cele inwestycyjne naszej Parafii. 

3.W oktawie Bożego Ciała codziennie procesja eucharystyczna wokół kościoła po Mszy św. o godz. 18:00 w łączności z nabożeństwem czerwcowym ku czci Najświętszego Serca Pana Jezusa oraz śpiewem suplikacji z prośbą o łaskę dobrej pogody i potrzebnego deszczu

4. W tym tygodniu w liturgii Kościoła przeżywać będziemy:

We wtorek – wspomnienie św. Antoniego z Padwy, kapłana i doktora Kościoła, patrona osób i rzeczy zaginionych oraz Dzień Fatimski – Nabożeństwo fatimskie rozpoczniemy o 20:30 w kościele Parafialnym. Zapraszamy wszystkich czcicieli Matki Bożej ze świecami do wspólnej modlitwy.

W środę – wspomnienie bł. Michała Kozala, biskupa i męczennika zamordowanego w obozie w Dachau. Po Mszy św. spotkanie całej Rady Parafialnej i PZ Caritas w związku ze zbliżającą się wizytacją Ks. Biskupa (19.06). 

W czwartek – po Mszy św. o godz. 18:00 na zakończenie oktawy Bożego Ciała po procesji wokół kościoła - święcenie wianków.

W piątek – Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa. To także z inicjatywy Świętego Jana Pawła II Światowy Dzień Modlitw o Uświęcenie Kapłanów. Z racji uroczystości nie obowiązuje wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych. Za publiczne odmówienie aktu wynagrodzenia NSPJ możliwość zyskania odpustu. Po Mszy św. wieczornej ostatnia procesja wokół kościoła.

W sobotę – wspomnienie Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny

5.W minionym tygodniu próg wieczności przekroczył śp. Edwin Koseki lat 66 z Ciechocina. Zmarłego polecamy Bożemu Miłosierdziu. Wieczny odpoczynek racz mu dać Panie…

6.W sobotę młodzież naszej parafii wyjeżdża do Pelplina na spotkanie młodzieży – „Przystań – Warsztaty dla duszy”. Wyjazd o godz. 8.30.

7.„Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Pelplińskiej zaprasza młodych mężczyzn, rozpoznających w sobie powołanie do kapłaństwa, do rozpoczęcia formacji i studiów w pelplińskim seminarium, które jest częścią Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Kandydaci, w tym również tegoroczni maturzyści, proszeni są o zgłoszenie się do 12 lipca 2023 r. na rozmowę kwalifikacyjną (umówioną wcześniej telefonicznie – tel. 508 830 077) oraz o złożenie w Rektoracie Seminarium odpowiednich dokumentów. Szczegółowe informacje na temat warunków przyjęcia są podane na stronie internetowej seminariumpelplin.pl oraz na plakacie dostępnym w mediach społecznościowych i w gablocie parafialnej”.

8.Kolekta za tydzień jest przeznaczona na remont Wyższego Seminarium Duchownego w Pelplinie.

9.Życzę wszystkim błogosławionego tygodnia!

KATECHEZA EUCHARYSTYCZNA

#38 "AMEN" - zgoda na to, co mi daje Bóg.

Zanim przyjmiesz Komunię świętą, udzielający jej wypowiada słowa „Ciało Chrystusa”, na które ty, jako przyjmujący, powinieneś głośno odpowiedzieć: „amen”. Słowo to, wypowiadane przez nas już tyle razy, mogło nam spowszednieć. Zapewne niejeden z nas wypowiada „amen” mechanicznie, nie zastanawiając się nad jego znaczeniem, albo nie wypowiada go wcale. Dlatego podczas dzisiejszej katechezy spróbujemy zastanowić się nad głębią dialogu pomiędzy szafarzem Komunii świętej, a tym, który pragnie ją przyjąć.

Z języka hebrajskiego „amen” oznacza dosłownie „niech się stanie” lub „wierność” i pochodzi od rdzenia „amint”, oznaczającego „być mocnym”. Słowo to używane jest również jako potwierdzenie czyjejś wypowiedzi.

Wypowiadając słowo „amen” przed przyjęciem Komunii świętej składasz tym samym wyznanie wiary. Ogłaszasz, że wierzysz w prawdziwą obecność Jezusa Chrystusa w małym kawałku chleba. Twoje „amen” oznacza, że wbrew temu co mówią zmysły, oczyma wiary w białym konsekrowanym opłatku widzisz żywego Boga, z którym chcesz się połączyć fizycznie i duchowo.

Przyjmując Ciało Chrystusa stajesz się ściśle zjednoczony z Jego Ciałem. Słowo „amen” to nie tylko potwierdzenie prawdy wiary o realnej obecności Jezusa w sakramencie Eucharystii, ale też zgoda na to, bym się stawał Tym, Kogo przyjmuję, a więc bym stawał się dla innych jakby drugim Jezusem. „Amen” oznacza także, że zgadzam się, aby Jego myśli zastąpiły moje, aby Jego pragnienia stały się moimi pragnieniami. Jest to potwierdzenie mojej otwartości na plan Jezusa wobec mojego życia i na to, by mógł On posługiwać się moim ciałem zgodnie z Jego wolą.

W słowie „amen” zamyka się cała wiara w to, Kogo przyjmuję i zgoda na to, by działo się w moim życiu to, czego chce Bóg. Bóg daje siebie cały, przychodzi do mnie z czystą miłością, chce wyłącznie naszego dobra oraz ma całkowicie czyste intencje, a ja odpowiadam, że wierzę w to i daję się Jemu cały do dyspozycji.

A co oznacza dać się do dyspozycji Bogu? To znaczy nauczyć się widzieć i oceniać rzeczy tak jak On; przyjmować z Jego ręki wszystko, co daje, wierząc, że jest to najlepszy plan na moje życie; nie stracić wiary w Jego miłość i poddać Mu się całkowicie. Kiedy więc mówię „amen”, nawet jeśli jest mi po ludzku ciężko, to wyrażam swoje pełne ufności poddanie się Bogu. Mówię wtedy: „Przyjdź, bądź na pierwszym miejscu, zdetronizuj to, co weszło na Twoje miejsce, układaj moje życie po Twojemu”.

„Amen” jako odpowiedź na słowa „Ciało Chrystusa” oznacza także, że w momencie, gdy przyjmę Jego Ciało zgadzam się na to, że moje ciało zjednoczone z Bożym Ciałem może doświadczać tego samego co On przeżywał — cierpienia i bólu. Współcierpiąc razem z Chrystusem, a więc przeżywając swój ból razem z Nim, niejeden raz odkryjesz, że Bóg dopuścił takie doświadczenie dla jakiegoś większego dobra, zarówno mojego, jak i innych osób. Właśnie wtedy możesz być najbliżej z Jezusem, bo razem z Nim na krzyżu. Możesz Go pocieszać, a jednocześnie doświadczać wtedy Jego pocieszeń w twoim bólu.

Tak czyniła święta siostra Faustyna. Czytamy w Dzienniczku: „Przez całą noc przygotowywałam się do przyjęcia Komunii świętej, bo nie mogłam spać wskutek cierpień fizycznych. Dusza moja tonęła w miłości i żalu. Zamknę się w kielichu Jezusowym na to, aby Go ustawicznie pocieszać. Wszystko czynić, co tylko będzie w mojej mocy, dla ratowania dusz, czynić przez modlitwę i cierpienie. Staram się dla Jezusa być zawsze Betanią, aby mógł wypocząć po wielu trudach. W Komuniach świętych jest moja łączność z Jezusem tak ścisła i niepojęta, że chociażbym chciała to opisać, nie umiem, bo nie mam wyrażeń” (Dz 717).

Co Faustyna zyskiwała w zamian za poddanie się woli Bożej i zjednoczenie z Nim również w cierpieniu? Morze łask, uratowanie wielu dusz przed wiecznym potępieniem oraz pocieszenie, jakiego nie zna ten świat. Czytamy w Dzienniczku: „Dziś po Komunii świętej powiedział mi Pan: Córko Moja, rozkoszą Moją jest łączyć się z tobą; największą chwałę oddajesz Mi, kiedy się poddajesz woli Mojej, a na siebie ściągasz przez to morze błogosławieństwa. Nie miałbym w tobie szczególniejszego upodobania, gdybyś nie żyła wolą Moją” (Dz 954).

Już wkrótce podczas Mszy św. ty też będziesz mieć możliwość przyjęcia Najświętszego Sakramentu i wyrażenia swojej zgody na to, co daje ci Bóg. Niech Twoje „amen”, poprzedzające ten moment, nie zabrzmi jak grzecznościowa formułka, ale będzie pełną miłości odpowiedzią na Miłość Jezusa, który tak bardzo ci zaufał, że nie boi się, ani nie brzydzi połączyć się z tobą w jedno. Niech w twoim prostym „amen” wybrzmi miłość i radość z tego spotkania z Bogiem, który w tym sakramencie ma moc nie tylko ciebie pokrzepić i obdarzyć swoimi łaskami, ale dzięki twojemu ufnemu poddaniu się Jemu, może się tobą posługiwać dla zbawienia innych ludzi.

1.Uroczystość Trójcy Świętej wprowadza nas w niepojętą tajemnicę Boga. Jej wielkość przerasta nasze umysły, ale jednocześnie budzi zaufanie. Wszystko, co czynimy w życiu, czyńmy „w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego”, powierzając w ten sposób każdy nasz szlachetny zamysł wszechmocy Pana Boga.

2.W czwartek Uroczystość Bożego Ciała. Od poniedziałku do środy będzie Triduum Eucharystyczne: od 17:00 adoracja i okazja do spowiedzi świętej. 

W Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa – czyli Boże Ciało możliwość uczestniczenia we Mszy św. o godz. 8:00 w Nowym Ostrowitem i 9.30 w Ostrowitem. O godz. 12:00 natomiast rozpocznie się uroczysta Msza św. w Parku przy ul. Dębowej w Ciechocinie w intencji Parafii. Na Mszę św. można udać się własnym samochodem. Po uroczystościach strażacy kierowców dowiozą po auta. Po Mszy św. wyruszy procesja do czterech ołtarzy z udziałem orkiestry dętej:

• Ołtarz - 1 - na początku wsi po stronie Państwa Jażdżewskich - przygotowują rodziny z ul. Dębowej i bloki z ul. Głównej.

• Ołtarz - 2 - Przy kaplicy Bożej Męki - przygotowują rodziny wsi Ostrowite ul. Lichnowska. 

• Ołtarz - 3 - Przy straży - przygotowują rodziny OSP Ciechocin i mieszkańcy wioski.

• Ołtarz - 4 - Przy świetlicy, koło pomnika św. Jana Pawła II - przygotowują rodziny wsi Nowe Ostrowite. 

Przy każdym ołtarzu i na zakończenie procesji eucharystycznej zostanie udzielone błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem z intencją otrzymania łask i darów na codzienne życie dla naszych Parafian i Ojczyzny. Zachęcam, aby rodzinami uczestniczyć w Bożym Ciele i w tej wyjątkowej modlitwie wspólnoty parafialnej. Ufam, że nie zabraknie dzieci I Komunijnych i Rocznicowych, jak również dzieci sypiących kwiaty. (Próba dla dzieci we wtorek i środę w Ciechocinie i Ostrowitem o godz. 17:00. Przy tej okazji proszę też sołectwa o zebranie kwiatów przy każdym ołtarzu dla dzieci sypiących) Na czele procesji za krzyżem niech pójdą chorągwie, Róże różańcowe, rodzice z małymi dziećmi, dzieci sypiące kwiaty i chłopcy niosący dzwonki. Za Księdzem z najświętszym Sakramentem towarzyszyć nam będzie orkiestra dęta. Niech to będzie rodzinne wyznanie wiary i szczera modlitwa za małżeństwa i rodziny w naszej Parafii.

3.Kuria Diecezjalna uprzejmie informuje, że biskup pelpliński Ryszard Kasyna udzielił dyspensy od obowiązku zachowania wstrzemięźliwości od pokarmów mięsnych w piątek, 9 czerwca 2023 r.

4.Bardzo serdecznie zachęcam do wyjazdu na spotkanie młodzieży – „Przystań – Warsztaty dla duszy”, które odbędą się w Pelplinie 17.06.  Szczegóły tego wydarzenia na stronie Facebook’owej naszej parafii.

5.Wszystkich czcicieli Najświętszego Serca Pana Jezusa zapraszamy do modlitwy podczas nabożeństw czerwcowych po Mszy Św. parafialnej.

6. Taca zbierana podczas Mszy św. za tydzień, w drugą niedzielę miesiąca, będzie przeznaczona na prace remontowe i cele gospodarcze naszej wspólnoty. Bóg zapłać za wszystkie ofiary złożone na ten cel. 

7.Dziękuję za wszelkie przejawy życzliwości, za modlitwy i ofiary przekazywane na potrzeby Parafii.

KATECHEZA EUCHARYSTYCZNA

#37 Owoce zjednoczenia z Jezusem

Jakie są owoce zjednoczenia z Jezusem, które dokonują się w Komunii świętej? Przyjrzyjmy się dzisiaj trzem z nich. Mówi o nich przypowieść o winnym krzewie. Dzięki zjednoczeniu z Bogiem masz wszystko, czego ci trzeba, masz tego samego Ducha co Jezus i przynosisz obfite owoce.

Dzięki temu, że jesteś zjednoczony z Jezusem i trwasz w Nim (żyjesz w łasce uświęcającej), masz dostęp do życia w Bogu. Tak jak gałązka otrzymuje od krzewu wszystko, co jest jej potrzebne do życia, tak i ty będąc zjednoczonym z Bogiem, doświadczasz zaspokojenia wszystkich potrzeb. Niczego ci nie brakuje. Wszelkie głody i tęsknoty twojego serca są zaspokojone. Twoje serce, kiedy złączone jest z sercem Boga, niczym dwa kawałki układanki, jest kompletne i spełnione.

Gdy odłączasz się od Jezusa, więdniesz jak gałązka bez wody. Usychasz, cierpisz głód, pustkę, samotność. Jeśli odłączyłeś się, wróć do Jezusa. On czeka i przyjmie cię z radością, bo Jego serce (dużo wrażliwsze niż nasze) też jest w jakiś sposób niekompletne, gdy nie ma ciebie...

Kiedy jesteś złączony z Jezusem, mieszka w tobie ten sam Duch, który mieszka w Jezusie. Podobnie jak ta sama woda przepływa przez wszystkie komórki winnego krzewu, tak i dzięki Duchowi Świętemu, który jest Wodą Żywą, jesteś podpięty do Bożego krwiobiegu miłości. Kiedy masz tego samego Ducha, co Jezus, zaczynasz modlić się jak On, bo modli się i działa w tobie Duch Święty. Twoja modlitwa jest coraz bardziej zgodna z wolą Bożą. W Jego sercu czujesz się jak u siebie w domu, mieszkasz tam na stałe, wiesz gdzie i co jest. To właśnie dlatego twoja modlitwa staje się skuteczna. Mówi o tym sam Jezus: „Jeżeli we Mnie trwać będziecie, a słowa moje w was, to proście, o cokolwiek chcecie, a to wam się spełni. Ojciec mój przez to dozna chwały, że owoc obfity przyniesiecie i staniecie się moimi uczniami" (J 15, 7).

Kiedy jesteś zjednoczony z Jezusem, zaczynasz przynosić owoce. Mieszka w tobie Jezus, więc również inni na tym korzystają. Zanosisz innym Jezusa, a więc Bożą Obecność. Potrafisz kochać innych (zwłaszcza tych, których jest trudno kochać) nie swoją, ale Boża miłością. Zanosisz im pokój, radość, łagodność. Promieniuje z ciebie miłość, która rozlewa się na innych. Stajesz się współpracownikiem Boga na ziemi i realnie poszerzasz Jego Królestwo.

Nie jest to doświadczenie zarezerwowane tylko dla wybranych, świętych, mistyków. Przykładem tego jest pewna kobieta. Przeżywała bardzo trudny czas w swoim małżeństwie: mąż alkoholik, broniący się przed uznaniem swojego problemu. Codziennie bardzo ją ranił słowami. A ponieważ znali się dobrze wiele lat, wiedzieli doskonale, że każde z nich jest wrażliwe. Mąż uderzał w jej najwrażliwsze punkty jakby chciał, aby ona go znienawidziła i zostawiła. Pewnego razu kobieta ta poszła ona na Mszę świętą i w wielkim zdesperowaniu wołała: „Panie Boże, ja już tak dalej nie mogę. Chcę go kochać, ale moje ludzkie zapasy miłości już dawno się wyczerpały. Daj mi miłość do niego i siły, bo już nie dam rady”. Z tą intencją przystąpiła do Komunii świętej. Miała tak mocne doświadczenie bliskości Boga, wręcz doświadczenie mistyczne, że dzięki temu przetrwała ten trudny czas, potrafiła kochać męża i uratowała w ten sposób swoje małżeństwo. To doświadczenie już więcej się nie powtórzyło, ale ona już wiedziała, że Eucharystia to żywy Bóg – Miłość, który łączy się z nami, zaspokaja nasze głody miłości i potrafi przez nas kochać innych, zwłaszcza tych, którzy na to nie zasługują (miłość miłosierna).

Już za chwilę przyjdzie do Ciebie Bóg, który będzie chciał się z tobą zjednoczyć. Teraz robi to przez swoje Słowo i przygotowuje cię na spotkanie w Komunii świętej. Zapragnij tego zjednoczenia z Jezusem. Zobacz, ile dobrych owoców dla ciebie i dla innych przynosi twoje zjednoczenie z Bogiem. Pomyśl dziś, w jakich przestrzeniach nie jesteś z Nim zjednoczony, gdzie coś przed Nim chowasz, gdzie uciekasz? Zastanów się, czy warto trwać w takim stanie. Czy nie lepiej "trwać w Jego miłości"?

1.Dzisiaj w Kościele radujemy się uroczystością Zesłania Ducha Świętego. Módlmy się wspólnie o światło i moc Ducha Świętego dla nas wszystkich, niech nas uzdalnia do mężnego wyznawania naszej wiary!

2.Rozpoczynający się tydzień będzie bogaty w święta. W poniedziałek drugi dzień Zielonych Świąt – NMP Matki kościoła, w środę Nawiedzenia NMP, w czwartek Jezusa Chrystusa Najwyższego i Wiecznego Kapłana i Dzień Dziecka.

3.W poniedziałek , wtorek i środę ostatnie Nabożeństwa Majowe po Mszy św. wieczornej o godz. 18.00. Od czwartku zapraszamy na Nabożeństwo Czerwcowe.

4.W poniedziałek na godz. 17:00 zapraszam do kościoła parafialnego uczniów klasy siódmej i starszych, którzy pragną rozpocząć czas przygotowania do Sakramentu Bierzmowania. Po Mszy św. adoracja Najświętszego Sakramentu z możliwością spowiedzi sakramentalnej.

5.Zapraszam członków Rad Parafialnych na spotkania. We wtorek 30 maja będzie miało miejsce spotkanie Rady Ekonomicznej Parafii, a w środę, 31 maja Rady Duszpasterskiej Parafii. Spotkania są bardzo ważne i obowiązkowe. 

6.We środę o 17:30 Nowenna do Matki Bożej Nieustającej Pomocy i modlitwy do świętego Józefa. Zapraszam do licznego udziału. A w godzinach 14:00 – 16:00 kolejne spotkanie w ramach Parafialnego Klubu Seniora, serdecznie zapraszam Seniorów z  całej naszej Parafii do domu św. Jakuba.

7.W tym tygodniu przypadają dni eucharystyczne:

*W pierwszy Czwartek zapraszam na Godzinę Świętą od 17:00 w kościele parafialnym. Po Mszy św. o godz. 19:00 spotkanie Parafialnego Zespołu Caritas.

*W pierwszy Piątek z posługą sakramentalną udam się do starszych i chorych Parafian od godz. 13:00, spowiedź pierwszopiątkowa 15 minut przed każdą Mszą świętą. Tego dnia śp. Ks. kanonik Kazimierz Matyja obchodziłby 60 rocznicę kapłaństwa, Msza św. na zakończenie gregorianki w jego intencji w Ciechocinie o godz. 16:00. Niech liczna obecność na tej Mszy św. będzie wyrazem wdzięczności za jego kapłańską posługę w naszej Parafii.

*W pierwszą Sobotę o godz. 11:00 uroczysta msza jubileuszowa sprawowana pod przewodnictwem ks. Janusza Pawlaka z okazji jego 25 rocznicy święceń. Serdecznie zapraszam na spotkanie eucharystyczne w kościele jak i po Mszy w domu św. Jakuba. Będzie okazja spotkać się z jubilatem osobiście i złożyć życzenia. Kolekta przeznaczona na potrzeby ks. Janusza. Zachęcam Gospodynie do przygotowania ciast a Caritas do przygotowania stołów, herbaty i kawy.

8.W następną niedzielę, 4 czerwca, obchodzić będziemy XVI Święto Dziękczynienia, które w tym roku przebiegać będzie pod hasłem: „Dziękujemy za czyniących pokój”. Z tej okazji we wszystkich parafiach przeprowadzana będzie zbiórka ofiar do puszek na dokończenie budowy Świątyni Opatrzności Bożej – Wotum Narodu. O przeprowadzenie zbiórki proszę nasz Caritas a za ofiarność na ten cel już dziś składam serdeczne Bóg zapłać.

9.Już 8 czerwca Uroczystość Bożego Ciała, tego roku nasze świętowanie rozpoczniemy Mszą św. w Parku sołectwa Ciechocin przy ul. Dębowej skąd po uroczystej Eucharystii, wyruszy procesja do Ołtarzy. O przygotowanie miejsca na Uroczystą Mszę św. proszę Radnych Parafii i Strażaków. Natomiast przygotowanie ołtarzy proszę:

• Ołtarz - 1 - na początku wsi po stronie Państwa Jażdżewskich - rodziny z ul. Dębowej i bloki z ul. Głównej.

• Ołtarz - 2 - Przy kaplicy Bożej Męki - rodziny Ostrowitego ul. Lichnowska.

• Ołtarz - 3 - Przy straży - rodziny OSP Ciechocin i mieszkańcy wioski.

• Ołtarz - 4 - Przy świetlicy, koło pomnika św. Jana Pawła II - rodziny wsi Nowe Ostrowite.

10.Wszystkim solenizantom i jubilatom życzę Bożego błogosławieństwa i opieki Matki Zbawiciela.

11.Za wszelkie dobro dziękuję. Za wrażliwość serca i wszelkie ofiary niech dobry Bóg wynagradza swoim błogosławieństwem.

KATECHEZA EUCHARYSTYCZNA

#36 Komunia w modlitwie, w życiu i w Eucharystii

W ostatniej katechezie dowiedzieliśmy się, że zjednoczenie jakie dokonuje się z Jezusem w Komunii Świętej wypływa i prowadzi do zjednoczenia się z Bogiem w modlitwie i codzienności. Te trzy sposoby jednoczenia się z Jezusem (modlitwa, codzienność i Eucharystia) są jak naczynia połączone – jedno wynika z drugiego i do niego prowadzi. Przyjrzyjmy się dziś bliżej każdemu z tych sposobów jednoczenia się z Bogiem, by lepiej przeżywać i Mszę świętą, nasze życie i modlitwę osobistą.

Pierwszym sposobem jednoczenia się z Bogiem jest modlitwa. Jest to czas, w którym Bóg działa w naszych sercach i upodabnia nas do siebie. Wielu z nas chciałoby się dobrze modlić, ale nie bardzo wie jak to robić. Zastanawia się, czy jego modlitwa jest dobra, miła Bogu. Na szczęście skuteczność modlitwy nie tyle zależy od nas, ale od Boga. Katechizm Kościoła Katolickiego poucza, że modlitwa jest w pierwszej kolejności inicjatywą i działaniem Boga, które dokonuje się z naszą niewielką pomocą, a nie odwrotnie (zob. KKK 2659-2661). Oznacza to, że na modlitwie nie tyle ważne jest, co my robimy, ale co Bóg robi dla nas. Jakie to pocieszające, że w modlitwie działa przede wszystkim Bóg, a my mamy jedynie stworzyć Bogu okazję do działania i skupić się na Nim! To oznacza, że dobrze może się modlić każdy z nas, i że nawet rozproszenia na modlitwie nie muszą oznaczać, że modlitwa jest zła.

Kiedy dajemy Bogu przystęp do swojego serca, On wtedy działa i jednoczy się z nami. Obojętnie jaką modlitwą się modlimy, czy jest to różaniec, koronka, czy Słowo Boże, Bóg pracuje wtedy nad naszym sercem i powoli, stopniowo upodabnia nas do siebie. „Kto z kim przestaje, takim się staje”, mawiamy. I to się dzieje na modlitwie, zwłaszcza gdy słuchamy Słowa Bożego. Kiedy codziennie dasz Bogu choćby 15 minut, słuchasz tego, co Bóg mówi o sobie, o tobie, o twoim życiu i po prostu przebywasz z Nim, zaczynasz myśleć jak On, patrzeć na wszystko jak On, reagować jak On.

Na potwierdzenie tego, co daje codzienne słuchanie Słowa Bożego, Jezus mówi do Apostołów: „wy już jesteście czyści, dzięki Słowu, które wypowiedziałem do was” (J 15, 3). Jeśli chcesz doświadczyć jak modlitwa oczyszcza i jednoczy, daj sobie miesiąc, spotykaj się z Bogiem w Jego Słowie przez kilkanaście minut dziennie, a przekonasz się, jak przez to dawanie dostępu do twojego serca Bóg będzie w tobie pracował i poprawi się twoja czystość, świętość, bliskość z Nim.

Drugim sposobem jednoczenia się z Jezusem jest nasza codzienność. Czymś dziwnym byłoby, gdybyśmy na modlitwie mówili Bogu, że chcemy być z Nim blisko, a potem w życiu robili co innego. Ponieważ niestety może nam się to zdarzyć, święty Jan uwrażliwia nas, abyśmy „nie miłowali tylko słowem i językiem, ale czynem i prawdą” (1 J 3, 18).

Codzienność będzie nam dostarczała wielu okazji, aby jednoczyć się z Jezusem w naszych czynach. Gdy np. ktoś ci „zajdzie za skórę”, obmówi lub zrobi inną krzywdę, będziesz miał do wyboru: zrobić jak Jezus (przebaczyć) lub zrobić coś po swojemu. Gdy postąpisz jak Jezus, nawet jeśli po ludzku na tym stracisz, doświadczysz zjednoczenia z Nim w codzienności. Doświadczysz mocy wiary.

Szczególnym rodzajem zjednoczenia się z Jezusem w codzienności jest nasze cierpienie. Jest to bardzo trudny rodzaj zjednoczenia, ale niezwykle łączący z naszym Zbawicielem. Łączymy się wtedy z Nim, nie tylko w modlitwie, ale też i przez krzyż. Można przeżywać swoje cierpienie po pogańsku – cierpieć i narzekać, a można po chrześcijańsku – łączyć je z Jezusem i mówić: „Panie, jest mi ciężko, cierpię, ale łączę to z Twoim krzyżem”. Ten, kto jest złączony z Jezusem w cierpieniu i w śmierci, będzie złączony z Nim również w chwale i zmartwychwstaniu.

Najskuteczniejszym sposobem zjednoczenia się z Jezusem jest Eucharystia. W Komunii świętej Bóg przychodzi i łączy się z nami już nie tylko duchowo, ale i fizycznie (prawdziwie, realnie, substancjalnie). Żywy Bóg mieszka w tobie, a ty w Nim. I co jest niezwykłe – to zjednoczenie trwa aż do kolejnej Komunii świętej, chyba, że sami, przez grzech, wyrzucimy Boga z naszych serc. Doświadczyła tego siostra Faustyna. W swoim dzienniczku zapisała:

„Czuję nieraz po Komunii świętej obecność Bożą w szczególny sposób, odczuwalny. Czuję, że jest Bóg w sercu moim. I to, że czuję tego Boga w duszy, nie przeszkadza mi nic do spełnienia obowiązków; nawet wtenczas, kiedy załatwiam najważniejsze sprawy, wymagające uwagi, nie tracę obecności Boga w duszy i jestem z Nim ściśle złączona. Z Nim idę do pracy, z Nim idę na rekreację, z Nim cierpię, z Nim się cieszę, żyję w Nim, a On we mnie. Nigdy nie jestem sama, bo On mi jest stałym towarzyszem, On mi jest przytomnym w każdym momencie. Zażyłość nasza jest ścisła przez połączenie krwi i życia” (Dz 318).

Kiedy więc jesteś złączony z Bogiem, nie jesteś sam. Masz dostęp do całego Jego życia, do Jego miłości, przyjaźni, darów. Zastanów się dziś, ile czasu poświęcasz na spotykanie się z Jezusem wcodzienności oraz na rozmowę z Nim, czyli modlitwę. Im bardziej nauczysz się żyć z Jezusem w codzienności, tym lepiej przeżyjesz Eucharystię, a zwłaszcza Komunię świętą. Im owocniej przeżyjesz Komunię świętą, tym lepiej będziesz się modlił i jednoczył z Jezusem w życiu.

1.Przez kolejne dni maja kroczymy z Maryją, opromienieni i radośni Paschą Jej Syna. Dziś, w szóstą niedzielę Wielkanocy, gromadzimy się wokół ołtarza, żeby to misterium paschalne mogło przemienić całe nasze życie. Przyjmowanie sakramentów świętych, zwłaszcza pełny udział w Eucharystii, wsłuchiwanie się w słowo Boże – to wszystko otwiera nas na Najwyższego, który zadziwia swoją mocą, dobrocią i bezinteresownością. Tak rodzi się nasza wiara, nadzieja i miłość – dobro, którym można i trzeba się dzielić z innymi. Właśnie w ten sposób stajemy się solą dla ziemi, nadajemy właściwy sens naszej doczesności. Serdeczne Bóg zapłać za złożone ofiary na tacę inwestycyjną.

2.Dziś uroczystość Pierwszej Komunii Świętej zachęcam do częstego i regularnego przyjmowania Pana Jezusa.

3.Jutro w poniedziałek rozpoczniemy doroczne Dni modlitw o urodzaje i za kraje głodujące. Do środy włącznie przez wstawiennictwo Maryi będziemy prosili o Boże błogosławieństwo dla ciężko pracujących na roli, o sprzyjającą pogodę dla wzrostu zasiewów i obfitych plonów, aby nikomu w naszej ojczyźnie i na całym świecie nie brakowało chleba powszedniego. Jeśli nie w inny sposób, to przynajmniej przez żarliwą modlitwę prośmy naszego Ojca w Niebie o sprawiedliwy podział plonów ziemi, aby ludzie nie umierali więcej z głodu. Procesja błagalna po Mszy św. o godz. 18:00. Co tygodniowa Adoracja Najświętszego Sakramentu ze spowiedzią wyjątkowo od 17:30.

4.We wtorek, 16 maja, przypada święto kolejnego patrona Polski, Świętego Andrzeja Boboli, kapłana i męczennika. Żył na przełomie XVI i XVII wieku i zasłynął jako gorliwy kaznodzieja i duszpasterz jezuicki. Stąd zyskał miano „łowcy dusz”. Dnia 16 maja 1657 roku został schwytany przez Kozaków. Mimo okrutnych tortur, nie wyrzekł się wiary w Jezusa Chrystusa. Jego relikwie znajdują się w kościele ojców jezuitów przy ul. Rakowieckiej w Warszawie. Niech ten Święty Patron będzie dla nas wzorem bezkompromisowości wiary i przywiązania do Zbawiciela, a zarazem orędownikiem w trudnym budowaniu ładu i jedności w naszej ojczyźnie i we wspólnocie narodów.

5.W czwartek, 18 maja, przypada 103. rocznica urodzin Świętego Jana Pawła II. Tego dnia podziękujmy Bożej Opatrzności za wielki dar jego długiego pontyfikatu, za przykład mocnej wiary i heroicznej miłości, jaki nam pozostawił. Wbrew wszelkim atakom na jego osobę wpatrujmy się w jego święte życie, aby na jego wzór każdego dnia, krok po kroku być bliżej Pana Boga. I jak on całkowicie zawierzmy Maryi nasze rodziny i nasze osobiste codzienne sprawy. On uczynił to w sposób wyjątkowy, powtarzając Jej synowskie: „Totus Tuus”.

6.Wszystkim, którzy w nadchodzącym tygodniu będą obchodzić swoje imieniny, urodziny, jubileusze składamy serdeczne życzenia, zdrowia duszy i ciała oraz Bożego błogosławieństwa i opieki Matki Bożej na każdy dzień życia.

KATECHEZA EUCHARYSTYCZNA

#34 Komunia jako lekarstwo na rany grzechu.

Jednym z wciąż mało znanych skutków przyjmowania Komunii świętej jest umocnienie człowieka w walce z grzechem. Dlatego poświęcimy dziś temu tematowi kolejną katechezę, próbując odkryć potrójną rolę Komunii świętej, która gładzi nasze grzechy lekkie, jest lekarstwem na rany grzechu i zachowuje nas od grzechów w przyszłości.

Bóg w Komunii świętej daje nam potężną moc w walce z mocami ciemności, o wiele większą odwszelkich egzorcyzmów. Aby to lepiej zrozumieć, popatrzmy na nasze grzechy z perspektywy przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. W każdy z tych wymiarów naszego życia, jeśli tylko zechcemy, może wkroczyć Jezus i oczyszczać nas z grzechów, czyniąc świętymi.

Gdy chodzi o przeszłość, Komunia ma moc gładzenia grzechów lekkich, a więc takich, które popełniliśmy z naszego roztargnienia, nie do końca świadomie i dobrowolnie oraz w rzeczach małych. Święty Tomasz z Akwinu wyjaśniał, że komunia gładzi grzechy lekkie, porównując to do naszego życia biologicznego. Mówił, że gdy tracimy siły po ciężkim dniu, wtedy odbudowujemy je przez spożycie posiłku. I dokładnie tak samo dzieje się z naszym życiem duchowym: gdy tracimy siły i zdolności do kochania Boga i bliźniego, odbudowujemy je przez spożycie „eucharystycznego posiłku”. Grzech ciężki jest natomiast śmiercią duszy i dlatego, zanim podamy posiłek, potrzeba wskrzesić człowieka w sakramencie pokuty i pojednania.

Naukę tę potwierdza modlitwa po komunii świętej, ze środy trzeciego tygodnia Wielkiego Postu. Modlimy się w niej takimi słowami: „Wszechmogący Boże, niech nas uświęci Chleb eucharystyczny, któryśmy spożyli, niech nas oczyści z wszelkich grzechów i uczyni godnymi Twoich obietnic”.

Oprócz gładzenia grzechów, które popełniliśmy w przeszłości, Komunia święta jest także lekarstwem na rany grzechu. Każdy grzech jest niczym gwóźdź, który wbija się w drewno. Nawet po wyjęciu gwoździa, pozostaje w drewnie dziura. I tak właśnie jest z każdym naszym grzechem. Nawet po przebaczeniu grzechów, czyli usunięciu ich z naszego serca, pozostają wciąż rany i grzeszne przyzwyczajenia, będące konsekwencjami naszych grzechów. Dlatego potrzebujemy przyjść do Jezusa, najlepszego lekarza, który leczy rany z naszych grzechów cudownym lekarstwem swojego własnego Ciała i swojej Przenajświętszej Krwi.

Samo imię Jezus oznacza „Bóg zbawia”, a biblijne słowo „zbawić” nie tylko oznacza uratować, czy ocalić, lecz również uzdrowić z choroby, każdej choroby, również z choroby naszego serca, czyli grzechu i jego skutków. To dlatego w każdej Mszy świętej, przed przyjęciem Komunii świętej, wypowiadamy słowa setnika z Ewangelii: „Panie, nie jestem godzien, abyś przyszedł do mnie, ale powiedz tylko Słowo, a będzie uzdrowiona dusza moja”.

Tę naukę potwierdza również wiele modlitw zawartych w Mszale, gdzie o komunii świętej mówi się jako olekarstwie. Przytoczmy jedną z nich, z poniedziałku pierwszego tygodnia Wielkiego Postu: „Wszechmogący Boże, spraw, niech przyjęty przez nas Sakrament uzdrowi nasze dusze i ciała, abyśmy mogli radować się owocami łaski, która zbawia całego człowieka”.

Komunia święta nie tylko gładzi grzechy lekkie popełnione przez nas w przeszłości, nie tylko uzdrawia rany z grzechów, aby nas nie bolały i nie szkodziły tu i teraz, lecz również ma moc zachować nas od przyszłych grzechów. Jest jak witaminy i lekarstwa, które przyjmujemy, aby wzmocnić naszą odporność na choroby. Jak to działa? W katechizmie czytamy, że Eucharystia rozpala w nas miłość i dlatego zachowuje od przyszłych grzechów. Im bardziej uczestniczymy w życiu Chrystusa i pogłębiamy przyjaźń z Nim, tym trudniej jest nam zerwać więź z Nim przez grzech śmiertelny (KKK 1395). Oznacza to, że ten, kto świadomie przyjmuje Eucharystię i żyje jej owocami w swoim codziennym życiu, może nawet przez wiele lat żyć bez grzechu śmiertelnego!

Taką moc Bóg nam dał w Eucharystii, o czym świadczy modlitwa po komunii, z wtorku trzeciego tygodnia Wielkiego Postu: „Panie nasz Boże, niech udział w świętej Ofierze wleje w nas nowe życie, niech nas uwolni od winy i zapewni nam obronę”.

Eucharystia jest zatem dla nas najlepszą i najskuteczniejszą obroną przed złym duchem. Kiedy jesteśmy zjednoczeni z Bogiem, dzieje się to, co zapisał święty Paweł „jeśli Bóg z nami, któż przeciwko nam” (Rz 8, 31). Sami w tej walce rzeczywiście jesteśmy słabi, ale z Bogiem jesteśmy mocni i jesteśmy zwycięzcami.

Pomyśl dziś o swoich wadach, grzechach i złych skłonnościach. Zastanów się, czy nie potrzebujesz częściej przyjmować Komunii świętej, aby jej moc przemieniła cię, usuwała na bieżąco grzechy lekkie, leczyła rany spowodowane przez grzech i dawała ci siłę, do zwalczania pokus.

1.Dziś piąta niedziela Wielkanocy. Gromadzimy się na Eucharystii, która jest darem nieskończonej miłości Pana Boga. Możemy ten wielkanocny sakrament przyjąć i pozwolić, aby przemieniał nas wewnętrznie, czynił coraz bardziej podobnymi do Chrystusa. Wszyscy jesteśmy zaproszeni, aby już tu, na ziemi, zacząć wchodzić w świętą rzeczywistość nieba. Najdoskonalszą nauczycielką na tej drodze jest dla nas Maryja – Ta, która wypowiedziawszy przy zwiastowaniu fiat, nigdy go nie cofnęła, nigdy nie odstąpiła od Bożego Syna, szła z Nim aż na Kalwarię, trwała w komunii założonej przez Niego wspólnoty – Kościoła.

2.Przez te kolejne majowe dni razem z Maryją trwamy na modlitwie podczas nabożeństwa majowego, które celebrujemy w naszym kościele parafialnym o godz. 18.00. Zachęcam do gromadzenia się przy krzyżach i kapliczkach. Nabożeństwo majowe w Ciechocinie od poniedziałku do soboty o 17:00 w Nowym Ostrowitem o 18:00. Jeśli jest ktoś w naszej wspólnocie parafialnej, kto jeszcze ani razu w tym nabożeństwie nie uczestniczył, gorąco zachęcam, bo któż lepiej zaradzi naszym duchowym i życiowym potrzebom, jak nie Wspomożycielka wiernych.

3.W miniony pierwszy piątek przeżywałem swoje 45 urodziny. Wczoraj była Msza św. której przewodniczył ks. Biskup Arkadiusz Okroj. Pragnę wyrazić głęboką wdzięczność najpierw Panu Bogu za dar życia i posługi kapłańskiej. Dziękuję ks. Biskupowi za odprawioną Mszę i Słowo Boże. Dziękuję wszystkim, którzy przyczynili się do przeżycia wspólnoty wiary i życzliwości. Dziękuję za przygotowanie ciast i grila. Dziękuję Różom Różańcowym, Radzie Parafialnej, PZ Caritas, Stowarzyszeniu Świętego Jakuba, Strażakom i Policjantom oraz wszystkim ludziom dobrej woli obecnym na Mszy św. i w domu parafialnym. Dziękuję za złożone życzenia, przekazane ciasta, przygotowanie uroczystości i złożone ofiary, które przeznaczam całkowicie na odnowienie feretronu. Serdeczne Bóg zapłać za udzielone wsparcie. Przy tej okazji składam też podziękowanie całej społeczności parafii za zbiórki na rzecz sprzątania w kościele. Za wszelkie dobro niech Pan Bóg wynagrodzi.

4.W przyszłą niedzielę uroczystość Pierwszej Komunii Świętej 11 dzieci. Ogarnijmy ich naszą modlitwą. Ofiary zbierane na tacę w przyszłą drugą niedzielę miesiąca przeznaczone zostaną na potrzeby gospodarcze i remontowe

5.Jutro w poniedziałek, 8 maja, przypada uroczystość Świętego Stanisława, biskupa, męczennika , głównego Patrona Polski. Po Mszy św. o godz. 18:00 Adoracja w ciszy i możliwość skorzystania z Sakramentu spowiedzi. 

Jutro też przypada 78. rocznica zakończenia II wojny światowej, modlimy się w intencji wszystkich poległych w czasie działań wojennych oraz o pokój na Ukrainie i na świecie.

6.We wtorek zapraszam na ćwiczenie liturgii dla dzieci komunijnych po Mszy św. o godz. 18:00.

7.W środę nowenna do Matki Bożej Nieustającej Pomocy i modlitwy do św. Józefa o godz. 17:30. Serdecznie zapraszam.

8.W czwartek po mszy św. katecheza dla narzeczonych pt. etyka małżeńska.

9.W piątek, 12 maja, Międzynarodowy Dzień Pielęgniarek i Położnych. Dziękując im za ich pracę, módlmy się w ich intencji o cierpliwość i ofiarną miłość.

10.W sobotę 13 maja przypada wspomnienie Matki Bożej Fatimskiej. Matka Boża Fatimska wciąż wzywa nas do nawrócenia, pokuty i modlitwy. Odpowiadając na Apel Maryi z Fatimy każdego 13 dnia miesiąca od maja do października będziemy organizować Nabożeństwo Fatimskie. W najbliższą sobotę o godz. 18:00 Msza św. a po Mszy św. procesja z figurą Matki Bożej Fatimskiej wokół kościoła. Zapraszam do licznego udziału w nabożeństwach fatimskich dzieci, młodzież i dorosłych. Wszystkich proszę, aby na procesję przynosić świece lub lampiony.

11.W sobotę od 9:00 spowiedź św. Rodziców i dzieci komunijnych z udziałem spowiedników naszego dekanatu o 9:30 msza św. z odnowieniem przyrzeczeń Sakramentu chrztu. 

12.Wszystkim, którzy w nadchodzącym tygodniu będą obchodzić swoje imieniny, urodziny, jubileusze składamy serdeczne życzenia, zdrowia duszy i ciała oraz Bożego błogosławieństwa i opieki Matki Bożej na każdy dzień życia.

KATECHEZA EUCHARYSTYCZNA

#33 Komunia oczyszcza nas z grzechów.

Jak długo po spowiedzi przystępujesz do Komunii świętej? Czy nie zdarza się, że nie karmisz się Najświętszym Sakramentem tylko dlatego, że od ostatniej spowiedzi minęło już trochę czasu?

Lęk przed niegodnym przyjmowaniem Ciała Chrystusa rodzi się z błędnego rozumienia szacunku do Eucharystii. Utarło się fałszywe przekonanie, że Komunia święta jest nagrodą za czyste sumienie. Wiele osób uważa, że aby przystąpić do komunii, trzeba być absolutnie bez winy. A ponieważ w takim stanie jesteśmy stosunkowo rzadko (jedynie krótki czas po spowiedzi), dlatego wielu z nas nie karmi się Ciałem Chrystusa z powodu niepewności czy jesteśmy tego godni.

Zgodnie ze słowami Jezusa, który powiedział, że nie potrzebują lekarza zdrowi, ale ci, którzy się źle mają, Komunia święta nie jest nagrodą za wzorowe zachowanie, ale lekarstwem dla tych, którzy w walce z grzechem tracą siły, upadają i doświadczają zranień.

Komunia święta to potężna broń w walce duchowej, którą chrześcijanin toczy każdego dnia. Jak czytamy w Katechizmie Kościoła Katolickiego (1393): „Komunia chroni nas przed grzechem. Ciało Chrystusa, które przyjmujemy w Komunii, jest "za nas wydane"; Krew, którą pijemy, jest "wylana za wielu na odpuszczenie grzechów". Dlatego Eucharystia nie może jednoczyć nas z Chrystusem, nie oczyszczając nas równocześnie z popełnionych grzechów i nie zachowując nas od grzechów w przyszłości: „Ilekroć bowiem spożywacie ten chleb albo pijecie kielich, śmierć Pana głosicie” (1 Kor 11, 26). Jeśli głosimy śmierć, to jednocześnie odpuszczenie grzechów. Jak nauczał św. Ambroży: „Jeśli za każdym razem Krew wylewa się na odpuszczenie grzechów, powinienem zawsze ją przyjmować, aby ciągle odpuszczała moje grzechy. Ponieważ ciągle grzeszę, powinienem zawsze mieć lekarstwo”.

Jeśli robiąc codzienny rachunek sumienia odkryjesz, że od ostatniej spowiedzi nie popełniłeś grzechu ciężkiego, nie rezygnuj z przystępowania do komunii, pamiętając równocześnie, że grzech ciężki nie powstaje w wyniku zsumowania grzechów powszednich.

Uczestnictwo w Mszy świętej, a przede wszystkim Komunia święta, gładzi grzechy powszednie (lekkie) czyli takie, które popełniliśmy nie do końca świadomie lub nie całkiem dobrowolnie. Tę prawdę przypomina Katechizm Kościoła Katolickiego: „Jak pokarm cielesny służy przywracaniu utraconych sił, tak Eucharystia umacnia miłość, która słabnie w życiu codziennym, a ożywiona miłość gładzi grzechy powszednie” (KKK 1394).

Już na początku Mszy świętej kapłan zachęca, byśmy uznali naszą grzeszność i czystym sercem złożyli Najświętszą Ofiarę. Odpowiedzią na to wezwanie jest spowiedź powszechna, zakończona formułą: „Niech się zmiłuje nad nami Bóg wszechmogący, a odpuściwszy nam grzechy, doprowadzi nas do życia wiecznego.” Miejscem oczyszczenia z grzechów powszednich jest również Liturgia Słowa, zgodnie z obietnicą Jezusa, który podczas Ostatniej Wieczerzy powiedział do apostołów: „Wy już jesteście czyści dzięki słowu, które wypowiedziałem do was” (J 15,3). Słowo Boże, jeśli człowiek stanie się mu posłuszny, spowoduje oczyszczenie naszych fałszywych schematów myślowych, niewłaściwych intencji i nieuporządkowanych pragnień.

W taki właśnie sposób Jezus oczyszczał siostrę Faustynę, która w pewnym momencie swojego życia miała błędne myślenie o sobie i o komunii. W Dzienniczku czytamy:

„W pewnej chwili miałam wątpliwości, czy ta rzecz, która mi się przydarzyła, nie obraziła Pana Jezusa ciężko. Ponieważ nie mogłam sobie zdać sprawy z rzeczy tej, toteż postanowiłam nie przystępować doKomunii świętej, aż się wpierw wyspowiadam, chociaż skruchę obudziłam natychmiast, bo mam toprzyzwyczajenie, że po najmniejszym uchybieniu, ćwiczę się w skrusze. W dniach, w których nie przyjmowałam Komunii świętej, nie odczuwałam obecności Bożej, cierpiałam z tego powodu niewymownie, ale znosiłam to jako karę za grzech. Jednak w spowiedzi świętej otrzymałam naganę, że mogłam przystępować do Komunii świętej, że to, co mi się przydarzyło, nie było przeszkodą do przyjęcia Komunii świętej. Po spowiedzi przyjęłam Komunię świętą. – Nagle ujrzałam Pana Jezusa, który mi powiedział te słowa: Wiedz, córko Moja, że większą Mi sprawiłaś przykrość tym, żeś się nie łączyła ze Mną w Komunii świętej, aniżeli to drobne uchybienie” (Dz 156).

Najświętszy Sakrament, świadomie przyjęty do serca, oznacza więcej Boga we mnie, mniej mojego egoizmu i mniej miejsca dla złego ducha. Dzięki niej staję się coraz bardziej zjednoczony z Bogiem, czyli święty. Zanim rozpocznie się dzisiejsza Eucharystia poproś Boga o łaskę czystego serca i jeżeli chcesz, zaproś do niego Jezusa, by w Najświętszym Sakramencie oczyścił Twoje serce ze wszystkiego, co jeszcze nie pozwala Ci w pełni się z Nim zjednoczyć. Jeśli natomiast masz wątpliwości, co do stanu twojego sumienia, skorzystaj z sakramentu pokuty i pojednania. Nie czekaj aż na pewno popełnisz grzech ciężki i dopiero wtedy przyjdziesz do spowiedzi. Będzie to wtedy najwyższy wyraz twojego szacunku do Jezusa Eucharystycznego.

1. Dziś niedziela Dobrego Pasterza. Niedzielę tę należy przeżywać we wspólnocie ducha radości wielkanocnej. Niech w pełni będzie ona spotkaniem z Chrystusem Zmartwychwstałym.

2.W poniedziałek rozpocznie się maj, miesiąc poświęcony szczególnej czci Najśw. Maryi Pannie. Po Mszy Św. parafialnej od poniedziałku do soboty zapraszamy na Nabożeństwo majowe. Zadbajmy też o wizerunki Maryi w naszych domach i w przydrożnych kapliczkach. Zachęcam do liczniejszego niż w poprzednich latach udziału w nabożeństwach majowych, by wspólnie wymodlić pokój dla Polski, dla Ukrainy i dla całego świata i nowe powołania kapłańskie i zakonne. Msza św. w Poniedziałek tylko o 10:00.

3.We wtorek 2 maja obchodzimy Dzień Flagi Rzeczypospolitej Polskiej, 3 maja rocznicę uchwalenia Konstytucji 3 Maja. Pamiętajmy, by wywiesić biało-czerwoną flagę na naszych domach.

4.W środę, 3 maja, Uroczystość Najświętszej Maryi Panny, Królowej Polski, głównej patronki naszego narodu. Przez lata ta uroczystość jednoczyła nas wokół sanktuarium jasnogórskiego, o którym Św. Jan Paweł II, powiedział że tam bije serce naszego narodu. Maryja króluje nam od wieków i nigdy nie zawiodła pokładanej w Niej nadziei, czego świadectwem są wota wdzięczności. Tego dnia Msze Św. wg porządku niedzielnego. Podczas liturgii ponowimy Akt oddania Polski pod opiekę Matki Bożej.

5.W tym tygodniu przypadają dni eucharystyczne:

*Pierwszy czwartek miesiąca – od 17:00 Godzina Święta i modlitwy o dobre i święte powołania. Tego dnia wspomnienie św. Floriana zapraszam na Mszę św. w intencji Strażaków o godz. 18:00. Tego dnia również rozpoczynam Msze św. gregoriańską za ks. kanonika Kazimierza Matyję. Jest to intencja od Róż Różańcowych naszej Parafii i modlitwa ta potrwa do 2 czerwca. Tego dnia ks. Kazimierz obchodziłby swój diamentowy jubileusz kapłański.

*Pierwszy piątek miesiąca, to w tym roku dzień urodzin ks. Proboszcza, polecam siebie Waszej modlitwie i za każdą życzliwość składam serdeczne Bóg zapłać. Odwiedziny starszych i chorych parafian od godz. 11:00 spowiedź 15 minut przed każdą Mszą św. 

*Pierwsza sobota miesiąca, zapraszam na mszę św. o 10:00 w mojej intencji. Jest to intencja od Róży Różańcowej św. Jakuba. Po Mszy św. zapraszam na kawę do domu św. Jakuba z racji moich urodzin.

6.31 maja ks. Janusz Pawlak będzie obchodził 25 rocznicę Sakramentu Kapłaństwa. Uroczysta Msza św. pod przewodnictwem księdza jubilata będzie miała miejsce w sobotę 3 czerwca w kościele parafialnym w Ostrowitem o godz. 11:00. Już dziś zachęcam do licznego udziału w tej Mszy św. Jubileuszowej.

7.Za wszelką pomoc, życzliwość i złożone ofiary materialne składam z serca płynące „Bóg zapłać”. 

8.Wszystkim życzę, aby Zmartwychwstały i Miłosierny Pan nieustannie nam błogosławił i pomagał być pełnymi miłości miłosiernej. Niech Bóg ma nas w swojej opiece!!!

KATECHEZA EUCHARYSTYCZNA

#32 Godny czy nie godny przebaczenia

W trakcie obrzędu Komunii świętej każdy wierny powtarza za setnikiem z Ewangelii słowa: „Panie, nie jestem godzien, abyś przyszedł do mnie, ale powiedz tylko słowo, a będzie uzdrowiona dusza moja”. W dzisiejszej katechezie zastanowimy się, jaką prawdę o Bogu i o nas zawiera to krótkie i piękne wezwanie. Zanim to jednak uczynimy, przypomnijmy tylko, że ze względu na poprawność liturgiczną i najgłębszy sens tego zdania, kobiety nie powinny zmieniać jego formy, ale podobnie jak mężczyźni, powinny wypowiadać słowa „nie jestem godzien”. Nie jest to w żaden sposób dyskryminacja kobiet, lecz jest to uszanowanie cytatu biblijnego oraz zachowanie prawideł języka polskiego, w którym ogólne prawdy wyraża się w rodzaju męskoosobowym.

Cóż zatem oznaczają te słowa, które jako pierwszy wypowiedział setnik, a więc poganin, prosząc Jezusa o uzdrowienie swojego sługi, a które my powtarzamy w każdej Mszy świętej przed przyjęciem Komunii świętej?

Przede wszystkim pozwalają one przyjąć właściwą postawę wobec Jezusa obecnego w Najświętszym Sakramencie. Z jednej strony jest to wyznanie, że jako grzesznik nigdy nie będę wystarczająco godny, by zjednoczyć się z Bogiem. Nawet gdybym przyjął Komunię natychmiast po spowiedzi, mimo braku konkretnych grzechów nadal posiadam grzeszną naturę i wrodzoną skłonność do pychy, nieufności i nieposłuszeństwa Bogu.

Właściwie przeżywana świadomość własnej słabości i ograniczoności rodzi w człowieku pokorę. Człowiek wie, że przed Bogiem jest „nikim”, lecz nie pogrąża się z tego powodu w rozpaczy, tylko ufnie prosi opomoc, wierząc jednocześnie w Boże miłosierdzie, czyli Jego życzliwość i chęć przyjęcia go jako grzesznika. To dlatego w drugiej części tego zdania mówimy od razu „ale powiedz tylko słowo, a będzie uzdrowiona dusza moja”.

Warto w tym miejscu na chwilę zatrzymać się i wyjaśnić czym jest prawdziwa, a czym fałszywa pokora. Fałszywie rozumiana pokora sprawia, że człowiek zatrzymuje się tylko na swojej grzeszności stwierdzając, że skoro jestem niegodny, to nie mogę przyjąć Boga do swojego serca. Jednak kiedy człowiek koncentruje się tylko na swojej słabości, grzeszy przeciw Duchowi Świętemu, wątpiąc w miłosierdzie Boże. I choć wydawać by się mogło, że skupianie się na swojej niegodności jest pokorą, jest to tak naprawdę przejaw pychy, ponieważ ktoś taki pokazuje w ten sposób, że wie lepiej od Boga, że nie zasługuje na Jego Miłosierdzie i na karmienie się Ciałem Chrystusa. To wybiórcze rozumienie zawołania setnika zakrywa również prawdę, że Bóg jest bogaty w miłosierdzie i zawsze jest gotowy udzielić nam przebaczenia wtedy gdy o nie poprosimy, a także że pragnie bardziej niż my sami obdarzać nas swoją uzdrawiającą miłością i bliskością. Dlatego nigdy nie możemy skupić się tylko na naszej grzeszności, ale musimy patrzeć na nią, pamiętając zawsze o Miłosierdziu Boga.

Oznaką tego miłosierdzia jest to, że Jezus chce przychodzić do każdego z nas w Komunii świętej, pomimo naszych błędów, grzechów i słabości. Nie musimy więc bać się świętości Boga obecnego w Komunii świętej, jeżeli przystępujemy do niej w pokorze, pragnąc wyrzeczenia się każdego grzechu i podejmując decyzję nawrócenia.

Pisze o tym św. Faustyna: „W pewnej chwili bardzo pragnęłam przystąpić do Komunii świętej, ale miałam pewną wątpliwość, i nie przystąpiłam. Cierpiałam z tego powodu strasznie. Zdawało mi się, że mi serce pęknie z bólu. Kiedy zajęłam się pracą, pełna gorzkości w sercu – nagle stanął Jezus przy mnie i rzekł mi: Córko Moja, nie opuszczaj Komunii świętej, chyba wtenczas, kiedy wiesz dobrze, że upadłaś ciężko, poza tym niech cię nie powstrzymują żadne wątpliwości w łączeniu się ze Mną, w Mojej tajemnicy miłości. Drobne twoje usterki znikną w Mojej miłości, jak źdźbło słomy rzucone na wielki żar. Wiedz o tym, że zasmucasz Mnie bardzo, kiedy Mnie opuszczasz w Komunii świętej” (Dz 156).

Najbardziej zasmucamy Jezusa nie tyle naszymi grzechami, lecz naszą niewiarą w Jego bezwarunkową miłość i miłosierdzie. Dlatego wyznanie setnika, które powtarzamy przed przyjęciem Komunii świętej, ma ochronić nas również przed wszelkimi fałszywymi obrazami Boga, u którego trzeba sobie zasłużyć na dobre dary. Są ludzie, którzy myślą, że skoro regularnie chodzą do kościoła, modlą się, przestrzegają przykazań, unikają grzechów i służą Bogu, wypełniając uczynki miłosierdzia, to Komunia święta im się po prostu należy, na zasadzie „wyrobiłem normę, to teraz mi się należy, bo zapracowałem sobie, aby być godnym jej przyjęcia”. Takie podejście przypomina jednak postawę faryzeusza, który w biblijnej przypowieści w rozmowie z Bogiem cieszy się, że „nie jest taki jak grzesznicy”.

Dlatego chcemy dziś nauczyć się, że Komunia święta jest bezinteresownym darem Boga dla człowieka. Darem, będącym wyrazem bezwarunkowej, miłosiernej miłości. Aby ten dar przyjąć wystarczy pokornie, jak dziecko, zapragnąć tego Pokarmu. Należy mieć świadomość, że jako grzeszny człowiek nie jestem tego godny, ale posilam się, bo Bóg jest taki dobry, że dał nam mi swoje Ciało jako duchowy pokarm. Jestem godny przyjęcia Komunii świętej dzięki Bogu, który nadaje mi godność swojego dziecka.

1.Dzisiaj, w III niedzielę wielkanocną, obchodzimy Niedzielę Biblijną. Zachęcam, aby każdy w nadchodzącym tygodniu codziennie odczytał dowolny fragment Biblii. Dzisiaj natomiast chętnych zapraszam na nabożeństwo Słowa Bożego z Ewangelią św. Marka. Na wszystkich uczestników niespodzianka, a po nabożeństwie kawa u Proboszcza. Serdecznie zapraszam.

2.Jutro w poniedziałek, 24 kwietnia obchodzimy w liturgii Kościoła Uroczystość św. Wojciecha – głównego patrona Polski. Zapraszam na wieczorną Mszę św. o godz. 18:00, by zawierzać Bogu sprawy naszej Ojczyzny. Po Mszy św. do 19:15 adoracja w ciszy i możliwość skorzystania z sakramentu spowiedzi św.

3.We wtorek na Mszę o 18:00 zapraszam naszych rolników po mszy św. procesja wokół kościoła i przy krzyżu misyjnym modlitwy o urodzaje z błogosławieństwem pól.

4.W środę nowenna do Matki Bożej Nieustającej Pomocy i modlitwy do św. Józefa o 17:30, natomiast po Mszy św. obowiązkowe spotkanie dla dzieci, które mają przystąpić 14 maja do Pierwszej Komunii świętej.

5.W piątek na wieczorną Mszę św. zapraszam uczniów klas 7 i starszych którzy pragną przygotować się do otrzymania Sakramentu dojrzałości chrześcijańskiej jakim jest Bierzmowanie. 

6.Zbliżają się dni modlitw za Strażaków. Wyrażam ogromną wdzięczność Strażakom za ich posługę i otwarte, życzliwe serca na wszelką pomoc. Prezesi naszych jednostek poprosili o Msze św. i tak dla OSP Ciechocin Msza św. w intencji Strażaków w sobotę o 16:30 w Ciechocinie, dla OSP Ostrowite Msza św. w Pierwszy czwartek miesiąca 4 maja o godz. 18:00. Na Msze św. zapraszam Brać Strażacką w galowych mundurach, ale o obecność proszę całe Rodziny naszych dzielnych chłopaków. 

7.Zwracam się z ogromną prośbą do naszych radnych i całej społeczność Parafii o coroczną zbiórkę na sprzątanie kościoła. Nasza troska o świątynię jest wyrazem naszej wiary i czci dla Domu Naszego Boga.

8.Serdeczne Bóg zapłać za ofiary złożone na rzecz Caritas diecezji pelplińskiej w kwocie 217 złotych.

9.Przyszłą niedzielę obchodzić będziemy jako niedzielę Dobrego Pasterza i rozpocznie się Tydzień Modlitw o Powołania Kapłańskie, Misyjne i Zakonne.

10.Sakramentalny związek małżeński mają zamiar zawrzeć:

Karolina Szymańska; panna; parafia Ogorzeliny

z Adrian Szulc; kawaler; parafia Ostrowite

Jeżeli ktoś zna przeszkody dotyczące zawarcia małżeństwa wyżej wymienionych osób prosimy o zgłoszenie tego w kancelarii parafialnej.

11.Wszystkim solenizantom i jubilatom składam najserdeczniejsze życzenia a Zmartwychwstały Pan i Maryja niech nas wspierają w pielgrzymce do wieczności. 

KATECHEZA EUCHARYSTYCZNA

#31 Komunia mnie przemienia

Nie dasz rady sam o swoich siłach być święty. Bardzo często tak właśnie patrzymy na chrześcijaństwo myśląc, że istotą naszej wiary jest bycie moralnie doskonałym i unikanie grzechów, co wiąże się z bardzo dużym wysiłkiem, aby przez dobre życie zasłużyć sobie na niebo. Nie na tym polega jednak nasza wiara. Jej celem jest przyjaźń z Bogiem i zjednoczenie się z Nim, a efektem i jakby ubocznym skutkiem tego zjednoczenia jest właśnie nasza świętość.

W jednym ze współczesnych objawień, Jezus powiedział pewnemu księdzu, że świętość nie jest warunkiem wstępnym przyjaźni z Nim. Świętość jest owocem tej przyjaźni. Jezus wie, że jesteśmy grzeszni i słabi, dlatego daje nam Komunię świętą, aby nas przemieniać.

Na czym polega ta przemiana? Kiedy przyjmujemy Komunię świętą, spotkanie to wyobrażamy sobie najczęściej w taki sposób, jakby Bóg zamieszkał w człowieku jak w pudełku. Jest to jednak błędne wyobrażenie, ponieważ zakłada ono, że nasza ludzka natura i boska natura Jezusa się ze sobą nie mieszają, a człowiek jest tylko jakby chwilowym pojemnikiem dla Boga.

Tymczasem zjednoczenie jakie dokonuje się, gdy przyjmujemy Komunię świętą jest czymś niezwykłym, ponieważ święta natura boska łączy się z naszą grzeszną naturą ludzką i stopniowo zmienia ją, uzdrawia oraz czyni świętą, czyli boską, choć zawsze pozostajemy tylko ludźmi. W teologii wschodniej to zjawisko nazywamy „przebóstwieniem” człowieka. Kiedy Bóg zamieszkuje w człowieku, a człowiek w Bogu, działa w nim wtedy potężna łaska Boża, która zmienia go od środka. Ten, kto z wiarą przystępuje do Komunii świętej i daje Bogu czas na modlitwę osobistą, otwiera swoje serce na działanie łaski Bożej. Owocem tego zjednoczenia jest to, że stajemy się jakby inną substancją.

Widać to po tym, że zauważam w sobie coraz więcej cech Boga: kocham jak On, odczuwam jak On, mniej grzeszę, i co ciekawe, dzieje się to bez mojego większego wysiłku. Po pewnym czasie widzę, że coś się we mnie zmieniło i czymś naturalnym staje się to, co wcześniej takie nie było: o wiele mniej ciągnie mnie do grzechu, mam w sobie więcej miłości, jestem mniej wybuchowy, potrafię panować nad emocjami, chcę czynić dobro, chcę służyć innym, zmieniają się moje priorytety, umiem i chcę przebaczać. Właśnie to miał na myśli święty Paweł, gdy pisał: „żyję już nie ja, ale żyje we mnie Chrystus” (Ga 2, 20), a także w słowach: „Dlatego to nie poddajemy się zwątpieniu, chociaż bowiem niszczeje nasz człowiek zewnętrzny, to jednak ten, który jest wewnątrz, odnawia się z dnia na dzień” (2 Kor 4,16).

Jeśli więc chcemy stać się świętymi, najprostszą receptą na to jest walczyć o czas, w którym Bóg będzie miał dostęp do naszego serca, aby je zmieniać. Takim szczególnym czasem, gdy Bóg w najbardziej działa w naszych sercach, jest właśnie zjednoczenie, jakie dokonuje się w Komunii świętej. Z każdą Komunią świętą, tak jak pisze św. Paweł, z dnia na dzień odnawia się w nas podobieństwo do Boga. To sam Bóg, niczym rzeźbiarz, kawałek po kawałku, przemienia mnie i moją grzeszną naturę, na swoje podobieństwo.

Jeśli naprawdę poddajesz się pod działanie tego Boskiego artysty i przyjmujesz w Komunii świętej Boga, który zmienia cię od środka, twoje otoczenie szybko zobaczy w tobie zmianę. Być może twoi bliscy nie będą wiedzieli co się z tobą stało. Będą dostrzegali, że bardziej kochasz, masz więcej pokoju w sercu i jesteś radośniejszy. Ty jednak ale ty będziesz wiedział, że jest to jeden z najważniejszych owoców częstego przyjmowania Komunii świętej.

Czyimi siłami chcesz zatem stać się święty? Swoimi czy Boga? Jeśli siłami Bożymi, to dbaj o jak najczęstszą Komunię świętą i zjednoczenie z Bogiem w codzienności. Szybko przekonasz się, jak wielka drzemie w niej moc, która jest w stanie skruszyć najtwardsze i najgrzeszniejsze ludzkie serca.